Speaker Frankske voor de micro

Goed van de tongriem gesneden, allebei van het Belgische Arendonk en gek op motorcross. De winnaar (Leon Van Gestel) en runner-up (Frank Janssen) van onze speakers-poll hebben heel wat gemeen. Na Leon enkele maanden geleden vonden we dat het hoog tijd werd om Frank Janssen (42) aan het woord te laten. Weinig mensen in de motorcross kennen hem echter als Frank Janssen. Hij is ‘het manneke bovenop de bus’, de onuitputtelijke energiebom die de VLM-wedstrijden enthousiast van commentaar voorziet én vooral hij is Speaker Frankske!

Proficiat Frank, je bent als vice-kampioen uit onze speaker pop-poll gekomen. Dat moet plezier doen?
Frank Janssen: “Zeker, blijkbaar heb ik toch veel fans! Als je altijd vriendelijk bent, je maakt al eens een grap en je probeert de wedstrijden spannend te maken… Dat weten de mensen wel te appreciëren. Ik voel dat ook wel als ik op de VLM door het rennerspark loop.”

Hoe ben je in het speakersvak terecht gekomen?
Frank Janssen: “Ik ga al van kindsbeen naar de cross kijken. Toen ik een jaar of 13, 14 was stond ik altijd in de buurt van de jurybus. Dààr werd ik op de één of andere manier door aangetrokken. Ik wilde echt horen wat de speakers zeiden. Daarnaast ben ik ook DJ geweest, een micro was dus niets nieuw voor mij. En toch sta ik na 10 jaren als speaker nog met knikkende knieën te wachten als ik een huldiging in de tent moet doen. Dat is nog altijd een marteling! Gelukkig heb ik tijdens de kampioenenviering de steun van Eddy Wijnants, die zit al dertig jaar in het vak!”

Je staat vooral bekend als omroeper bij de VLM?
Frank Janssen:  “Als toeschouwer ben ik ook altijd naar de VLM gegaan. Op de VBM en op de MCLB ben ik al wel eens gaan kijken, maar ik voel me er niet thuis. Daarom mag ik ook gerust zeggen dat ik VLM’er ben in hart en nieren! Ik ben als 17-jarige ooit begonnen als speaker voor de jeugdwedstrijden. Dat was in de JMS op zaterdag. Als ik in de GP’s die bekende namen -zoals Kevin Strijbos, Ken De Dycker, Manuel Priem en Steve Ramon- zie passeren die ik nog ooit heb omgeroepen dan maakt mij dat wel fier. Van1990 tot en met 1995 was ik speaker bij VLM, dan heb ik er negen jaar uitgeweest en in 2005 ben ik er weer aan begonnen.”

Jouw engagement binnen de federatie gaat verder dan allen het omroepen?
Frank Janssen: “Dat klopt, naast het omroepen ben ik vanuit de federatie ook een spreekbuis naar de rijders geworden. Ik mag wel zeggen dat ik heel dicht bij de piloten sta, zowel in het echt als virtueel omdat ik veel op time4mx zit. Ik woon vergaderingen van VLM bij en wat er mag gecommuniceerd breng ik dan ook via het forum naar buiten. Het bestuur bestaat vooral uit ouden van dagen die het niet gewoon zijn om met een computer werken en ze hebben ook niet de gewoonte om open te communiceren. Daar probeer ik wat aan te doen. Op wedstrijden komen rijders voortdurend naar mij toe om informatie te vragen. Niemand kent me daar als Frank, iedereen heeft het over speaker Frankske!”

Hoe zwaar is het om motorcross-speaker te zijn?
Frank Janssen:  “Je mag het zeker niet onderschatten, noch fysiek, noch mentaal. Als verstokte roker heb ik wel heel veel stemproblemen ‘s morgens. Het zijn ook veel reeksen en ik sta altijd buiten. We lossen elkaar wel regelmatig af, ik en Eddy (Wijnants). We doen ieder vijf, zes reeksen. Eddy praat veel rustiger, terwijl ik heviger ben. Op die manier vullen we elkaar ook perfect aan. De stembanden zien daar echt wel vanaf hoor van zo’n heel dag te staan (om)roepen. Op maandag heb ik geen stem meer! Gelukkig ben ik veel op de baan als chauffeur en heb ik mijn stem niet zoveel nodig. Ne speaker moet je echt  niet onderschatten want wij hebben een goede fysiek hoor! Ik heb vroeger nog een marathon gelopen, mijn conditie is dus wel een hulp.”

