Reportage: Jens Getteman in de MotoGP!

De rijders van 24MX Honda, Xavier Boog en Jens Getteman, namen vorig weekend vrij om de laatste ronde van het WK MotoGP in Valencia te bezoeken. Daar zagen ze Honda collega Marc Marquez naar zijn eerste wereldtitel in de MotoGP rijden. Zowel voor Boog, Getteman als teammanager Steven Lettani was het hun eerste bezoek aan de de MotoGP. En het werd een schitterende introductie!

De laatste MotoGP ronde kende de perfecte apotheose met wonderkind Marquez die zich na een spectaculaire race tot wereldkampioen kroonde voor een uitzinnig publiek van meer dan 104.000 mensen! Jens en Xavier onmoetten (oud)wereldkampioenen zoals Stefan Bradl ( LCR Honda), Alvaro Bautista (Go & Fun Honda Gresini),  Colin Edwards (NGM Mobile Forward Racing), Loris Capirossi, de jonge Belg Livio Loi (op de introfoto) en vele andere asfalt collega’s. Daarnaast krijgen ze ook een exclusieve blik achter de schermen over hoe het er in “de anderde GP’s” aan toe gaat!

350 kilometer per uur op twee wielen

Terwijl de fans het Ricardo Tormo circuit ondertussen al hebben verlaten hebben is het vandaag gewoon business as usual voor de wegrace toppers die hun eerste 2014 testen al zijn begonnen. De enorme media-aandacht voor de post-GP test van de MotoGP rijders is dan ook een grote verschil met de manier waarop motorcrossers hun training afwerken. Behalve een toevallige fotograaf is er zelden of nooit aanwezig tijdens een MX-training. Aan de andere kant hebben MX rijders gelukkig veel meer gelegenheid om met de motor te trainen. En hoe anders deze twee werelden ook zijn toch zijn er veel meer raakvlakken dan je op het eerste zicht zou vermoeden.

“Wat jullie doen is geweldig, ik heb het grootste respect voor motorcrossers  ” zegt Stefan Bradl. “In jullie geval maken die hoge jumps natuurlijk de meeste indruk, in de MotoGP is dat uiteraard de snelheid. ” Met snelheden van bijna 350 km/u en met ongeveer 250 pk – voor 160kg – tot zijn beschikking op de Honda RC213V weet de voormalige Moto2 wereldkampioen perfect waar hij het ​​over heeft. “Veel rijders hebben een achtergrond in de motorcross, ik zelf niet. Ook niet om te trainen, de kans op blessures is daarvoor te groot! Wat hebben jullie tot nu toe zoal gebroken? ‘ Vraagt ​​Bradl aan Boog en Getteman. We zouden bijna vergeten dat de snelle Duitser amper een maand geleden zijn rechternekle brak, maar slechts één GP miste. En Jorge Lorenzo stond met een gebroken sleutelbeen minder dan 48 uur na zijn onfortuinlijke start aan de crash van de DutchTT…

Van motorcross naar MotoGP

Bradls Belgische crewchief Christophe Bourguignon heeft wel een verleden in de motorcross.  Bourguignon die als Beefy bekend staat in de paddock reed zelf motorcross en sleutelde later voor Eddy Seel, Axel Holvoet en Marnicq Bervoets. Precies 20 jaar geleden maakte  hij als veringspecialist de sprong naar de wegrace.

Voor veel GP racers zijn crossmotoren hun tweede passie. Voor zowel Alvaro Bautista als  Mattia Pasini is motorcross een vast onderdeel van hun voorbereiding. ” Ik probeer wel om grote jumps te vermijden,” legt Bautista uit. “maar motorcross is zo leuk! Vooral als ik samen met vrienden kan rijde. Je moet op onverhard altijd zoeken naar grip en ook het fysieke aspect is een prima training voor MotoGP. Ik ben opgegroeid in Talavera de la Reina waar vroeger de Spaanse GP 250cc plaats vond, en ik woon er nog steeds. De crossbaan daar is echt cool, maar het is een beetje té technisch voor mij, ” grijnst alvaro. Forward Racing’s Mattia Pasini is een regelmatig gast op de ranch van Valentino Rossi’s waar hij dirt track rijdt. Maar de zoon van pocketbikebouwer Luca houdt ook van motorcross. ” De Honda CRF450 waar jullie mee rijden is een fantastische motor maar ik voel me toch beter op mijn gemak op mijn eigen CRF250. Als ik niet in de Moto2 zou rijden dan was ik de hele tijd aan het crossen, dag en nacht! Het springen is waarschijnlijk het moeilijkst voor ons wegracers. Ik denk dat overstappen in de andere richting makkelijker is. Antonio Cairoli heeft al eens een MotoGP motor geprobeerd, maar ik denk dat je waarschijnlijk toch beter op een 600cc begint!” Bedankt voor de tip Mattia .

