Exclusief interview met Lars Griekspoor

Lars Griekspoor (18) kende een bewogen 2017 seizoen. Na een productieve winter liep het steeds beter voor de poulain van Marc De Reuver. Half juni brak De Amsterdammer echter zijn kuitbeen. Toch wist Lars nog sterk terug te komen en een mooie 5de plaats in het ONK MX2 uit de brand te slepen. Aan het eind van het seizoen liet Griekspoor zich bovendien positief opmerken in de enduro’s waarin hij mee deed. Zo’n 2017 verdient een interview!

Eerst maar een terugblik naar de voorbereiding van het afgelopen seizoen. Hoe was de voorbereiding?
Lars Griekspoor: “Ik heb een goede wintervoorbereiding gehad, mede door de hulp van mijn nieuwe conditietrainer. De eerste wedstrijd van het voorseizoen was in Engeland, Hawkstone park. In deze wedstrijd heb ik samen met veel Grand Prix rijders gereden, wat altijd goed is om ervaring op te doen. De wedstrijd ging goed. Daarna volgde een wedstrijd in Frankrijk. Dit was in La Capelle. Dit was de eerste wedstrijd op een harde grond, een lastige baan met veel stenen. Maar ook deze wedstrijd ging goed. Daarnaast heb ik diverse wedstrijden in Nederland gereden waardoor ik goed voorbereid aan het seizoen begon.”

Kon je die goede voorbereiding gelijk doorzetten bij het begin van het seizoen?
Griekspoor: “Het seizoen begon met het ONK (Open Nederlandse Kampioenschap) in Heerde. Een goede wedstrijd gereden, dit gold ook voor de wedstrijd erna, in Mill. Dit beloofde zeker wat voor de rest van het seizoen. Bij de Dutch Masters of Motocross hoopte ik dit gelijk door te zetten, maar helaas ging het daar niet goed. Waar het ritme er bij de ONK-wedstrijden gelijk was, moest ik bij de Dutch Masters duidelijk even inkomen.”

Ben je voor je gevoel in het seizoen gegroeid?
Griekspoor: “Ja, hoe verder het seizoen vorderde, hoe beter het ging. Ik kwam beter in het ritme, de voorbereiding begon zijn vruchten af te werpen. De wedstrijden gingen goed, de resultaten werden beter en de vibe was prima. Alle losse stukjes begonnen in elkaar te vallen tot één goedlopend geheel.

En toen… De thuisrace in Nieuw-Vennep. Hier ging het mis, wat is er precies gebeurd?
Griekspoor: “16 en 17 juni was inderdaad een race in Nieuw-Vennep. 16 juni had ik 2 keer op de baan getraind, de voorbereidingen gingen prima. De avond voor de race had ik de motortriatlon, dit is eerst fietsen, dan hardlopen en als laatste crossen. Hierbij was ik 2^e geworden. Zaterdag ging het al heel snel mis, in de eerste manche, gelijk in de eerste bocht kwam ik met een andere rijder in aanraking. Ik viel van de motor en kwam hierbij ongelukkig ten val. Toen ik weer wilde opstappen, werd ik tegengehouden door de dokter maar uiteindelijk mocht ik toch de motor op en vol ongeduld reed ik verder. Na een minuut of 10 begon de adrenaline uit te werken en viel de pijn in mijn rechterbeen niet meer te negeren. Na nog even doorgereden te hebben en een paar keer met mijn been tegen de grond aangestoten te hebben, heb ik toch besloten de race te staken. De pijn werd te erg.”

Kwamen ze er bij de EHBO al snel achter dat het ernstiger was dan je had verwacht?
Griekspoor: “Bij de EHBO kon ik niet op mijn been staan, toen ben ik doorgestuurd naar het ziekenhuis om voor de zekerheid foto’s te maken van mijn rechterbeen. Hier werd al vrij snel duidelijk dat mijn kuitbeen vlak boven mijn enkel gebroken was. Hier stond zes weken gips voor om te genezen. Zowel fysiek als emotioneel een flinke klap, het seizoen ging goed, er waren nog maar een paar wedstrijden te gaan en opeens was het allemaal klaar en kon ik eigenlijk niks meer.”

Dat is inderdaad een flinke klap. Dus na zes weken was je ervan af en kon je weer gaan trainen?
Griekspoor: “Nee… Was het maar zo een feest. Na anderhalve week moest ik terug naar het ziekenhuis om opnieuw foto’s te laten maken. Hier werd al snel slecht nieuws gebracht, het bot was van elkaar af komen te staan en er was geen enkele sprake van kalkaanmaak. Ik kreeg nieuw gips om en werd voor de keuze gezet om te gaan opereren of niet.

Heb je er uiteindelijk voor gekozen om te laten opereren of afgewacht?
Griekspoor: “Mijn trainer heeft toen direct contact opgenomen met een arts in België. Die was heel duidelijk in zijn advies; gelijk naar België komen om zo snel mogelijk te laten opereren. Ik ben gelijk die kant op gegaan en nog geen 24 uur later werd ik geopereerd. Hierbij is er een plaatje op het bot geplaatst met enkele schroeven.”

