De vliegende Fin anno 2010: Harri Kullas

Snelle Scandinavische rijders, of meer bepaald Finnen waren traditioneel altijd goed vertegenwoordigd in het WK motorcross. Dat is de laatste tijd wel anders. Gelukkig steekt nu de 18-jarige Harri Kullas (Yamaha-Gariboldi-Monster Energy) de neus aan het venster. Hij zette het voorbije weekend in Lierop zelfs zijn beste GP-resultaat ooit neer met een vijfde plaats (7-5).  Al even leuk is het feit dat Kullas komaf maakt met het cliché van de norse, zwijgzame Finnen. Harri praat als Brugman en gaat hard op twee én vier wielen…

Proficiat, je staat tiende in het WK dat is behoorlijk sterk voor een rookie?
Harri Kullas: “Bedankt, ik ben zelf ook heel tevreden over mijn seizoen. De eerste vijf GP’s scoorde bijna steeds top-10 plaatsen. Dat was een goede start. In Glen Helen en in Teutschenthal had ik wat pech, maar die ups en dows horen bij onze sport. Zowel in Kegums als in Uddevalla werd ik een reeks zesde. In Lommel werd ik zelfs zesde in de GP en in Brazilië werd ik in de eerste manche vijfde.  Alleen is mijn eerste race altijd beter dan de tweede. Daar moet iik u wat aan doen, dan ben ik helemaal tevreden!”

Je hebt lang op KTM gezeten, hoe bevalt de overstap naar Yamaha?
Harri Kullas: “Eind november heb ik getest met verschillende motoren en verschillende teams. De Yamaha vond ik al vanaf de eerste keer heel hard lopen. Persoonlijk ben ik een rijder die op elke motor zijn draai vind. De motor is je werktuig waarmee je het moet doen. Als je een goed team hebt is het merk minder van belang. Ik ga ook niet gauw zeuren over de motor. Eerst en vooral moet ik zelf mijn werk doen! Het team en de motor zijn dit jaar echter geweldig, ik kan me niets beter wensen. En ook volgend jaar blijf ik bij Gariboldi.”

Voor dit seizoen heb je ook een nieuwe trainer?
Harri Kullas: “Dat klopt. Vroeger deed mijn pa alles en dan heeft Jussi Vehvilainen me geholpen met trainingsschema’s en advies. Nu werk ik met Willy Linden dat was zo afgesproken vanuit het team. Fysiek voel ik wel dat ik vooruitgang heb gemaakt. Ik probeer zo hard mogelijk te werken en leer te luisteren naar mijn lichaam. Eigenlijk vallen dit jaar zowat alle puzzelstukjes op hun plaats.”

Je woont al een tijdje in België hoe zit het met je Nederlands?
Harri Kullas: “Daar moet ik mijn joker op inzetten. Ik zou wel graag Nederlands leren, maar ik vind geen lesboek Fins-Nederlands!”

Of misschien lukt het met een woordenboek Ests-Nederlands aangezien je toch de dubbelnationaliteit hebt?
Harri Kullas: “Mijn ouders zijn allebei Esten, maar ik ben zelf geboren in Finland. En ik rijd met een Finse licentie omdat ik daar veel sponsors heb. Ik heb een dubbel paspoort dus met de MXoN kan ik wel kiezen. Als het Finse team  niet zou gaan dan ben ik beschikbaar voor Team Estland. Zelf voel ik me evenveel Est als Fin! Thuis spreken we altijd Ests trouwens.”

Over de MXoN gesproken, je won twee jaar geleden de Ricky Carmichael Award (voor de jongste deelnemer) in Donington?
Harri Kullas: “Oké, het is niet meteen een verkiezing en je weet al wie op voorhand zal winnen. Toch vond ik het een leuk aandenken. Hij staat mooi op mijn schouw en hoeveel mensen kunnen zeggen dat ze een Ricky Carmichael Award hebben? Ik was toen ook nog niet bekend, dus voor een jonge rijder is die erkenning wel leuk.”