Close racing en high – tech

In de indrukwekkende Gresini hospitality lopen we de Australiër Bryan Staring, Doni Tata Pradita uit Indonesië en GP legende Loris Capirossi tegen het lijf. Staring begon als motorcrosser maar gaf al vrij snel de voorkeur aan asfalt. De vriendelijke Aussie houdt nog steeds het reilen en zeilen in het WK motorcross en de AMA Supercross in de gaten. “Dean Ferris gaat naar KTM? Waauw dat is echt een mooie kans. Het is ‘m gegund!” Drievoudig wereldkampioen Capirossi is ondertussen op sportief pensioen maar de veiligheidsadviseur van Dorna heeft nog steeds een zwak voor alles op twee wielen. “Leuk om jullie te ontmoeten jongens! Cross is super mooi, ik weet ook hoe moeilijk het is. Maar ik denk dat het zelfs voor GP rijders in de motorcross de moeite loont om andere vormen van motorsport in hun training op te nemen. Bijvoorbeeld enduro, trial of misschien supermoto. Toen Stefan Everts in Monaco ging ik vaak met hem trial rijden. Dat was in het jaar waarin hij alle drie GP klassen won in Ernée. Zo slecht zal trial dan wel niet zijn hé?”

In Valencia wisselden Repsol Honda’s Dani Pedrosa en Jorge Lorenzo meer dan eens een streepje verf. De 24MX Honda rijders werden dan ook verwend met close racing. Maar in het algemeen heeft elke GP klasse zijn specifieke eigenschappen. En de stiel leren om later te kunnen schitteren in de MotoGP dat doe je in de Moto2 en Moto3. In de Moto2 komt iedereen uit met vergelijkbaar materiaal, hetzelfde 600cc Honda motorblok en Dunlop banden, alleen het frame en rijwielgedeelte zijn anders. De Fransman Johann Zarco is één van de snelle mannen in de Moto2. In Valencia eindigde hij nog derde, maar behalve getalenteerd, blijkt Zarco ook een knappe kop die technische informatie vlot en op een begrijpelijke manier kan overbrengen.

Telemetrie voor beginners

In de Ioda Racing pitbox legt hij uit hoe belangrijk de juiste afstelling wel is. Het verband tussen de hellingshoeken, temperatuur van specifieke motoronderdelen, de rijlijnen, rempunten, bandenslijtage, toerentallen, tussentijden, waar te schakelen, gasgeven of remmen… Een groot aantal parameters wordt gemeten met telemetrie, en vervolgens geanlyseerd. Allemaal op zoek naar één tiende van een seconde. Er wordt alles aan gedaan om ergens het voordeel te vinden dat het verschil kan maken. Johann legt beknopt uit hoe telemetrie toe laat om aan de ene kant de setup te veranderen en aan de andere kant de rijder toelaat om zijn rijstijl aan te passen. Dit alles laat toe om erg nauwkeurig te werken, maar vergelijken met motorcross is op dit vlak lastig. Hoewel de electronica in de MXGP’s uiteraard ook steeds belangrijker wordt. Na zijn uiteenzetting komt Zarco met een verfrissende conclusie. “Het lijkt misschien of je als wegracer heel veel moet nadenken, en constant alles zit te analyseren. Maar eigenlijk is het vrij simpel. Je wil gewoon een motor waarmee je zo vrij en intuïtief mogelijk kan rijden.  Zonder dat je hoeft na te denken. Op de baan moet je gewoon kunnen genieten van het racen!”