Hoe ging de revalidatie hierna?
Griekspoor: “Na de operatie moest ik anderhalve week met mijn been omhoog zitten en mocht ik letterlijk niks doen. Absoluut niks voor mij en ik was dan ook onwijs blij dat ik drie weken later naar loopgips mocht. Ondertussen trainde ik toch wat door om er fysiek niet té ver op achteruit te gaan. Toen ik loopgips kreeg moest ik wel echt opnieuw leren lopen, mijn been voelde zo zwaar aan. Op het moment dat ik loopgips kreeg mocht ik weer beginnen met het licht belasten van mijn been. Nog eens drie weken later was ik dan gipsvrij en kon ik harder gaan trainen. Dit ging vooral om het terugkrijgen van mijn coördinatie, die was toch behoorlijk weg. Het was wennen om zonder loopgips te lopen. Na vier weken intensief trainen met de fysio en natuurlijk zelfstandig trainen kon ik weer de motor op. Het heeft dus in totaal 11 weken geduurd voor ik weer de motor op kon.”

Hoe was het om weer voor de eerste keer op de motor te zitten? Was je bang om je been te gebruiken of weer te vallen?
Griekspoor: “Het was erg vreemd om weer op de motor te zitten. Ik had gehoopt en ook wel verwacht dat het gelijk weer beter zou gaan. Maar ik was het gevoel niet meer gewend, ik moest weer erg wennen. Ik was vooral bang om mijn geblesseerde been hard op de grond te zetten en moest duidelijk het vertrouwen in mijn been terugkrijgen. Maar het werd me al snel duidelijk dat het allemaal stevig genoeg zat. Mijn reactievermogen was flink weg, ik moest vooral veel rijden om dit weer terug te krijgen. Het was ook wel flink afzien, concurrenten die ik eerst voor bleef, reden me nu gewoon gemakkelijk voorbij. Maar dit was eigenlijk alleen maar een reden om nog harder te trainen en nog sterker terug te komen.”

Wanneer heb je je eerste wedstrijd weer gereden?
Griekspoor: “Ik heb tijdens mijn revalidatie naar 15 oktober toegewerkt. Dit was de laatste wedstrijd van het ONK. Mijn doel was hier om de schade te beperken in het kampioenschap en mijn 5^e positie vast te houden, door de blessure had ik 1 wedstrijd gemist en was ik van de 4^e naar de 5^e positie gezakt. Gelukkig heb ik de 5^eplek kunnen vasthouden en het seizoen dus toch goed kunnen afsluiten.”

Heb je verder nog aan wedstrijden meegedaan?
Griekspoor: “Na Boekel begonnen de Enduro’s. Hierbij zit je de hele ochtend en middag op de motor en kom je onderweg proeven tegen die om tijd gaan. Degene aan het einde van de dag met de minste tijd, die wint. Dit is ook deels over de weg. In totaal zijn er 5 wedstrijden, waarvan ik er nu 4 heb gereden en al 3 heb gewonnen en bij 1 wedstrijd tweede ben geworden.

De Enduro’s zijn dus gedeeltelijk op de weg, mag dit niet alleen als je je motorrijbewijs hebt?
Griekspoor: “Dat klopt inderdaad! Na 14 jaar motorervaring op het circuit heb ik eindelijk mijn rijbewijs gehaald, haha. De theorie tegen alle verwachtingen in, in 1 keer gehaald en ook mijn praktijk heb ik in 1 keer gehaald. Ik moet zeggen dat ik voor mijn praktijk zenuwachtiger was dan voor menig wedstrijd. Dit betekent dat ik bij de Enduro’s met een lichtere motor meedoe. In plaats van een 250cc viertakt op het circuit, nu een 125cc tweetakt. Dit is natuurlijk wettelijk gebonden aan leeftijd.”

Maar voor nu genoeg naar het verleden gekeken, tijd om vooruit te kijken. Wat zijn je toekomstplannen?
Griekspoor: “Ik heb nog één Enduro te gaan. Dit is een tweedaagse en vindt plaats in Eindhoven. Daarna gaat de voorbereiding voor het nieuwe seizoen weer beginnen. We hebben in principe dezelfde aanpak als vorig jaar, wel heb ik afscheid genomen van mijn conditietrainer waarmee ik een jaar heb getraind. Het NK-seizoen ging goed dit jaar, maar nog niet perfect. Voor aankomend seizoen hoop ik een nog betere winter door te maken waardoor ik volgend jaar in de top 3 kan eindigen. Verder wil ik graag wat wedstrijden in o.a. Spanje, Frankrijk en Engeland gaan rijden om ervaring op te doen op wat lastigere, harde circuits. Bij de Dutch Masters of Motocross wil ik me zoveel mogelijk gaan meten met de grote Grand Prix rijders en vooral veel ervaring opdoen. Wie weet, als het goed gaat, dat ik zelfs wel wat ervaring op ga doen in de Grand Prix. Ik kijk nu al uit naar het komende seizoen!”

Tekst: Griekspoor.nl
Foto’s: Niek Fotografie