Teamvoorstelling van Creymert Racing

Zaterdagavond was ik voor MXMag te gast op de teamvoorstelling van het Creymert Racing Team. Een team waar ik me best wel thuis voel na een samenwerking van bijna één jaar. Je wordt meteen omvangen door de familiale sfeer wanneer je het gebouw betreedt. Iedereen kent iedereen, de sponsors, de staf, de oude en nieuwe rijders, allemaal zijn ze super vriendelijk. De nieuwe rijders zijn sinds enkele dagen officieel gekend en het ziet er een beloftevol team uit.

Door Yente Dourte

Creymert heeft voor het wereldkampioenschap vrouwen Shana van der Vlist gecontacteerd en voor het wereldkampioenschap MX2 contacteerden ze Freek van der Vlist. In het Europees kampioenschap komt in elke reeks ook één rijder aan de start van het Creymert racing team met name de Noor Kevin Horgmo in de EMX125, de Litouwer Dovydas Karka in de EMX250 en tot slot de Belg Ken Craeghs in de EMX300.

Ik ben benieuwd naar hun verwachtingen voor het volgende seizoen en wat zij geleerd hebben uit het vorige. Daarvoor heb ik meteen de teammanager Martin Creyns aangesproken.

Martin Creyns

Wat zijn de verwachtingen voor jullie team in 2017?

Martin: “Wij zouden graag Shana in de top 10 krijgen in het eindklassement van het wereldkampioenschap voor vrouwen. Met Freek willen wij graag enkele uitschieters behalen in de MX2 klasses, met eventueel een paar top 10 plaatsen. Voor Ken Craeghs zal ik blij zijn wanneer hij zich op elk parcours kan kwalificeren, de rest is mooi meegenomen. Kevin Horgmo hopen we de top 3 in te duwen in het Noors en Europees kampioenschap. Dovydas Karka is al een paar dagen aan het trainen met de motor en het is de bedoeling om enkele top 15 en top 10 plaatsen te behalen in de EMX250 klasse.”

Wat zijn jullie voornemens voor het volgende seizoen en wat hebben jullie geleerd van vorig seizoen?

Martin: “Het belangrijkste is dat we er steeds plezier aan beleven. We hopen dat de rijders en staf zich 100% inzetten. Niet alleen de rijders in ons team zijn belangrijk, het team kan niet bestaan zonder rijders maar de rijder kan ook niet bestaan zonder team. Alles moet één geheel zijn en netjes in zijn plooi vallen. Dit willen we bereiken met onze staf die het allemaal doen vanuit hun hart. Dit hebben we vorig jaar duidelijk gemerkt.”

Shana van der Vlist

Dag Shana, ‘Ladies first’. Vorige seizoen eindigde je als 8e in het wereldkampioenschap voor vrouwen, hoe heb je dit ervaren?

Shana: “In 2015 eindigde ik als 20e na het missen van de enkele overzeese wedstrijden. Dit jaar stond er maar één overzeese wedstrijd op de kalender. Samen met mijn ouders heb ik besloten om hieraan deel te nemen omdat ik toch graag een top 10 plaats wou behalen in het kampioenschap. Ik eindigde uiteindelijk op de 8e plaats dus kan ik met een tevreden gevoel terugkijken op het seizoen.”

Vorig jaar reed je op een 125cc, dit jaar maak je de overstap naar een 250cc. Hoe kijk je daar tegenaan?

Shana: “Ik hoop dat het rijden op de 250cc gewoon goed gaat. Ik heb er nog niet veel mee gereden maar ik verwacht wel betere starts te nemen met de 4-takt. Daar ondervond ik vorig jaar redelijk wat nadeel van met de lichtere motor. Hopelijk kan ik dan enkele top 5 plaatsen meepikken.”

Freek van der Vlist

We blijven in de familie. Freek, hoe is het om samen met je zus in een team te zitten? Trainen jullie vaak samen?

Freek: “Leuk, het is gemakkelijker omdat we nu samen met dezelfde motor rijden. We gaan ook veel samen trainen. Ik kan wel wat meer trainen omdat ik niet meer naar school ga. Fysieke trainingen doen we meestal apart. Ik word begeleid door Thorsten Lentink en heb dus mijn eigen trainingen die ik steeds persoonlijk moet afwerken.”

Hoe blik je terug op vorig seizoen met een 26e plaats in het wereldkampioenschap?