Heb je als omroeper een favoriete wedstrijd?
Frank Janssen: “Even nadenken… Mijn favoriete omlopen zijn meestal weide-omlopen die totaal overzichtelijk zijn. Ik heb een hekel aan de cross van Betekom hoewel het een heel mooi circuit is voor het publiek en de rijders. Voor de speakers is echter een marteling! Je moet een minuut wachten vooraleer je de rijders weer ziet. De inters doen we met twee, Eddy zit in de bus met een monitor voor zijn neus terwijl ik op de bus ziet om alles zo goed mogelijk te kunnen zien. Het is wel een voordeel dat ik heel ver kan zien! Daar heb ik zelfs geen nummer voor nodig, vanop 200 meter afstand kan ik zeggen wie er aan de leiding hangt of wie de eerste vijf piloten zijn.”

Heb je zelf een favoriete speaker?
Frank Janssen: “Ik heb het vak geleerd van de numero one: Leon Van Gestel. Leon is ook van Arendonk, hij was al speaker van VLM toen ik nog een snotneus was. Als Leon iets niet gezien had, ging ik hem dat zeggen. Ik stond altijd in de buurt van de bus en als ik dan hoorde dat hij iets vergat dan liep ik zo rap mogelijk naar Leon! Tot hij dat een beetje vervelend begon te vinden. Nu begrijp ik dat, zelf wil ook zo min mogelijk gestoord worden. Daarom sta ik altijd vanboven op de bus. Het nadeel is wel dat je veel luider moet praten om boven het geluid van de motoren uit te komen, in vergelijking met iemand die van binnen in de bus praat. Ik heb ook geen hoofdtelefoon of zo. Het is meer schreeuwen dan dat je iets normaal zegt! Ik denk wel dat het op die manier bij de toeschouwers spannender overkomt, dat geschreeuw. Een ander voordeel van mijn plaatsje bovenop de bus is het overzicht: ik zie alles. Zeker in de zomer is dat leuk. Dan zie je ook vrouwtjes met een diepe decolleté die aan de bus naar de resultaten komen kijken bijvoorbeeld!”

Welke (Inters)wedstrijden zijn jou bijgebleven dit seizoen?
Frank Janssen: “Eigenlijk was Jelle Grade te sterk, maar de komst van Jonathan Banken,  Sven Breugelmans –die jammer genoeg gekwetst raakte- de altijd spectaculaire Wesley Verheyen… dat zijn toch mannen die mee de wedstrijden gekruid hebben. Het is jammer dat er zoveel discussie is ontstaan onder de MX2 rijders van de VLM om hun reeks afzonderlijk te rijden. Volgens mij had dat de doodsteek van de Inters kunnen betekenen. Nu zijn de wedstrijden spannend en zonder die MX2 rijders zou er nog minder spankracht zijn. Ik ben dus blij dat voor 2011 alles bij het oude blijft. De Inters blijven samen rijden maar er zal voor de Inters MX2 A en B wel een apart kampioenschap worden opgemaakt. Door de samenwerking met de VMCF is er sprake dat sommige toppers ook wedstrijden in de VLM komen rijden, dat klinkt heel positief. Er zullen volgend jaar ook wel andere namen bijkomen zoals Jeff Cloots, maar het is nog afwachten of die zich kunnen waarmaken natuurlijk.”

Je hebt zelf nooit gecrosst, maar vorig jaar heb je wel eens kunnen proeven van de zijspancross als bakkenist. Hoe was dat?
Frank Janssen: “Dat was tijdens de mechaniekerscross op het einde van het seizoen. Eigenlijk was het reuzegoed mee gevallen al moet ik wel zeggen dat ik er een week plezier aan beleefd heb! Mijn zijspanavontuur kan je hier trouwens volledig nalezen op de VLM-site.

