Interview Ryan Villopoto

Dit interview dateert van de week na de Grand Prix van Duitsland, maar in het licht van de recente gebeurtenissen is het prettig om dit nogmaals te posten. U kon het interview ook al lezen in MxLife.be! Het magazine is zeker het bekijken waard want naast dit interview bevat het ook nog vele foto’s van vroeger en nu!

We ontmoeten Ryan Villopoto in de gezinswoning van Tyla Rattray. De Amerikaan zit samen met z’n Zuid Afrikaanse vriend nog rustig TV te kijken enkel gekleed in een short. Terwijl Tyla’ vrouwlief ons binnenlaat en verdergaat met het voeden van haar hongerige kids trekt Ryan een shirt aan, en zet zich aan de tafel waar ik reeds plaats heb genomen. Dit lijkt niet die zogenaamde ‘robot’, eerder een normale kerel die geniet van z’n verplichte tijd vrijaf.

Na een korte kennismaking , vragen we wat we moeten vragen en willen weten. Hoe is het namelijk met die geblesseerde knie? “Het is een traag proces, ik startte m’n Europese trip nog op krukken maar die heb ik gelukkig al achter kunnen laten. Maar zoals gezegd het is een traag en lang proces vooral omdat het ook al de derde maal is dat ik een kruisband kapot heb. Bij deze wil ik dan ook echt m’n tijd pakken.” Komt het Supercross seizoen in 2015 dan in gedrang? “Neen de planning is dat ik tegen dan weer helemaal top moet zijn.”

Even praten we over wat een supercross kampioen zoal doet in deze tijd van blessureleed. Het lijkt erop dat Ryan Villopoto vooral geniet van het niks doen. Niet geheel onlogisch als 32 weekends van je jaar in het teken staan van je sport en tevens beroep. Geniet hij dan van het verplichte ‘Europese nummertje’? “Toch wel” Antwoord Ryan Villopoto. “Ik werk al samen met Parts Unlimited (Parts Europe) & Thor sinds ik prof ben en zelfs van ver daarvoor. Ik hou van hun producten, ken de mensen, het is dus geweldig om deel uit te maken van dit alles en er ook hier in Europa bij te mogen zijn.” En naast een leuk PR-praatje lijkt het ook wel een groot deel waarheid. Want het bezoek aan de MotoGP scene in Spanje heeft een diepe indruk nagelaten op de SX-champ.

In aanloop naar ons interview vangen we verschillende geruchten op. De geruchtenstorm steekt dan ook in alle hevigheid op. Ryan Villopoto zou het Wereldkampioenschap gaan betwisten terwijl andere beweren dat de Monster Energy piloot er genoeg van heeft en z’n laarzen aan de haak wil hangen. “Tot dit moment zijn dit enkel maar geruchten, alle contracten zijn getekend om in 2015 de AMA Supercross en AMA Motorcross kampioenschappen te betwisten. M’n knieblessure veranderd daar in principe niks aan”. Het lijkt dus dat we nog even zullen moeten wachten op Tony Cairoli tegen Ryan Villopoto gevechten. Hoe zouden zulke gevechten uitdraaien? “Het is steeds een beetje Appels met Appelsienen vergelijken. Het zal nooit hetzelfde zijn zolang we niet op dezelfde baan, in dezelfde competitie, uitkomen. Het is jammer dat we enkel op de ‘Motocross des Nations’ elkaar tegen komen. Daar is het namelijk altijd moeilijk oordelen je rijdt daar niet alleen voor jezelf maar ook voor je land.” aldus de Monster Energy Kawasaki piloot. Pratende over de ‘MXDN’ wil ik ook wel even polsen welk aanzien, de voor ons belangrijkste wedstrijd van het seizoen, nog heeft in de USA. “De datum is altijd een probleem voor ons, want hoezeer wij ook van deze wedstrijd houden en van de fans die steeds enorm enthousiast roepen tieren en gebaren, komt de datum steeds enorm onhandig. Je gaat van het AMA Motorcross seizoen (23 aug) naar de MXDN (28 sept), waartussen een maand zit waarin we moeten blijven doortrainen. Daarna is het bijna meteen Monster Cup en voor je het weet is het Anaheim1. Je krijgt letterlijk geen tijd om even te rusten.”

