Column MXGP Rookie Wannes van de Voorde

Hallo iedereen, hier ben ik dan opnieuw voor mijn tweede column. De reacties van jullie allemaal op mijn column waren super en enthousiast. Meteen een bijkomende een motivatie om dit verder te zetten!

Ik heb zelfs een telefoontje gekregen van de Nederlandse bondscoach Marcel Hartman, mijn coach in het MXGP Rookies project. Hij feliciteerde mij met de column en mijn goede prestaties de afgelopen weken, echt supertof van hem! Sinds onze laatste ontmoeting is er weeral veel gebeurd. Ik heb ondertussen de 2^de en 3de BMB wedstrijd in Lommel en Mons gereden. In beide wedstrijden haalde ik de eindoverwinning bij de Beloften 125cc. Hierdoor sta ik momenteel aan de leiding in het Kampioenschap maar er zijn nog heel wat wedstrijden in het verschiet dus we gaan nog niet te vroeg juichen.

In Lommel kregen we een bezoekje van Robin Vermeiren, zaakvoerder van onze hoofdsponsor Denicol en dan is het natuurlijk altijd leuk als je een mooie prestatie kan afleveren! In Mons had ik de eerste reeks enorme last van “armpump”. Dit is een nieuw fenomeen voor mij sinds ik met de 125cc rijd. Opgepompte armen is iets waar heel wat rijders last van hebben en een fenomeen dat soms echt hindert om een goede wedstrijd te rijden. Dus wie een gouden tip heeft om dit te voorkomen… let me know!

In de BMB 125cc Cup rijd ik dit jaar als Rookie bij de Beloftes samen met de Nationalen en het is een mooi deelnemersveld waar ik mooi strijd kan leveren met o.a. Romain Delbrasinne, Emilio Vannieuwenhuyze, Killigan Delroeux, etc… Het is natuurlijk altijd veel leuker als je moet vechten voor je plaatsje en dat je daar dan in slaagt tegen dat je “met je vinger in je neus” de wedstrijd wint want daar leer je niet veel uit. Daarom probeer ik steeds wedstrijden op te zoeken waar er wat strijd te voeren valt en ik nog iets kan leren zoals tijdens het ONK in Nederland.

Mijn vaste trainer Jurgen Van Bellingen is meestal aanwezig op de BMB wedstrijden en dat geeft mij toch altijd een beetje meer vertrouwen en steun. Hij weet mij altijd in positieve zin te stimuleren als ik “mijn koppeke al eens laat hangen”. In de paasvakantie kon ik dan eindelijk mijn hartje nog eens uitleven met de eerste week een tweedaagse stage van BMB en MSF in Rozoy in Frankrijk. Dat was een stage met de Belgian Junior Knights waar we onder leiding van Yves Devlaminck en Thierry Klutz weer de gelegenheid kregen om te trainen en nieuwe dingen bij te leren. Ik ben blij dat ik opnieuw deel kan uitmaken van deze selectie Belgische piloten waar ook onder andere piloten als Jago Geerts en Liam Everts deel van uitmaken.

Nu ik met de 125cc rijd mag ik ook met de groep van de “grote mannen” meerijden… Cool! Ook o.a. Pierre Schroyen en Harry Everts waren daar aanwezig. Het is altijd leuk om van die “oude rotten” (met alle respect hoor!) tips en trics te krijgen. Ik sta altijd open voor positieve en opbouwende kritiek. De tweede week was er dan een driedaagse stage in Ribécourt van MX Academy met mijn vaste trainer Jurgen Van Bellingen. Jurgen kreeg deze keer assistentie van Nick Triest, “een toffe pee” die mij ook goed heeft voortgeholpen met mijn sleutelbeenbreuken en waar het wel mee klikt. Spijtig genoeg had ik de eerste twee dagen last van een zware verkoudheid en was ik niet in orde. Dat had natuurlijk ook effect op mijn rijden maar de derde dag ging het al wat beter en vond ik toch mijn spirit terug.

Op zo’n stages gaat het er natuurlijk in de eerste plaats om om iets bij te leren maar ook gewoon de fun met vrienden, het plezier van het rijden, spelen, plagen, lachen en uitdagen… I love it! Ook wil ik hierbij van de gelegenheid gebruik maken om alle mensen te bedanken die ons verder helpen op zo’n stages als we problemen hebben met de motor als ik alleen op stage ben met ons ma zoals deze twee stages.

Er staat altijd wel iemand klaar om ons uit de nood te helpen, echt heel fijn… Stilletjes aan probeer ik zelf meer en meer met de motor bezig te zijn. Elke keer leer ik wat bij maar ik kan zelf nog niet alles. Ons ma zegt altijd al lachend dat als de mensen ons zien aankomen op zo’n stage met ons tweetjes dat ze denken “Oh nee de Wanny is hier alleen met zijn ma… Dat wordt weer sleutelen voor ons.” Maar dat is ook het fijne aan de MX, het is één grote familie. Althans op dit niveau toch nog.

Op paasmaandag had ik dan de 4^de BMB wedstrijd in Axel waar ik een 4^de eindoverwinning op rij kon behalen en mijn leiderspositie in het kampioenschap bij de beloften kon verstevigen. Dan volgde dit weekend het echte werk: mijn eerste deelname aan een EK wedstrijd in de EMX125 in Valkenswaard. Ik wist op voorhand dat het een moeilijk haalbare kaart zou worden om mij te kwalificeren maar wie niet waagt niet wint hé!

Op zaterdag toch wel wat zenuwachtig opgestaan en ik moest met groep 1 om 8u al aan de tijdstraining voor kwalificatie beginnen… Ik heb alles gegeven en was toch wel teleurgesteld met slechts een 35^ste plaats van het parcours afgekomen. Het enige lichtpuntje was dat ik toch nog Last Chance race kon meerijden. Op de middag hadden we nog een interview met de MXGP Rookies in de persruimte. De andere Rookies konden zich allemaal rechtstreeks kwalificeren dus voelde ik mij toch wel een beetje ongemakkelijk maar natuurlijk wel super tevreden voor hun.

De Last Chance race begon om 13u en voor het eerst moest ik starten aan het starthek met plaat achter. Met mijn 35^ste positie kon ik niet echt een goede positie innemen en was dan ook niet zo goed weg in de start. Ik sloot af met een 28^e plaats. Het was een super ervaring om voor het eerst te mogen deelnemen aan een GP wedstrijd met veel publiek, de top van de Europese rijders, de totale sfeer die daar hangt. Echt zalig!

En het circuit van Valkenswaard vind ik persoonlijk echt een tof parcours om op te rijden. Ik heb me in Valkenswaard kunnen meten met de beste Europese 125cc rijders van het moment. Daardoor besef ik heel goed dat er nog veel werk aan de winkel is. Maar het motiveert mij nog eens te meer om ervoor te gaan en hard te werken. Ik moet mezelf ook de tijd geven om te groeien omdat ik nog maar 14 jaar ben. Hierdoor ben ik één van de jongste deelnemers. Ik ga me zeker niet laten ontmoedigen om dit jaar nog mijn kansen te wagen op enkele EK wedstrijden. Rijden op het allerhoogste niveau is op zich de beste leerschool en training.

Tot de volgende!

 

#65 Wanny

Foto’s: Photos Bertje, MXGP, Nancy van de Voorde