Hoe ziet een zondag er voor jou uit?
Frank Janssen: “Dat begint al van de dag voordien. Ik slaap heel slecht op zaterdag omdat ik al constant met de cross bezig ben. Dan denk ik al van: wie gaat er nu weer winnen, wat zou ik kunnen zeggen, enzovoort. Mijn voorbereiding gebeurt dus eigenlijk zaterdagnacht! Vanaf half acht op zondag begin ik dan op zondagmorgen de geluidsinstallatie op te stellen en vanaf 8 uur begin de rijders van alle categorieën op te roepen voor hun tijdstraining. Vanaf 10 uur begin ik samen met Eddy te speaken voor de reeksen. Als ik niet aan het omroepen ben, doe ik mijn toer in het rennerspark.  Na de cross ben ik normaal gesproken rond 20uur of 20u30 thuis. Dan ga ik aan de slag om verslagen te schrijven van elke reeks. Dan heb ik tot  23u of 23u 30 bezig op de computer. En de volgende dag moet ik om vijf uur opstaan!”

Wat doe je op zondag tijdens de wintermaanden?
Frank Janssen: “Motorcross is eigenlijk mijn enige hobby. De wintermaanden zijn altijd hels voor mij! Zoveel maanden zonder kan ik me zelfs moeilijk inbeelden. Maar ik ga dan wel regelmatig eens kijken op training in Lommel en Olmen. Vier maanden zonder motorcross, dat kan gewoon niet. Zelfs in de winter wordt ik op zondag stipt om acht uur wakker. Dan flitst het door mij hen: “Oei rap zijn, want de officiële oefeningen gaan dadelijk beginnen.” Gek hé? Dan blijf  ik toch nog in mijn bed liggen en stipt om 10 uur ben ik wakker wanneer de eerste reeks gaat beginnen. Mijn interne klok is helemaal ingesteld op die 8 en 10 uur! Dat zijn magische momenten.”

Vijftien jaar als speaker, dat moet ook enkele straffe verhalen hebben opgeleverd. Kan je daar een voorbeeld van geven?
Frank Janssen: “(lachend) Amai nie! Als speaker staan we ook in voor het omroepen van dienstmededelingen. In de vroege voormiddag kwam er iemand langs om de nummerplaat van een verkeerd geparkeerde wagen af te roepen. Daar heb je als omroeper een hekel aan  want je bent eigenlijk gefocust op de wedstrijden en dan moet je er plots een nummerplaat tussengooien. Ik had die nummerplaat al een keer of vijf afgeroepen, tot ik op den duur zo kwaad werd dat ik zei dat de takeldienst en de politie opgebeld waren en dat de kosten voor de eigenaar zouden zijn. We hadden geen andere keus, want  we konden die nummerplaat toch niet blijven afroepen?! Toen bleek het uiteindelijk over mijn eigen auto te gaan! Sinds twee weken had ik een nieuwe nummerplaat en ‘s morgens was ik in het donker aangekomen en ik had niet goed opgelet waar ik mijn wagen had geparkeerd.”

Is er nog iets dat je kwijt wil?
Frank Janssen: “Motorcross is zo’n mooie sport, maar het ergste van al is dat het  in België zoveel tegenkanting krijgt. De kwaliteit (van rijders) is er nog wel hoor, maar de toestand is niet rooskleurig: klagende buurtbewoners, de druk van de groenen, terreinen die één na één verdwijnen. Het is voor de federaties meer dan vijf voor twaalf en samenwerking is dan ook absoluut noodzakelijk. Eén grote amateurbond naast de VMBB zou al  toelaten om krachtiger op te treden. Op dit moment zie ik het nogal zwartgallig in, hopelijk komen er nog initiatieven zoals  de ‘Red de motorcross’ mars. Dat was een dag in de week, hopelijk kan dat eens met een mars op een zondag met alle motorcrossers en de crosssympathisanten.”

Bedankt voor jouw tijd, Frank. Veel success volgend seizoen!
Frank Janssen: “Graag gedaan, jullie ook bedankt.”

Credit foto’s: Rolly & René (via Frank Janssen)