Freek: “Ik heb twee overzeese wedstrijden meegereden, één wedstrijd samen met Shana. Dan ben ik in Engeland geblesseerd geraakt en zo heb ik nog enkele wedstrijden gemist. Ik wist in het begin van het seizoen niet wat ik moest verwachten. Ik weet wel dat ik niet het uiterste van mijn kunnen heb laten zien. Dat vind ik jammer en als je er hard voor werkt, is dit niet prettig. Ik ben zeker niet ontevreden over mijn seizoen, ik heb veel geleerd en met al deze ervaringen kan ik enkel beter presteren.”

Kevin Horgmo

We gaan eens luisteren bij de internationale rijders. We beginnen bij Kevin Horgmo. Hoe is het om in een Belgisch team te zitten Kevin?

Kevin: “Het is enorm spannend, ik heb nog nooit in een team zoals dit gezeten. Het is allemaal nieuw voor mij maar ik hoop dat ik hierdoor meer in België kan vertoeven om hier te trainen. ’s Winters ga ik naar Spanje in Red Sand om te trainen en tijdens het seizoen zal ik steeds reizen tussen Noorwegen en België.”

Hoe ben je vorig jaar geblesseerd geraakt?

Kevin: “Ik ging voor Montova trainen om beter de hitte te kunnen verdragen. Op training ben ik zwaar ten val gekomen op mijn schouder. In Montova probeerde ik te rijden maar ben nogmaals ten val gekomen omdat ik mijn stuur niet meer kon vasthouden door de pijn. We zijn vervolgens naar het hospitaal in Noorwegen gegaan. Daar moest ik geopereerd worden aan mijn ligamenten en spieren in mijn schouder. Nu ben ik nog steeds aan het recupereren en ik zou graag rond Kerstmis terug op de motor kruipen.”

Dovydas Karka

Dovydas, Ik heb gehoord dat je verblijft in een appartement in Balen? Met wie verblijf je daar?

Dovydas: “Ja, ik woon nu al 2 à 3 jaar in Balen, daarvoor reisden we rond met de camper. Meestal ben ik alleen met mijn trainer in Balen, mijn mecanicien verblijft er ook vaak en soms komen mijn ouders langs.”

Wat vind je van het zand in België? Hebben ze zo’n zand in Litouwen?

Dovydas: “Ik rij sinds de 85cc-klasse in de KNMV dus ik ben redelijk gewend met zanderige omlopen. Het is al zo ver gekomen dat ik nu meer op harde ondergronden moet trainen omdat ik het zo gewend ben op de zandbanen. Een nadeel voor mij is dat we maar 1 zandwedstrijd hebben op de kalender.”

Dit jaar heb je al deelgenomen aan het EMX250 kampioenschap, hoe is dat verlopen en heb je het laatste nieuws gehoord van de twee Amerikaanse rijders in de EMX250 klasse volgend seizoen?

Dovydas: “Ik had vooral moeite met de kwalificaties. In Valkenswaard en Engeland was ik niet gekwalificeerd. Soms voelt het aan als een loterij, er zitten 10 tot 15 rijders in dezelfde seconde. Maar de snelste wint altijd. Ja, Charbeneau en Suratt zijn twee toppers in Amerika, ze rijden deze winter de AMA supercross wedstrijden. Ik vind dat de Amerikanen alles veel interessanter maken en dit maakt de wedstrijden veel mooier, levendiger en boeiender.”

Ken Craeghs

Tot slot Ken Craeghs die voor het tweede jaar bij Creymert racing zal rijden, hoe verliep het eerste jaar?

Ken: “Het eerste jaar is goed verlopen, ik heb wel wat pech gekend. Net voor Valkenswaard brak ik mijn elleboog op training. Ik ben teruggekomen in Engeland met een heel klein hartje maar uiteindelijk heb ik me wel kunnen kwalificeren voor elke wedstrijd waar ik aan deelnam.”

Hoe verloopt het om je werk en motocross te combineren.

Ken: “We hebben thuis een eigen zaak en deze komt natuurlijk op de eerste plaats. Als er tijd over is, krijg ik vrij en voor de belangrijke wedstrijden krijg ik ook nog een paar extra verlofdagen. De fysieke trainingen vind ik het moeilijkst omdat ik pas rond 18u thuis kom. Ik moet dan nog met alles beginnen maar de motivatie is er nog steeds om er vol voor te gaan en dat is het belangrijkste.”

Wat zijn de verwachtingen voor volgend seizoen?

Ken: “Ik zou graag opnieuw gekwalificeerd zijn voor elke wedstrijd. Ik durf het eerlijk niet te zeggen maar diep vanbinnen hoop ik wel op het behalen van enkele punten. Het is waarschijnlijk een persoonlijk doel en dit wil ik misschien behalen op de zandbaan omdat ik me daar toch nog steeds het beste thuis voel.”

 

Foto’s: Gino Maes & Jochen Reekmans