Sterren van morgen

Natuurlijk gaat elk motorrijder op zoek naar dat gevoel. Bij sommige racers zie je dat plezier in het racen ook terug op de baan. Dat geldt zeker voor de Australiër Jack Miller. Op de kleine FTR Honda liet Miller dit jaar knappe resultaten optekenen. Voor 2014 wordt ‘Jackass’ dan ook getipt als een van de belangrijkste kanshebbers op de Moto3 wereldtitel. Zoals zoveel Australiërs begon Jack’s carrière begon op dirt. Hij reed motorcross en supercross, pakte de nationale 65cc titel en liet zien dat hij ook in dirt track en supercross potentieel had. Maar uiteindelijk werd het dus wegrace. “Jij komt uit België Jens,” vraagt de sympathieke kerel uit Townsville, Queensland aan Getteman, ” dan zul je wel alles weten over rijden in het zand zeker? De 24MX Honda piloot knikt. En wordt het al snel duidelijk dat de enthousiaste Miller veel weet over de MXGP’s. “In Australië heb ik nog tegen Todd Waters gereden. Het wordt interessant om te zien in de GP’s kan presteren. Maar ik zal jullie ook volgen hoor, ” voegt hij eraan toe. ” Wisten jullie trouwens dat Jeremy McGrath dit weekend hier is?” Langer buurten, zit er niet in want de Racing Team Germany coureur moet zich klaar maken voor de kwalificaties.

Bijna alles is toch anders in de MotoGP. Of het nu om de infrastructuur, de snelheden of zelfs de geluiden gaat. In de Repsol – Honda pitbox bewonderen Xavier Boog en Jens Getteman de fabrieksmotor van Dani Pedrosa. De naam die op ieders lippen ligt is echter Marc Marquez. De MotoGP rookie is amper 20, net zoad als Getteman dus. Behalve de rijkunsten van MM93 maakt ookt het gebrul van de krachtige MotoGP motoren grote indruk. De lang Belg voelt zich perfect thuis op zijn Honda CRF450R . In MotoGP termen is Jens een reus. Als de jongste vaste deelnemer van het WK MX1 zijn Moto3 tegenhanger Livio Loi ontmoet levert dat een leuke foto op. Loi, die afkomstig is uit Genk, meet slechts 1 m58. Maar de 16-jarige Marc VDS rijder heeft dit jaar wel laten zien dat hij potentieel heeft in wegrace GP’s.

De hospitality van het Belgische topteam is groter dan die van eender welk GP team in het WK motorcross en ook het eten is er voortreffelijk. Gelukkig draait het niet allemaal om glamour of schone schijn. De passie voor de competitie is hier net zo echt als in MXGP, enduro , rallyraid, trial of speedway. “Ik ben de gelukkigste mens ter wereld als ik kan doen waar ik het meest van hou en dat is racen. Het maakt niet uit wat,” zegt Scott Redding . De Britse superster staat er om bekend dat hij zomaar in zijn bus komt aanrijden om op een lokaal baantje te crossen of voor een potje supermoto . Hoewel hij met zijn overstap van de Moto2 naar de MotoGP (waar hij voor Go & Fun Honda Gresini zal rijden) nu echt tot de groten behoort, blijft de 20 – jarige Redding even aanspreekbaar als altijd. Scott stond dit jaar dicht bij de eerste wereldtitel voor het team dat wordt gemanaged door Michael Bartholemy maar in Valencia maakte hij  er een punt van om af te maken wat hij is begonnen. Ondanks de pijn en de verwondingen die hij opliep tijdens de Japanse GP Redding reed Redding door de pijngrens heen om een welverdiend kampioenschapspunt binnen te halen… Absoluut een voorbeeld!

Als Xavier Boog en Jens Getteman de menigte achter zich laten, is het MotoGP sprookje over. Terug naar de echte wereld. Waar het een stuk kouder is en waar zware manches in Lommel, Olmen en Duinkerken de orde van de dag zijn. Ieder zijn ding nietwaar?

Foto’s: Plan B, Honda Pro Images & Marc VDS