Motorcross en de Keiheuvel in Balen gaan al sinds jaar en dag samen. Op zondag 15 augustus wordt weer een massa volk verwacht op en rond één van de meest bijzondere banen van de Benelux. Winnen op de Keiheuvel heeft iets speciaal weten de ervaringsdeskundigen Steve Ramon, Kevin Strijbos en Marc De Reuver. Maar ook speaker Leon ‘Stingray’ Van Gestel draagt deze zandklassieker een warm hart toe. We polsten Leon naar zijn Keiheuvel-gevoel.
Waar denk je aan als we het over zo’n monument op de kalender hebben?
Leon Van Gestel: “De Keiheuvel is voor mij friet en cola! Ik zie je vreemd kijken, daarom zal ik me nader verklaren. De broer van mijn kameraad was 18 en die had een wagen – niet onbelangrijk als je 13 bent- zo ging ik de eerste keer mee naar de cross op de Keiheuvel. De geur van de friet viel me daar onmiddellijk op. Niet dat ik geen friet kende natuurlijk, maar op de cross rook het toch beter! En de Cola werd er koud gehouden in grote rode bakken met pekel. In die tijde hadden die bakken ook al het bekende Cola-logo. En de combinatie van friet met Cola op de cross weet ik nu nog altijd te smaken. Ik heb er nog de legendarische Engelsen zien rijden zoals Jeff Smith en Vic Eastwood en ook zandkoning Jef Teuwissen.”
Heb je zelf een favoriet Keiheuvel-verhaal?
Leon Van Gestel: “Zeker, dan mag ik de dag dat ik Roger De Coster in mijn armen had niet vergeten. De Coster zat al in de nadagen van zijn carrière toen dit gebeurde want hij reed al op Honda. Vlak voor mij kwam hij ten val en raakte niet onder de motor onderuit. Als goede supporter ben ik dan de baan opgegaan om hem te helpen. Zelf was ik ook niet zo’n krachtpatser maar het viel me meteen op dat Roger eigenlijk ook maar een licht manneke was. Zo’n 50 à 60 kg. Dat verbaasde me wel. Want door al die beschermende kledij en die zware motor heb je toch altijd het idee dat crossers zware bonken zijn!”
Elk jaar staat de crème van de GP-rijders aan de start in Balen. Naar wie kijk je dit jaar uit?
Leon Van Gestel: “Ik weet dat de club nog in onderhandeling is met Cairoli. Maar KMC Mol kennende komt dat waarschijnlijk in orde, ze doen er altijd alles aan om het sterkst mogelijke deelnemersveld te presenteren. Dat is zeker iets om naar uit te kijken. En ook Jeffrey Herlings mag ik graag bezig zien, die is trouwens wel bevesigd. Herlings is langs de ene kant heel volwassen, maar aan de andere kant ook nog kind of ten minste jonge gast. Hij is heel naturel, hij klaagt nog niet en heeft geen sterrencapsones. Als je zag hoe Jeffrey zich in Wuustwezel dubbel plooide om toch Roelants en Simpson nog te pakken, daar neem ik mijn pet voor af. Ook tijdens Everts & Friends leverde hij spektakel en ging Herlings voluit. Hoewel er niets op het spel stond, behalve de eer.”
Wat maakt de Keiheuvel zo speciaal?
Leon Van Gestel: “Het is een volksfeest waar mensen graag komen. Je ziet er heel veel volk dat anders nooit naar de cross kom. Dat merk ik best in Arendonk waar ik woon. Zelfs als het cross is in Arendonk denken die mensen er niet aan om te gaan zien. Maar voor de Keiheuvel zijn ze er elkaar jaar bij. Dàt is een gebeurtenis. In de VLM is Pulderbos goed bezig om ook zo’n status op te bouwen. Dat heb ik vorig weekend nog kunnen vaststellen.”
Even over jouw specialiteit. Live commentaar geven bij een wedstrijd is zowel fysiek als mentaal behoorlijk zwaar lijkt me?
Leon Van Gestel: “Het fysieke valt nogal mee. We staan beschut van regen en wind en minstens een beetje uit de zon. Daarnaast is er meestal de steun van een collega met wie ik de wedstrijd versla. In België is dat meestal Fred De Cock. Ondertussen zijn we ook goed op elkaar ingespeeld. Op het einde van dag valt telkens op dat het speaken echt een korte-termijngeheugen ding is. Je bent heel erg bezig met de wedstrijd die aan de gang is. Ik ben ’s avonds altijd blij als ik het papier met de uitslagen vast heb. Anders zou ik niet weten wie er allemaal heft gewonnen!”
Dit weekend geef je commentaar tijdens de GP van Limburg. Is dat anders dan voor een internationale wedstrijd?
Leon Van Gestel: “Eigenlijk zou dat niet mogen uitkomen. En dat doet het ook niet wat mij betreft. Tijdens de MX Pro Series in Tongeren was er bijvoorbeeld een mooi duel tussen Steve Ramon en Clément Desalle. Ik weet niet of daar iets bij gespeeld was of niet, maar het was wel mooie cross. In mijn begindagen als speaker was het elke week hard tegen hard met twee piloten bij de Nieuwelingen 250 in de VLM. Wel dat was topspektakel, die twee zaten gegarandeerd binnen een halve seconde. Daar kan je iets mee als speaker. Ze zeggen wel eens dat wij de cross mee maken. Dat is een mythe, ik geloof daar niet in. De piloten maken de cross.”
Maar een goede speaker schudt mensen wel wakker en betrekt hen bij het spektakel?
Leon Van Gestel: “Natuurlijk, maar dat is ook een kwestie van timing. En weten wanneer het belangrijk is. Bovendien –en dat merk ik zelf ook als ik naar de cross ga- als toeschouwer let je ook niet continu op de speaker. In dat opzicht wordt hetgeen wij zeggen wel eens overschat. Als ik zoals in Valkenswaard de vrouwen oproep om hun tieten te laten zien dan weet iedereen toch dat zoiets onzin is? En op dat moment valt er niets zinniger te zeggen, maar je probeert gewoon om wat sfeer te brengen. Er is niets zo ergerlijk als een speaker die constant in zesde versnelling omroept. Want hoe ga je dan duidelijk maken aan het publiek dat er écht iets aan het gebeuren bij een belangrijk koersfeit? Doseren dàt is de kunst.”
Meer informatie over de MX Pro Series op de Keiheuvel hier.
Credit foto’s: Michel Hennebert, Pixelpony, CDS