Opinie: Moet het verdomme nu echt kapot?

“Moet het verdomme nu echt kapot” het was iets wat vader ons toeriep als m’n broer en ik net iets te enthousiast met ons speelgoed omgingen. Of als we met onze renbaan één of andere endurance race aan het na-apen waren tot de rook uit de kleine elektrische wagentjes kwam. Als z’n eerste verwittiging niet meteen goed was aangekomen kregen we een nog iets krachtigere “Moet het nu echt naar de kl*ten” te horen.

Spontaan kwam deze uitspraak in gedachte toen de FMB-BMB zo’n kleine drie weken voor datum liet weten dat hun eerste “Belgian Master of Motocross” in Nismes niet zal doorgaan. Uitgesteld zo heette het, verplaatst naar Baisieux zo blijkt. En oh Kester wat oorspronkelijk ook deel uitmaakte van het twee wedstrijden tellende “BMoMX” doet niet meer mee met dit kampioenschap. De heren daar zagen de donkere ‘Belgian Masters of Motocross” bui alreeds hangen in maart en besloten eieren voor hun geld te kiezen. De wedstrijd is nu omgedoopt tot het Kampioenschap van Vlaanderen, waar iedereen wel weer punten kan verzamelen voor het Belgisch kampioenschap. Kan u nog volgen?!

Wie kan nog volgen?
Dit jaar hebben we al enkele vragen mogen ontvangen van motorcrossfans die het niet meer snappen. Want het Belgische kampioenschap wat is dat nu? Nu dat is de voormalige JRT (Joel Robert Trofee), een naam die enkele jaren geleden verdween voor de “Belgian Nationals”. Nu zijn deze Belgian Nationals weer omgedoopt tot het “Belgisch Kampioenschap”. Met andere woorden het huidige Belgisch Kampioenschap van de BMB-FMB is de good old “Joel Robert Trofee” opgeleukt met wedstrijden zoals Moerbeke, Mons (Bergen), Kester, Orp-Le-Grand, … Wedstrijden, die nog enkele Belgische toppers centen in de handen stoppen om aan te treden maar die geen zin, noch het geduld hebben om in het “Belgian Masters of Motocross” verhaal te stappen. Een verhaal dat op het moment van dit schrijven op zeer onstabiele organisatorische poten staat.

Wat is er mis met het “Belgian Masters of Motocross” verhaal?
Onlangs zagen we bij onze Nationale Federatie een machtswissel doorgevoerd worden. Meteen werd duidelijk dat een unieke kans zich aanbood, want met Oliver Rougraff is een motorcross minnende voorzitter opgestaan. Een man die zelf mee verantwoordelijk is voor de “Coupe de l’Avenir. Tevens dus ook een man die weet dat het Belgische motorcross ziek is en dat er iets moet gedaan moest en nog steeds iets gedaan moet worden.

Er werd een masterplan geschreven, één waarop kritiek kwam. Kritiek is gebruikelijk bij veranderingen en dus ook niet meteen verrassend. Sommige kritiek was trouwens terecht. Zo was het idee om niet EK & WK piloten te laten kwalificeren op zaterdag voor de wedstrijd op zondag. Op papier misschien mooi, maar praktisch niet werkbaar. Organiserende clubs hebben nu alreeds moeite om zichzelf financieel boven water te houden, een tweede wedstrijddag is een extra kost en daarom in principe al uit de bozen.

Daarbij kwam ook de regel dat enkel Belgen de Belgische titel konden claimen, flashback naar de tijd van Billy Liles…

Deze veranderingen liet bepaalde organisatoren alvast besluiten om van de “BMofMX” boot te springen. Bij andere liet de afschaffing van startgeld en het inzetten op prijzengeld het angstzweet dan weer gutsen. Ook is een prijzenpot een vastgesteld bedrag waardoor clubs (organisatoren) meteen veroordeeld zijn tot het uitgeven van dat bedrag.

Clubs hebben een eeuwige angst dat piloten niet zullen opdagen als deze geen startgeld betaald zullen krijgen. Tevens leeft ook bij de clubs dat verandering noodzakelijk is vanwege het feit dat piloten boven hun waarde betaald worden. Want wat is de commerciële waarde van een piloot die enkel motorcrossmensen naar het parcours lokt? Wat is een naam waard als deze niet ééns een Belgische MotoGP of Rally liefhebber kan overtuigen langs te komen. Uit angst houden vele zich echter vast aan wat ze nu hebben. Binden ze met hun plastic afzet linten hun afbrokkelend rijk bij elkaar.

Dat het motorcross enorm ziek is mag immers toch blijken uit het feit dat een organisator als AMC Wuustwezel, een club met traditie, goesting en een parcours dit jaar de handdoek gooide. De alarmbel luidt oorverdovend.

Hou ons in het oog want we werken aan nog andere leuke stukjes. Post alvast jouw mening. Hou het respectvol.

Tekst: Matthias Van Eeckhoven