Vijf minuten met Damon Graulus

Het opdoeken van het 24MX Honda team kwam uiteraard niet als een verrassing voor Damon Graulus. De 23-jarige Graulus reed in 2017 en 2016 in de MXGP voor het team uit Eke. Wij polsten eens naar de plannen van de voormalige Belgische, Nederlandse en Franse MX2 kampioen.

Hoewel hij al vroeg in het seizoen met een ernstige duimkwetsuur kampte, wist Graulus zich toch enkele keren mooi in de kijker te rijden. In een ijzersterk veld komen ook 13^de en 14^de plaatsen niet uit de lucht gevallen. Toch was dat te weinig om veel deuren te openen voor 2018. Zeker in een tussenseizoen waarin ook een resem toppers beschikbaar waren op de transfermarkt. “Net na het seizoen had ik het heel moeilijk met mijn situatie. Ik wist natuurlijk toen al dat de toekomst heel onzeker was. Een heel jaar moeten vechten in moeilijke omstandigheden, met minieme beloning zoiets knaagt aan je motivatie. Eerlijk gezegd had ik in september mijn buik vol van motorcross. Dat ik geen GP’s meer wilde doen had ik al langer uitgemaakt voor mezelf. Eigenlijk wilde ik gewoon helemaal stoppen met zelf rijden.” Enkele stages in Frankrijk waar de gedreven Vlaams-Brabander zijn kennis doorgaf, brachten uiteindelijk de kentering.

Als het kriebelt…

“Ik stapte op de 125cc van één van de aanwezige rijders. Om zelf even het circuit te voelen vooral. Dan viel het me toch weer op hoe leuk het is om met de motor te rijden. Ik vind motorcross nog altijd de beste sport ter wereld. Als je zonder druk gewoon je ding kan doen. Als je kan rijden in goede omstandigheden. Mijn hele leven heeft altijd in het teken van motorcross gestaan. Jarenlang werken om je doelen te bereiken, veeg je ook niet zomaar weg natuurlijk. Veel mensen wilde op me inpraten toen ze vernamen dat ik geen GP’s meer wilde rijden. Je bent nog zo jong, je mag niet opgeven… Dat klopt allemaal wel maar je wil ook maatschappelijk iets opbouwen. Jaar na jaar GP’s rijden zonder iets te verdienen, is niet houdbaar.” Damon is niet verbitterd, hij begrijpt ook de beslissing van zijn ex-teambaas Marc Boone. Bovendien is zijn situatie helaas niet uniek. “Er zijn genoeg andere rijders die in hetzelfde schuitje zitten als ikzelf. Kijk naar een Benoit Paturel. Die jongen heeft een goed seizoen in de MX2 gereden, hij werd vijfde in het WK, won een GP reeks, toch heeft hij geen stuur voor volgend jaar.”

Van Plan-B naar Plan-B

Graulus weet ook drommels goed hoe snel het kan veranderen. In de jeugdrangen gold hij als een ansoluut toptalent. Op de grotere motoren legde hij een hobbelig parcours af. Bij Standing Construct moest hij onverwacht plaats maken, nadien ook bij Kemea Yamaha. Door een samenloop van omstandigheden verliet hij Jtech-Honda dat er uiteindelijk dit jaar zelf de stekker uit trok. “Al die strubbelingen jaar na jaar dat gaat ook doorwegen. Dat speelde dus zeker een rol om een andere richting uit te gaan. In de GP’s blijven is één ding, maar kunnen werken met goed materiaal en een degelijke omkadering is nog heel wat anders. Supporters zien soms niet voorbij de blinkende teamtruck of de fraaie stickerset. De verschillen tussen fabrieksteams en privé-teams zijn veel groter dan mensen zich inbeelden.” Volgend jaar zou Damon in Frankrijk aan de slag kunnen. Het Franse kampioenschap is bekend terrein voor hem. Dit jaar liet hij bovendien al zien dat hij in de MX1 kan meedoen voor de prijzen. Daarnaast zou Graulus ook in België te zien zijn en losse internationale wedstrijden meepikken. Bovendien heeft hij ook een nieuwe professionele uitdaging gevonden.

 

“Ik ben pas beginnen werken als physical coach en personal trainer bij Rocky’s in Begijnendijk, de nieuwe gym van Ricky Nijs. (glimlacht) Ook de fysieke trainingen heb ik altijd met veel plezier gedaan, in tegenstelling tot sommige andere rijders! Conditie-en krachttrainingen hebben me altijd erg geboeid. Daarom vind ik het zo mooi om mijn kennis door te geven en mensen te helpen bij het bereiken van hun persoonlijke doelen.”

Bang voor de resetknop?

Na vier seizoenen GP’s neemt Damon dus afscheid. Gezien zijn grote technische kwaliteiten heeft hij jammer genoeg nooit écht kunnen tonen wat er in zat. Toch zijn er grotere drama’s dan dat én Graulus heeft nog alle tijd om internationaal alsnog een mooie carrière op te bouwen. “Als je GP’s rijdt, is dat het enige wat telt. Trainen, rijden en reizen beheersen je leven. Wat komt er in de plaats als je daarmee stopt? Ik heb ook met die vraag geworsteld hoor. Volgens mij hebben veel rijders schrik van die vraag. Je bent een bepaald leven gewoon, alles omgooien is nooit gemakkelijk. Daarom ben ik ook zo blij dat ik nu een nieuwe uitdaging heb gevonden met fysieke begeleiding. In combinatie met mijn lokale programma in Frankrijk, België en Nederland is dit een heel mooie balans! Ik kijk echt uit naar deze nieuwe start.”

Tekst: Tom Jacobs
Foto’s: shotbyBavo, Dieter Jans