Ken De Dycker has entered the building!

Beste K9 supporters en toekomstige supporters, vrienden en vijanden! Tot jullie spreekt een opgelucht man. Ik heb er namelijk nog maar eens succesvol een column uitgeperst. Dat is ondertussen al de zesde, ik moet dus dringend opslag vragen bij die mannen van MXM. Zeker omdat ik op halve kracht moest typen vanwege mijn gekwetste rechterarm, hahaha!

Nee, even serieus nu. Eigenlijk mag ik niet klagen. Voor Lommel had ik gedurende drie weken bijna niets kunnen doen. Op dinsdag ging ik voor de eerste keer rijden en dat viel redelijk mee, zeker omdat ik naast de motor nog altijd last had van mijn schouder. Op zaterdag heb ik me in Lommel dan bewust wat gespaard. En zondag viel het met een vijfde plaats in de eindstand, met evenveel punten als Leok, heel goed mee. Zeker als je rekening houdt met de slechte starts die ik had. Bovendien kwam ik van ver terug als het op ritme op de motor aan kwam. Die dinsdag voor Lommel kon ik na 15 min. mijn stuur al niet meer vasthouden. De tweede ging dan veel beter maar dat was op een plat circuit. Helemaal iets anders dan Lommel dus. Eigenlijk had ik nooit verwacht dat ik het twee keer veertig minuten zou volhouden. Kracht in mijn schouder heb ik ook nog niet zoveel dus al bij viel de GP van Limburg heel erg mee. Op maandag was ik wel stijver als anders en mijn handen stonden vol met bleinen. Da’s toch een teken dat je je kracht anders gebruikt dan normaal.

Hopelijk kan ik nu het seizoen zonder al te veel valpartijen of bijkomende kwetsuren afwerken zodat ik weer terug kan beginnen opbouwen. Ik heb heel wat training gemist, maar voor Loket heb ik het geluk dat het fysiek noch technisch veeleisend is. Na Loket zal Joël Smets zijn selectie voor de MX of Nations bekend maken. Het is niet dat ik er elke dag mee in mijn gedachten zit, maar omdat het op mijn lijstje met suggesties van de Motocrossmag-redactie staat (zijn dat dagsuggesties of weeksuggestie vraag ik me dan af?!) zal ik het er maar even over hebben. Ik heb een blessure gehad en daardoor kan ik niet 100% zijn. Ondertussen werk ik keihard om zo snel mogelijk weer top te zijn. En dat gaat uitstekend. Dat heb ik wel laten zien in Lommel. Ik heb nog nooit zo hard kunnen doorbijten als daar. En gezien de omstandigheden heb ik nog nooit zo soepel gereden en zo goed mijn wedstrijd ingedeeld. Vorig jaar heeft Steve een heel jaar niet gereden dus als deze blessure als uitvlucht wordt genomen om mij thuis te laten dan zijn we weer terug bij af! Maar goed we zien wel wat het wordt.

De bedoeling is sowieso om voor de GP’s van Brazilië, Lierop en Italië weer op volle kracht te kunnen rijden. Over volle kracht of vollen bak gesproken moet ik toch even kwijt dat de respons van de fans op onze fanwedstrijd (noot: verkleed of op een speciale manier naar de GP in Lommel komen om Keeno aan te moedigen) mager uit viel! VIP-tickets winnen om een beetje de grapjas uit te hangen lijkt me toch geen slechte deal?! Jammer genoeg lijkt het wel alsof mensen niet onnozel durven doen als er geen drank in het spel is of zo. In ieder geval hadden we wel een leuke winnaar, iemand die met een gebodypaint cross-shirt kwam supporteren!

Terwijl de Ronde van Frankrijk bezig was heb ik vorige maand de K9-tour gereden! Om toch mijn fysiek op peil te houden, heb ik mijnen Gianni Motta serieus de sporen gegeven. Door de draadjes in mijn arm was looptraining zelfs uitgesloten. Ik heb dan ook veel meer kilometers gedaan dan anders. Eén dag ben ik zelfs samen met Luc, mijn ex-mechanieker, naar de zee gefietst! Ik ben ook heen en terug naar Tongeren gereden om naar de MX Pro Series te gaan. Zeker met het mooie weer van de laatste weken was dat fietsen heel plezant.

Omdat het de tijd van het jaar is van de contractbesprekingen en transfers is het misschien tof voor jullie om een idee te krijgen hoe wij als piloten -of allez ik persoonlijk dan- daar mee omga. In eerste instantie wil ik niet alle details kennen en ik hoef echt niet op de hoogte te blijven van elke kleine wijziging tijdens onderhandelingen of wie er op welk moment geïnteresseerd. Dat is voor mijn manager Gitte. Nu zal dat wel veranderen maar zeker met mijn blessure had ik sowieso al genoeg aan mijn hoofd en ik concentreer me nu éénmaal liever helemaal op het sportieve. Als er wel duidelijkheid is, ga ik met al die verschillende merken rijden. Dat is een heel belangrijke stap. De meeste teams doen dan écht wel hun best om je hun beste motor voor te schotelen. Ook zij moeten jou overtuigen dat ze een goede keuze zijn! Daar moet je ook zelf een beetje mee oppassen, want is die motor wel vergelijkbaar met waarmee je tijdens het seizoen zelf zal rijden? Het is dan ook heel anders dan een test met je eigen team waarbij je meestal op een specifiek parcours bezig bent of bepaalde onderdelen gaat uitproberen. Ook al heb je aan het team geen verplichtingen, ik ben wel altijd eerlijk in mijn feedback over de motor. Wat ik goed vind of minder goed. Of dat het een motor is die mij meer of minder ligt. Het team moet immers ook verder in hun zoektocht naar de ideale piloot en heeft geen nut om elkaar aan het lijntje te houden.

Een optie die ik ook nog wil open houden is om naar Amerika te gaan. Ik ben nu 26 jaar en als ik daar een kans krijg, zou ik het zeker doen. Dat zou ik zeker niet links laten liggen. Na de GP van Brazilië zou ik graag een National meepikken in Soouthwick. Dat is een zanderige baan en daarmee zou het ook goed uitkomen in aanloop naar Lierop… Genoeg toekomstmuziek, eerst maar eens aan de slag in Loket!

Joe, bykes, ciao,

Keeno

Credit foto’s: Ray Archer, Massimo Zanzani