Watch out Batman, the Joker is here!

Dag MX- en sidecarfans. De vorige column is al zolang geleden dat ik bijna begot niet meer weet wat er sinds allemaal is gebeurd! Of toch, ik heb snel even gespiekt naar de vorige column.

Met nog drie GP’s te gaan in het WK en twee wedstrijden in het BK komt de meet stilaan in zicht. En ik mag zeggen dat we er goed voor staan op dit moment. Zowel in het WK als in het BK staan we aan de leiding. Tegenover enkele maanden geleden is het kwartet van vier teams Willemsen-Eggink, Rupeiks-Stupelis, Hendrickx-Smeuninx en wij, Hendrickx-Liepins dus, uitgedund tot een tweestrijd. Met 11 punten voorsprong op Willemsen-Eggink is onze voorsprong echter minimaal. Beginnen rekenen is zeker geen optie want dan zou het wel eens verkeerd kunnen aflopen. We moeten er elke GP voluit voor gaan en geconcentreerd blijven.  Daniël Willemsen is natuurlijk een heel taaie tegenstander, hij probeert zijn ervaring een sluwheid zo goed mogelijk uit te spelen. Qua snelheid hoeven we echter niet onder te doen. We zijn ook al enkele keren in zijn wiel tweede geworden nadat we hem de hele manche hebben opgejaagd (zoals in Strassbesenbach in Duitsland, de eerste reeks in Estland en in Oekraïne). Het komt er vooral op aan om hem onder druk te houden en zoals iedereen gaat ook hij dan wel eens in de fout. Van zo’n momenten moet je dan optimaal profiteren.

Het is wel opvallend dat naarmate het seizoen vordert enkele combinaties de rol moeten lossen. Wat dat betreft geeft het wel een goed gevoel om te zien dat we fysiek in orde zijn. Dan weet je waarvoor je in de winter zo hard werkt en waarom je zoveel tijd in de fitness doorbrengt. Zeker met het warme -zeg maar hete weer- dat we de afgelopen GP’s hebben gehad, wordt je conditie nu echt op de proef gesteld.  Als je dan toch nog regelmatige rondetijden kan blijven neerzetten over de hele reeks is dat een enorm wapen. Het afgelopen weekend reden we in Letland, Kegums waar ook de solo-rijders sinds vorig jaar een GP hebben. Kegums is niet meteen ons favoriete circuit maar door de veeleisende omstandigheden en de warmte hebben we wel kunnen winnen. Zoals jullie waarschijnlijk wel vernamen was het ook een tumultueuze GP want op zaterdag kwamen Steegmans en Verbrugge ten val tijdens de kwalificaties. Ze oversprongen de tafel en Sven brak daarbij zijn onderbeen.  Op diezelfde tafel sprongen wij trouwens ook te ver. Ik trok de motor wat achterover en kon er nog net blijven opzitten! We hadden echter net nieuwe rubber aan de bar bevestigd en Kaspars kon zich niet meer vasthouden en gleed weg. Hij was uit de bak gevallen! Kort daarop was er weer een tafel die ik vrij vlot alleen sprong… Bij het neerkomen viel het mij wel op dat het gevoel toch anders dan anders was, en dat Kaspars er niet meer in zat! Gelukkig was hij ongedeerd. Om in Letland te winnen was ook wel cool omdat het Kaspars toch onze tweede thuis-GP is. Ook de GP van Frankrijk hebben we gewonnen, al ligt dat ondertussen al héél ver achter ons!

Jammer dat het ons niet gelukt is in Genk, want een thuis-GP in België zat er weer niet in. Ik kijk met gemengde gevoelens terug naar de Horensbergdam. Er had weliswaar meer ingezeten, maar al bij al ben ik toch content. In de eerste manche kwamen we half koers aan de leiding. We werden toch nog gepasseerd door Willemsen-Eggink, maar we lagen stevig tweede. Alleen lag de finish 20 meter te ver! De motor begonnen te roken zodat het echt een kwestie van uitrijden was en niet te veel risico’s nemen. In de voorlaatste bocht riep Kaspars iets en ik dacht dat we moest opletten voor een achtervolger. Ik gaf nog eens flink gas maar dat was er blijkbaar te veel aan al uitbollend probeerde we nog zo ver mogelijk te komen. Om aan te komen moesten we echter duwen! Een beetje zoals Ryan Hughes in Steel City in 1995. Zo verloren we kostbare plaatsen, we kwamen pas als zesde aan.  Gelukkig hebben we dan nog veel kunnen goed maken in de tweede reeks. We waren minder goed weg, pas als 9de. Van in het begin hebben we echter gepusht en konden we goed naar voor komen. Uiteindelijk hebben we de reeks nog gewonnen en werden we tweede algemeen. Dat was ook zeker een wedstrijd waarin onze fysieke conditie de doorslag heeft gegeven.

Nu zondag staat het laatste deel van onze oostelijke tournee op het programma in Rusland, na Estland en Latland dus. Dat is een beetje te vergelijken met de solo mannen die van Duitsland naar Letland en dan naar Zweden zijn gegaan. Mensen vragen wel eens of ik het niet erg vind dat we steeds zo ver weg moeten rijden. Langs de ene kant is dat inderdaad een beetje spijtig, maar aan de andere kant zijn we al blij dat we een mooi gevuld WK hebben. En het zijn ook landen waar de sidecar leeft, waar men hard werkt voor een goede organisatie. In Estland had men rond de GP bijvoorbeeld een Motofestival georganiseerd. Kivioli, in het noorden van Estland, ligt wat afgelegen maar ze hebben er wel een heel goede locatie om verschillende activiteiten te organiseren. Behalve de sidecar GP’s waren er ook wedstrijden voor quads en solo’s een soort stadioncross en hilclimbing ‘s avonds en daarna een muziekfestival met als top of the bill één van de grootste Estse vedetten Tanel Padar. Zoals altijd in de Baltische staten was   er ook weer veel ambiance.

In eigen land stond eind juli ook de vierde wedstrijd van het BK op het programma in Hasselt. Hieronder kan je de video nog eens bekijken.

De eerste Hasseltse reeks wisten we gemakkelijk te winnen. De tweede was een ander paar mouwen! We waren goed weg maar de eerste bocht was een verraderlijke korte bocht naar rechts. Van de linkerkant werden we afgesneden en ik werd van de motor getrokken! Daarna is er nog iemand over mij gereden en het duurde even voor we weer weg waren. Dat was het begin van een fameuze inhaalrace.We konden nog redelijk wat combinaties terugpakken om zo uiteindelijk derde te worden. Onze crash in het begin was naar het schijnt redelijk de moeite. Op dit moment hebben we in het BK 28 punten voorsprong op onze Jan (Hendrickx). Dus zal het ook voor de Belgische titel wel spannend blijven tot het eind. Op 22 augustus staat er en proef in Eernegem op het programma. De finale is weer op de spectaculaire omloop van Angreau op 10 oktober. Zeker de moeite waard, dat kan iedereen die de voorgaande finales gezien heeft bevestigen. En die dag wordt ook de Coupde de l’avenir verreden. Zo genoeg reclame gemaakt. Nog even naar de masseur om alle spieren los te maken en dan zijn we klaar om er weer in te vliegen voor Rusland!

Sportieve groeten en  tot de volgende,

The Joker

PS als uitsmijter heb ik nog een cool filmpje gevonden op internet. Misschien nog een ideetje voor na het seizoen ; o )

Credit foto’s: John Van Den Eede/ www.sidecarcross.be