Column Ken De Dycker

Beste K9 supporters en toekomstige supporters, vrienden en vijanden!
De houdbaarheidsdatum van mijn vorige column is ondertussen al lang verstreken, daarom ben ik maar eens aan het keyboard geschoven om ‘m -zoals dat zo mooi heet- te ververschen. En kwestie van mijn tijd in het vliegtuig nuttig te gebruiken!

Volgens critici zou internet niet geschikt om echte gevoelens te delen. Prijs jullie gelukkig zou ik zeggen. Want tot enkele dagen geleden voélde ik me echt ziek! In dit geval is het ook een hele opluchting dat jullie dankzij firewall en andere anti-virustoestanden veilig en lekker beschermd thuis zitten. De eerste reeks tijdens het ONK in Mill kon ik me gezien de omstandigheden nog aardig uit de slag trekken, maar in de tweede reeks trok ik het echt niet meer. Ik had een flinke griep te pakken en alle kracht vloeide uit mijn lijf. De combinatie van het koude, natte weer, veel mensen met griep en intensieve training van de voorbije weken had zijn tol geëist. Dat was de verklaring van de dokter ten minste. Twee dagen later voelde ik me klaar om weer te gaan trainen, maar die ene dag rijden brak me wel zuur op. Ik werd nog zieker dan voordien en ik moest terug mijn bed  in.

Morgen en overmorgen (donderdag en vrijdag) moet ik opnieuw aan de bak, want we hebben nog twee dagen testen in Italië voor de boeg. Leuk om airmiles te verzamelen zullen we maar zeggen… GP-rijders kan je op luchthavens troiuwens vaak herkennen aan hun zware rugzakken. Naargelang het verloop van de test krijg ik ook wat lekkers mee; een nieuwe CDI of wie weet een aangepaste vering! Gelukkig voel ik me ook al wat beter. De griep is zo goed als verdwenen, ik moet alleen nog een beetje hoesten. Als alles naar wens verloopt, sta ik zondag ook gewoon aan de start tijdens de tweede ONK wedstrijd in Halle.

Anderhalve week heb ik niets kunnen doen en zo vlak voor de eerste GP is dat meer dan zomaar ambetant! In dat opzicht zorgt zo’n ziekte voor een beetje onrust. Al word ik er niet zenuwachtig van of zo. Ik heb een beetje een dubbel gevoel bij de eerste Grote Prijs. Misschien heeft te maken met de wedstrijden die ik nog wel of niet heb gereden, maar ik heb niet echt het gevoel dat het al tijd is! Sevlievo zelf vind ik wel een leuk circuit. Het is spectaculair, vorige jaar won ik er de eerste reeks, dus daar kijk ik wel naar uit. Hopelijk hebben we dit jaar wel  goed weer –in tegenstelling tot het modderfestival van Faenza- dan is er in ieder geval een goede reden om daar de eerste GP te laten plaats vinden. Qua sfeer is Bulgarije immers niet veel soeps.

Ondertussen zijn de wittebroodsweken met het Yamaha Monster Energy Ricci Motocross Team achter de rug. Het is een beetje lastig dat ik steeds over en weer moest reizen om te testen, maar de samenwerking loopt beter en beter. Meestal verloopt de communicatie in gebrekkelijk Engels al weten we elkaar wel te vinden. Het team heeft het ook niet bepaald onder de markt omdat de YZ450F nagelnieuw is en de onderdelen maar met mondjes binnenkomen. Alle neuzen staan echter in de dezelfde richting en ook de inbreng van de Yamaha-Rinaldi jongens is heel positief.

Zodra Ricci verhuist naar België zal alles ook een pak makkelijker lopen. Behalve de power en het gebruiksgemak was me bij de Yam meteen het formaat positief opgevallen. Standaard zit de motor al wat ruimer dan de concurrentie, dus dat is in mijn geval (1m91) mooi meegenomen. Verder staat het stuur wat hoger en ook het zadel werd verhoogd.

Toen ik de voorbije dagen noodgedwongen op de bank moest blijven, viel het me wel op hoe mager het Vlaamse TV-aanbod was. Niet dat ik daar anders last van heb, maar als je de keuze hebt tussen kookprogramma’s, programma’s over chef-koks of mensen die met hun eigen restaurant willen beginnen dan wordt het plots heel erg ééntonig…  Een keer of twee, drie in de week probeer ik wel zelf te koken. Al moet het voor mij vooral eenvoudig en efficiënt zijn: wie geen wok lust en op bezoek komt ten huize Keeno heeft dus pech! Eenvoudig en efficiënt da’s ook een beetje zoals in het ijshockey. Ik heb jullie in de vorige column al verteld over deze leuke en ondergewaardeerde sport. Ondertussen ben ik ook niet meer de enige MX-er want Diesel (Manuel Priem) en Svenson (Sven Verbrugge) zijn net zo goed te vinden voor pret op en rond het ijs! Volgende week, op 30 maart, speel ik samen met vrienden een partijtje ijshockey op de ijsbaan in Turnhout. Ik ben benieuwd want Sven en Manuel gaan ook meespelen.

Zelf ga ik ook af en toe kijken naar ijshockey en dan supporter ik voor HYC Herentals. Niet toevallig natuurlijk, want er spelen enkele kameraden bij Herentals, bovendien is het ook een heel goede ploeg. Ze zitten dit seizoen in de Belgische play-offs, uitgerekend tegen Leuven waar ik inde buurt ben opgegroeid. Anyway tot daar het gehockey, want de hostessen van dienst maken mij er net attent op dat ik nu wel genoeg geschreven heb. Hahaha! Of is dat het vliegtuig dat al gaat landen  ; O )

Time flies when you’re having fun,

Keeno

PS Hieronder nog wat foto’s van de teamshoot met Yamaha Monster Energy Ricci Motocross. Voorlopig zijn er twee uitrustingen goed gekeurd, maar hopelijk komen er nog wat kleuren bij. Altijd leuk om er uit te springen natuurlijk!

[nggallery id=59]

Credit foto’s: Massimo Zanzani, CDS, André Verhoeven