Wanneer we het daarna hebben over de verscheidenheid van parcours in Europa en Amerika komt Villopoto goed op dreef. Zeker als het gaat over de verscheidenheid van zand. Heeft Amerika wel circuits als Teutscenthal? Zijn alle Outdoor parcours niet gewoon één pot, diep gefreesde met houtsnippers bewerkte pot? “We hebben zeker onze zachtere parcours maar parcours als Hangtown, High Point, Texas enkele jaren terug en Steel City vorig jaar waren echt harde parcours, ook al waren ze gefreesd. Natuurlijk zeggen jullie dat er in het MXGP wereldje meer verscheidenheid is en dat is waarschijnlijk ook wel zo. Toch kwam ik naar Saint Jean d’Angely voor de ‘MXDN’, een plaats waar je niet eens over zand kan spreken, je rijdt daar over rots en kon ik daar ook winnen.” glimlacht Villopoto. “Wat wel zeker is, is het feit dat de parcours in beide series heel anders worden bewerkt. Door het omwoelen van de aarde worden de remkippen, sporen en de condities vaak enorm ruw in Amerika waarmee ik niet wil zeggen dat de MXGP piloten het makkelijker hebben.” Steeds meer word duidelijk dat Ryan Villopoto, met de juiste vragen, veel meer is dan de marketing machine waarvoor vele mensen hem afschilderen. Een man met een mening. Naar welke AMA Motorcross wedstrijd zou hij ons dan sturen? “Red Bud & Glenn Helen zijn voor mij altijd wel speciaal.” Het is echter moeilijk voor RV2 om echt één aan te prijzen want evenementen bezoekt de man in functie van, en niet om te ontspannen en te genieten.

Geniet de man dan wel nog van de sport?! Is het plezier, onderweg naar de top, niet verloren geraakt? “Supercross en motorcross is m’n werk, hoe ik het ook bekijk. Nooit heb ik iets anders geleerd en met andere woorden kan ik niets anders. Veel geld spendeer ik om met de beste trainer te kunnen werken en om goeie parcours onder m’n wielen te krijgen. Ik ben dan ook bevoorrecht dat ik veel centen verdien met MX en SX, want buiten dat kan ik niks. Dus de tijd dat ik dit kan doen, moet ik het doen op het hoogst haalbare niveau, want als ik stop met motorcross moet er genoeg verdiend zijn zodat ik geen burgers moet gaan bakken.” Geraak je dan zo gewoon aan winnen? “Gewoon geraak je het nooit” vertelt de Monster Energy man, “maar het word toch een deel van de routine en de wow-factor verdwijnt toch voor een stukje”

Wij motorcrossfans vinden het geweldig dan de jongens van over de grote plas ons bijna het hele jaar rond motorcross of supercross aanbieden. Toch lijkt het enorm vermoeiend en soms zelfs misselijkmakend als je jaar in jaar op elke gram voeding moet letten en elke morgen moet opstaan om wederom te worden afgebeuld door je ingehuurde trainer. Word je deze routine nooit eens ziek? “Ja je bent het soms meermaals beu. Want je moet opstaan om te gaan trainen en je moet dit en je moet dat. Maar dat is een stuk van hoe onze sport word bedreven in Amerika.

