Hallo, met Marianne Veenstra!

Het Nederlandse motorcross boft met Marianne Veenstra. De 19-jarige blondine is niet alleen snel en mooi, ze heeft ook een vlotte babbel en ze staat met beide voeten op de grond. Hollandse nuchterheid heet dat.

Als hockey- of tennisspeelster zou ze regelmatig de nationale media halen. Of ik zeg maar wat als schaatster, want dat is als sportvrouw uit het noorden natuurlijk helemaal je van het! En dan zouden ‘de bladen’ nu langsgaan om  leuke foto’s te maken en haar te vragen wat er dit seizoen misliep… Maar niet getreurd wat niet is, kan nog komen. We hebben zeker nog niet het laatste gehoord van de Winter Racing- Suzuki rijdster.

Eigenlijk had de snelste Nederlandse meid dit seizoen  al de aansluiting met de top in het WK voor vrouwen moeten halen. Door een knieblessure liep Marianne haar doel dus mis want  Zweden kwam er twee keer een nul score achter haar naam. Vlak voor afreizen op vakantie naar Zuid-Afrika sprak MXM met de sympathieke Friese.

Tot jouw val in de GP van Zweden liep het lekker dit seizoen?

Marianne Veenstra: Zeker ik heb een mooie doorgroei gemaakt. Tegenover vorig jaar voelde ik een grote verbetering en dat was ook zichtbaar in de resultaten. Ik zat altijd rond de zesde plek. In Frankrijk haalde ik dan de top vijf. Met Lierop als laatste GP had ik ook zeker nog uitzicht op die vijfde plaats in de eindstand.  Achtste in de eindstand is niet verkeerd maar dat zegt op zich nou ook niet zoveel. Tja, vorig jaar was ik ook al zevende! Als je er zoveel voor doet wil je alleen maar beter worden natuurlijk.

Wat was er aan de hand met je knie en hoe gaat het nu?

Marianne Veenstra: Ik kwam ten val in een downhil in Uddevalla net toen ik naar plek vier toereed! Het zag er eerst vrij ernstig uit. We waren we bang dat er wat scheelde met de meniscus. Gelukkig hoefde ik niet geopereerd te worden, de kwetsuur heeft vooral tijd nodig om te herstellen. Daarom doe ik nu al een tijdje intensief aan krachtoefeningen om de spieren rond de knie te versterken. Ik rij nu met een brace en dat gaat aardig, alleen bruuske bewegingen voelen nog wat vreemd aan maar verder heb ik geen pijn of zo. In het begin waren bochten naar rechts nog wel opletten en het is ook logisch dat je aarzelt om je been uit te steken.

Aan de top van het WMX-kampioenschap stijgt het niveau zienderogen, maar ook de verschillen worden groter?

Marianne Veenstra: Precies, je hebt een selectie van vier à vijf meiden die vooraan de dienst uitmaken. Daarna zijn er enkele die tegen die top aanleunen, zoals ik . Tussen plaats 9 en 15 heb je dan rijders die ook best snel zijn. Het verschil met de meiden die daarna komen is dan weer erg groot. Dat zie je niet bij de mannen.

Livia Lancelot, Stefi Laier, Maria Franke, zowat alle meisjes aan de top zijn professioneel met hun sport bezig. Hoe zit dat met jou?

Marianne Veenstra: Ik zit in een vergelijkbare situatie. Aan de Hanze Hogeschool ging ik naar het Instituut voor sportstudies, maar ik heb mijn studies stopgezet voor twee jaar. Ik moet nog even uitzoeken hoe dat verder moet, misschien met thuisstudie later. Volgend jaar ga ik weer helemaal voor de sport. Ik zit nog lang niet aan mijn top en ik heb het gevoel dat er meer in zit. Daarom wil ik mezelf de ruimte te geven om helemaal voor het motorcross te gaan. Ik zie me zelf niet meer terug gaan naar het Instituut voor Sportstudies. Het zou mooi zijn om iets te kunnen doen met de ervaring die ik nu op doe.

Nederland heeft zo maar even vijf meiden regelmatig in de top-20. Met jou Marielle De Mol, Nicky Van Wordragen, Britt van der Wekken en Shirley Verkade. In de breedte doet alleen Duitsland dat na. Wat is daar de oorzaak van?

Marianne Veenstra: Daar sta ik eigenlijk niet zo bij stil moet ik eerlijk zeggen. Al is er in Nederland toch aardig wat rijgelegenheid. In de meeste clubcompetities is er een damesklasse en nu die er komt in het ONK is dat zeker een goede zaak.

De KNMV biedt ook behoorlijk wat ondersteuning voor de snelste meisjes?

Marianne Veenstra: Ja en nee. Daar bedoel ik heus niets negatief mee hoor. Er is een damesselectie waar Carlo Hulsen, Toine Van Dijk en ook Leon Giesbers mee werken. Dat is een soort sociale training. Waarschijnlijk is dat super voor die jongere meiden en leren ze veel bij. Ze worden ook elk jaar beter. Alleen voor mij ligt dat moeilijker omdat ik daar niemand heb om me aan op te trekken omdat ik de snelste ben. Dus dat zou ik niet helemaal eerlijk vinden. Voor een effectieve training moet je toch vooral uitgaan van je eigen kunnen. Daarom volg ik dus mijn eigen programma.

Je hebt begin 2009 een stage gevolgd bij Gary Seimics in de VS, qua rij-techniek is hij echt wel een wereldreferentie. Hij is ondermeer bekend als coach van Jeremy McGrath en maker van instructievideo’s. Hoe ging dat?

Marianne Veenstra: (enthousiast) Super, echt super! Ik heb er enorm veel van op gestoken. Met Gary kreeg ik individuele begeleiding en dat is sowieso een voorrecht. We konden echt de tijd nemen om aan mijn techniek te gaan schaven. Bovendien was ik  ook enkele weken daar in Florida. Dus dat scheelt, dan kan je ook doorgedreven trainen zonder te moeten overhaasten. Ik had een privé baan ter beschikking die heel fraai was aangelegd. Er zaten zowel harde als zachtere stukken in, heel afwisselend. En zelfs in januari, februari was het steeds tussen de 20° en de 30° C. Zo gaaf allemaal, maar Zuid-Afrika wordt minstens zo leuk!

Hartstikke bedankt voor het gesprek Marianne en groetjes aan Shannon (Terreblanche).

Marianne Veenstra: Zal ik doen. Ik wil van de gelegenheid gebruik maken om iedereen fijne feestdagen te wensen en een spetterend 2010!

De site van Marianne vind je hier: http://www.marianneveenstra.nl/

Meer informatie over Marianne’s sponsor Winter Autocentrum Groningen vind hier.

Credit foto’s: CDS, Massimo Zanzani/Youthstream

[nggallery id=16]