Je bent nu de Finse hoop in bange dagen?
Harri Kullas: “Dat is wel een beetje vreemd want motorcross heeft zo’n rijke geschiedenis in Finland. Op dit moment ben ik de enige GP-rijder. Voor de Naties was het dan ook even zoeken. Er zijn nog altijd veel rijders en ik heb een grote fanclub dus MX leeft nog wel degelijk. Altijd als er een lokale race wordt georganiseerd staat het hek helemaal vol. De grootste barrière om door te breken is de zee hé! Ik bedoel de zee tussen Finland en Europa. Daardoor is het altijd heel duur om internationaal te gaan rijden. Samen met mij pa ben ik al naar Europa gekomen in het tweede jaar dat ik cross reed. Als je te lang in Finland blijft verlies je de aansluiting omdat je dan geen mensen kent. Je hebt geen ervaring met de concurrenten en de circuits.”

Ben je de eerste van een nieuwe golf Flying Fins?
Harri Kullas: “Ik hoop het! Al is het nog veel te vroeg omdat te zeggen. Er zijn wel enkele getalenteerde kereltjes. Ook in de 65cc en ze doen EK, dus dat is goed. Tot de 85cc heb je echter een pak jongens die snel zijn, maar ze zijn te lui om door te zetten. En je moet er ook tegen kunnen dat je vaak en lang van huis bent. Als ze dan terug naar huis gaan zien ze hun vrienden, ze hebben geen zin meer om die verre reizen te maken. Dat is jammer, maar zo is het.”

Behalve motorcrossers waren ook Finse mechaniekers vroeger goed vertegenwoordigd in de GP-paddock. Volgens één van hen kwam dat omdat Finnen het gewoon zijn om in ‘shitty conditions’ te werken?
Harri Kullas: “Daar ben ik het volledig mee eens. Wie zijn plan kan trekken in kou en modder of met weinig budget die heeft het plots veel makkelijker als hij wél in goede omstandigheden kan werken of rijden! Met weer heb ik ook nooit problemen. Heet of koud, maakt me niets uit. Ik heb het zelfs graag heet zoals in Brazilië omdat ik weet dat ik fysiek in orde ben.”

In Lommel won je de Monster Energy karting. Meer zelfs je reed de andere Monster energy piloten in de vernieling! Er is geen enkel ander land dat zoveel rally en F1 kampioenen produceerde per inwoner. Is dat  jouw Finse achtergrond?
Harri Kullas: “Hahaha, dat zou kunnen. Ik race gewoon heel graag en eigenlijk was het ook wel een leuke overwinning. Al die jongens waren er op gebrand om te winnen. Steeds als ze in Lommel gingen trainen, hebben ze aansluitend en potje gekart heb ik gehoord. Ik hield mezelf low-profile, maar je ziet wie laatst lacht, best lacht!”

Jouw overstap van het EK MX2 verliep vrij onopvallend. Terwijl iedereen net meer had verwacht van jouw teammaat Charlier die vorig jaar Europees kampioen was?
Harri Kullas: “Misschien, maar mijn EK-resultaat van 2009 zegt ook niet alles. Ik had een schouderkwetsuur moest drie races missen en kwam nog goed terug. Daardoor eindigde ik als zesde. Het zou ook kunnen dat ik er sneller op vooruit ga en dit jaar twee stappen tegelijk neem. Maar ik kijk eerlijk gezegd niet naar andere piloten.”

Wat is de volgende stap?
Harri Kullas: “Podiumplaatsen in een reeks sowieso. Zandbanen zijn gemakkelijker voor mij dat heb je wel kunnen zien in Lommel en Lierop! En daar is het ook makkelijker om het verschil te maken. Op een harde baan kan iedereen hard gaan. In de eindstand wil ik voor een top-vijf gaan. Dat is een hoog doel, maar het is wel haalbaar. Dit jaar zat ik al bijna elke GP in de top 10 dus zo ver weg is die top vijf nu ook weer niet.”

Wie Harri wil volgen, moet zeker eens een kijkje nemen op zijn persoonlijke site.
Credit foto’s: Ray Archer, Massimo Zanzani