Als we het hebben over het inhuren van de beste trainer, dan heeft Ryan Villopoto het natuurlijk over de ondertussen al legendarische Aldon Baker. De Zuid-Afrikaan die van het ‘dikkertje’ Ricky Carmichael een afgetrainde atleet maakte. Maar ook geweldige resultaten boekte met o.a. James Stewart, Blake Baggett, Adam Cianciarulo, Ken Roczen en uiteraard Ryan Villopoto. Welke meerwaarde heeft deze man in het programma? “Toen we met elkaar begonnen samen te werken moesten we een enorme berg over (Comeback na de zware crash in Supercross St. Louis). Het was hard werk maar we deden het en wonnen meteen ons eerste jaar samen. Tijdens het seizoen leven we bijna continue op elkaars lip. Hij is een geweldige man en we hebben een goeie relatie. “

Ryan Villopoto lijkt ons wel een man die z’n concurrenten naar waarde kan schatten, als we hem vragen naar z’n mening over de meest getalenteerde concurrent die hij ooit moest bekampen komt er met weinig twijfel de naam van James Stewart er uit. Na dit antwoord kunnen we uiteraard niet rondom de positieve plas van ‘Bubba’. Daarnaast is er ook nog de recente beslissing van promotor ‘MXSports’ om ‘USADA’ de ‘AMA Nationals’ te laten controleren.. Wat peinst Villopoto over dit alles? Heeft het Amerikaanse motorcross een dopingprobleem of eerder een imagoprobleem? “Als iemand wat wint word er snel dingen verteld, zo ben ik bij vele mensen verdacht, werd Ricky (Carmichael) door mensen verdacht. Ik geloof dan ook dat het vooral is om de publieke opinie te laten zien dat onze sport best wel clean is.” vertelt Villo. Is het ook niet normaal dat mensen vragen stellen, ze zien de supertalenten evolueren van jonge pubers naar mannen? Villopoto: “Het is best wel normaal maar niet goed voor het imago van de sport noch de sporter.” En met de James Stewart case? “Bubba heeft positief getest, dus ja hij had een product in z’n systeem dat op de verboden lijst stond. Maar dit product was geen prestatie bevorderend product. In mijn opinie zijn medicijnen zoals voor astma, allergie, ADD, … (die ook effectief op de verbodenlijst staan) niet echte werkende doping”.

Het is een verademing dat de Amerikaan zo open en eerlijk over zo’n delicaat onderwerp wil praten. Geen rond de pot gedraai, gewoon eerlijk en rechtuit. Daarom gaan we ook het onderwerp ‘geloof’ niet uit de weg. Is het voor Ryan Villopoto ook zo’n groot punt in zijn leven dan zoals bij bepaalde van z’n collega’s?! “Ik geloof zeker, geloven dat we hier zijn voor een reden en dat de dingen gebeuren voor een reden.” Wanneer ik hem vertel dat het in België niet zo’n groot gegeven meer is krijg ik een dood eerlijk antwoord van RV: “Zo kijk ik er niet echt naar, het is iets van mij het is mijn geloof”. Is het geloof dan iets waar de meervoudig kampioen zijn kracht uit haalt? “Een man moet toch ergens in geloven, je moet toch normen en waarden hebben. Geloven wat juist en fout is. Maar geloven betekend niet dat als ik vandaag geblesseerd geraak dat ik morgen genezen ben, maar het geeft mij wel de kracht om de weg te bewandelen. Het is moeilijk uitleggen, je kunt het niet zien, niet voelen en niet veranderen daarom is het ook geloven.”

Om toch niet te diepzinnig af te sluiten vragen we hem of hij binnen 5 jaar nog op de motor zit. Het antwoord luid negatief. Zo lang zal Ryan Villopoto zijn carrière niet rekken. Als we hem vragen of hij dan wel nog iets in het motorcross wil gaan doen antwoord hij enthousiast tuurlijk. Het is duidelijk, voor ons zit een man die enorm dankbaar is voor wat ‘zijn’ sport hem gebracht heeft en voor de weg die hij in de sport heeft mogen bewandelen. Het is ook duidelijk dat de liefde voor de sport nog steeds enorm diep is maar de enorme opofferingen, waaronder het Amerikaanse dubbelseizoen (mx/sx), vallen de Kawasaki piloot steeds zwaarder.

Tekst: Matthias Van Eeckhoven – Foto’s: Monster Energy