MXMAG testte de KTM fabrieksmotoren!

Tijdens het seizoen doen ze iedereen dromen, en als uiteindelijk de kans zich voordoet om ermee te rijden, kan je dit in geen geval laten voorbijgaan. Want uiteindelijk is die kans slechts voor enkelen weggelegd. Voor deze gelegenheid testte Julien Vanstippen voor MXMAG de KTM’s. De winnaar van de de coupe de l’avenir in 2013 kwam dit seizoen aan de start van de Belgian Masters of Motocross aan het stuur van een 350 SX-F, vloog eind september naar Kegums, om daar, daags na de MXON de machines van Antonio Cairoli, Ryan Dungey en Jordi Tixier te testen. Kortom, de meest gekende KTM motoren van dit seizoen waarmee vele overwinningen werden behaald.

De voorbije seizoenen heeft KTM de wereldtitels in zowel de MXGP als MX2 klasse behaald. Ze waren de afgelopen jaren zo sterk dat de Oostenrijkse motoren bijna onklopbaar blijken te zijn. Motoren die met veel zorg zijn ontwikkeld, een superprofessionele structuur die geleid wordt door een staff die gepassioneerd is, een commerciële strategie die rechtstreeks gelinkt is met de wedstrijden en de beste piloten van het moment onder contract. Dit zijn de sleutels tot het succes van KTM, een recept die stilaan ook begint te werken in de VS, met de gekende resultaten.

 Top fabrieks machines

De KTM/red bull fabrieksmotoren die in de paddock mooi langs elkaar opgesteld staan onder de feloranje luifel doen vele harten sneller slaan. Voor velen staan deze motoren symbool voor wat nu de beste machines ter wereld zijn. Het moet worden gezegd de de SX-F machines ‘factory’ uitstralen en de race-spirit er vanaf druipt. De motor staat vol speciale onderdelen die gemaakt zijn van titanium of carbon, het ene voor de beschermingen en de andere voor vitale onderdelen zoals de voetsteunen, veren van de vering of de speciale ‘Acrapovic’ uitlaat. Opmerkelijk is de aanwezigheid van een stuurdemper bij de motor van Ryan Dungey.

 

De aanwezige KTM techniekers blijven relatief discreet over de veranderingen die de motoren inwendig hebben ondergaan, maar toch kan je met het blote oog vele andere dingen vinden. Zo zijn er de ‘factory’ Brembo remsystemen en de WP Trax vering van 52mm (4mm meer dan de productie modellen) die als juwelen op de motor gemonteerd zijn. Juwelen die blinken onder de tent waar de monteurs de laatste hand leggen aan de motor vooraleer hem af te staan aan de testrijders.

Onze speeltuin van de dag was niet de minste. Het ging om de omloop in Kegums waar daags voordien nog de MXON werd gereden. Een zanderige omloop met vele sprongen, die technisch en fysiek heel zwaar is. De wedstrijden van het weekend voordien hadden vele sporen nagelaten op de omloop en lag er ideaal bij om deze machines goed aan de tand te voelen. Ik stond te popelen om te starten, want je krijgt toch niet elke dag de kans om in enkele uren twee wereldkampioenen moto’s en een vice kampioen moto uit de states te testen…

Tony’s juweeltje

We hebben de dag begonnen aan het stuur van de 350SX-F van Antonio Cairoli. De gekozen positie van de wereldkampioen op de motor is goed voor de kleinere rijders maar wat mij verwonderde waren de atypische settings van de vering. ‘ De achtervering is in het begin van de wedstrijd heel soepel terwijl de voorvork heel stijf is, vooral in de eerste millimeters’, vertelt Julien van Stippen ‘ De combinatie van deze twee instellingen geeft je een beetje het gevoel dat je op een chopper zit. Deze positie is niet geheel oncomfortabel maar ze zorgt er wel voor dat je soms onverwachte reacties krijgt in de remknippen. Langs de andere kant kan je de motor  makkelijk op elk denkbaar moment controleren. Een beetje een vreemde afstelling dus van de 350 SX-F, maar een beetje typerend aan de rijstijl die we kennen van Tony.

De motor is in ieder geval super wendbaar en kan rekenen op een supercompleet motorblok. ‘ Het is heel prettig’, aldus Van Stippen, ‘ Je hebt op elk moment power beschikbaar, echt over de ganse breedte. En de power is niet te bruut! Dit is ongetwijfeld het sterkste punt van deze motor. ‘

Nauwelijks bekomen van de motor van de wereldkampioen, slaat onze testrijder zijn been over de 450 SX-F van Ryan Dungey. De positie op de motor is typisch afgesteld voor een ‘grote’ rijder maar daarbij is alles ook afgesteld om veel druk op het voorwiel te kunnen houden. De hendels zijn heel laag gezet, net zoals de achterrem. Enkel het versnellingspookje staat vrij neutraal en horizontaal. Door de speciale vorm van het zadel blijf je heel ver vooraan zitten, waarbij je door de breedte van de zijflappen ter hoogte van de knieën al snel merkt dat je niet meer op een 350 zit. Je hebt ook niet meer het lichte gevoel dat je op de machine van Tony had. De veringen van deze motor ziet iets conventioneler afgesteld en dat maakt het iets aangenamer om met de 450 te rijden dan met de motor van Cairoli. Ze zijn veel progressiever afgesteld maar ook heel hard op het einde van hun veerweg.

Motorgewijs is het zoals te verwachten was alle hens aan dek. ‘ Dit is duidelijk geen motor voor zomaar iedereen ! De motor reageert op de minste verandering van het gashendel en levert een enorme power. Voor een toppiloot is dit een voordeel om snel van foutjes te kunnen herstellen. Maar met deze motor moet vooral op koppel gereden worden, want het blok leent zich hiertoe. De koppeling is quasi overbodig, want de 450SX-F sleurt zich zonder blozen overal door in elke versnelling.’

De 250 SX-F van Jordi Tixier

Na het grote geweld van de 450 was het nu tijd voor die andere werelkampioen in de MX2 klasse. De motor van Jordi Tixier toonde zich onmiddellijk iets ‘menselijker’ dan zijn twee grote broers. ‘ De vering van de 250 komt in de verste verte niet in de buurt van die van Tony en Dungey ‘, stelt Van Stippen verbaasd vast. ‘ Zij is veel soepeler en ik heb zelfs enkele keren met het wiel tegen het spatbord gezeten op de grote sprongen en de waves. Die souplesse klinkt misschien iets overdreven, maar het maakt de motor van Tixier veel aangenamer en makkelijker te berijden dan de andere 2. Het geheel voelt heel wendbaar en licht aan en het is enkel het blok zelf dat het verschil maakt. De motor is merkbaar minder krachtig dan de 350 en dient vooral in de hogere regionen gebruikt te worden om er voordeel uit te halen. Dit is logisch op deze MX2 machine. Dit maakt de motor iets minder sterk in de lagere regionen, maar voor een motor van dit niveau is dit een logische keuze.

Samengevat kan je stellen dat deze motoren van een amateur geen wereldkampioen zullen maken. Het zijn echter machines die door en voor kampioenen zijn ontwikkeld, gebruik makend van de beste technologieën die ontwikkeld zijn om te presteren op hun snelheid en niveau. Dit zorgt ervoor dat in zware omstandigheden, zoals deze die we hier in Kegums hadden, het voor een niet GP-piloot soms verwarrend is om de voordelen van alles te merken. Het zijn echt elite motoren, enkel bestemd voor de besten !

Tekst: Julien Van Stippen | foto’s: Ray Archer