Teleurstellende starcross voor Bakens

Afgelopen weekend stonden in het zonnige Mantova enkel van de beste rijders van de wereld aan de start, voor de klassieker der klassiekers, de starcross. Dankzij de steun van Circuit equipment, JK Racing en Rinaldi kon Robin Bakens hierbij aanschuiven. De Oost-Vlaming ging een week op stage in Italië om wat testwerk te verrichten om dan de week af te sluiten met een volledig race weekend.

Op zaterdag ging het niet zo goed. Robin vond geen ritme en had zowel in de vrije training als in de pré-kwalificatie training niet het gevoel alsof hij het beste van zichzelf kon geven. Zoekend naar meer vertrouwen werd er tussen de trainingen en de kwalificatiereeks volle bak aan de motor gesleuteld. De kwalificatiereeks ging niet al te best, bij het uitkomen van een bocht verloor de motor plots alle kracht en viel hij uit. Aangezien de eerste 15 van deze reeks rechtstreeks doorgingen zat Robin er niet meteen bij. Met een laatste tijdstraining is hij dan toch nog opgevist en kon hij op zondag als 45e richting het starthek rijden.

Zondag begon meteen met tegenslag. Tijdens de opwarming waar meer als 50 rijders tegelijkertijd rond reden viel de motor weer stil. Op net dezelfde manier als tijdens de kwalificatie reeks, tijdens het aanzetten van een rechtstuk.
Dan nu het échte werk. De eerste reeks, hier deed een vreemd scenario zich voor. Ook al waren er 50 rijders gekwalificeerd er mochten er slechts 40 naar het starthek rijden. De resterende tien rijders, waaronder Robin, moesten wachten in het gesloten rennerspark en mochten pas 10 seconden later één per één starten. Na drie ronden rijden lag de Yamaha rijder rond een 30e plaats. Helaas begon de motor weer rare geluiden te maken, wanneer de motor zich dan verslikte bij het aanzetten van de triple op het circuit en Robin serieus te kort kwam. Is er besloten om de reeks niet meer uit te rijden.

Na een korte pauze waar je amper drie kwartier tijd hebt om te rusten en aan de motor te werken begon de tweede reeks. Voor deze reeks werden er enkele onderdelen op de motor geplaatst die uitgebreid getest waren in de voorgaande week. Tijdens deze testen zijn er geen problemen op gedoken, maar een wedstrijd is altijd net iets anders. Halfweg wedstrijd, wanneer de aansluiten met de top-20 was gemaakt begon de motor te rammelen. Op de wavesectie kwam er dan een grote knal waardoor uiteindelijk het einde van de reeks niet werd gehaald. Helaas, want met dit nieuwe onderdeel was deze motor een échte bom.

Voor de allerlaatste reeks werd er gegrepen naar de reserve motor. Met enkele last minute aanpassingen was deze motor dan toch nog klaar geraakt. Deze keer mocht RB94 zelfs aanschuiven aan de startbar. Echter tussen dit grote geweld was een goede start maken niet evident. Na een reeks met een schuiver werd er toch nog een 23e plaats geopteerd, goed voor een 12e plaats van de MX2’s.

“Het was een leerrijke week waar ik tonnen ervaring heb opgedaan” Aldus Robin Bakens. “Het is jammer dat ik slechts één reeks heb kunnen uitrijden, maar dat heb je nu eenmaal met test werk. Je kan op een training zéér moeilijk een wedstrijd simuleren. Ook heb ik liever nu pech dan bijvoorbeeld tijdens een EK of BK manche. Het is echt indrukwekkend hoe het gehele Circuit Equipment – Rinaldi – JK Racing team dit weekend heeft gewerkt. Het druipt er vanaf dat zij professionals zijn, tevens is het geweldig een heel team achter mij te hebben, iedereen heeft zijn eigen visie en zijn eigen input en zoiets werpt zijn vruchten af. Desondanks de pech die ik afgelopen weekend had ben ik er toch 200% van overtuigd dat zowel ik als de motor er zal staan tijdens de openingsmanche in Sevlievo – Bulgarije.”

Volgende week is Robin te zien tijdens het ONK in Mill. Met dank aan alle sponsors: Steven Braems boor- en betonwerken, Arai Helmets, Leatt protectives, EKS Brand Goggles, Gaerne Boots, BEST products, Putoline motorcycle oils, Yamaha Belgium, Van Hasselt exhausts, TMV, Twin Air, No Limit Graphics, Fietswereld Bijvank, Renthal, Muc-Off, Acerbis, Bakens Yamaha, Pirelli, Spirit suspension.

Foto credits: Gino Maes