Interview met rijzende SX ster Luke Renzland

Het maakt niet uit naar welke competitie je kijkt. Vaak zitten steeds dezelfde namen voorin. De rijders die het voor elkaar hebben, de fabrieksrijders, piloten met ervaring aan de top. Als een privé-rijder dan een podium haalt, is dat groot nieuws. Traders Racing Yamaha’s Luke Renzland (23) stond vijfde in de 250SX East maar toen hij het afgelopen weekend zijn eerste podium pakte in de sterk bezette East-West shootout in Indianapolis was dat ongezien! Maar wie is de El Dozer eigenlijk?

De meeste rijders leggen maar bitter weinig creativiteit aan de dag als het op hun bijnaam aankomt. Meestal worden de initialen van de rijder gevolgd door zijn nummer, dàt lijkt de standaard formule. De relaxte Luke Renzland wijkt af van die norm… Als een gele bulldozer te midden van de eenheidsworst? Renzland heeft in ieder geval persoonlijkheid, praat vlot en hij heeft een goed gevoel voor humor. Ook qua racen durft hij het anders aan te pakken. Vorig jaar pikte hij enkele off-road wedstrijden mee in de GNCC. Maar ook op een tweetakt of een trialmotor voelt Luke zich best thuis.

De meervoudige Loretta Lynn’s kampioen is oorspronkelijk van New Jersey. Om beter te kunnen trainen, verhuisde hij aan het begin van zijn professionele carrière naar noord Florida waar zijn familie een grote lap grond kocht voor een complex van trainingscircuits. Dat werd dus ‘Dreamland’, ondertussen een begrip in de VS en ruim daarbuiten. De waanzinnige teamvideo van Fox vorig jaar? Die was in Dreamland opgenomen! Renzland is zelf verantwoordelijk voor het onderhoud van de banen en bemant dagelijks zelf de machines. Broer Kody is de grasmaaier van dienst.

Sinds zijn SX debuut in 2015 gaat het –stap voor stap- in stijgende lijn voor de Shot Race Gear rijder. Renzland sloot 2017 af als 8^ste in de 250SX East Region. Zijn beste resultaat was een 6^de plek in Atlanta. Terug naar nu, El Dozer zorgde nét voor een stunt van formaat. Luke haalde immers niet zomaar een podium. Een privé-rijder die de top-3 haalt in een East-West confrontatie, daarvoor moeten we al erg ver terug in de Supercross geschiedenisboeken!

Gefeliciteerd Luke, wat een race in Indianapolis! Het grootste deel van de wedstrijd lag je tweede, in het zwaarste deelnemersveld van het jaar. Je hebt vorig weekend zeker enkele ogen geopend!
Luke Renzland: “Bedankt! Het was een gekke dag, mijn doel was om voor het einde van het SX-seizoen de top 5 te halen of liever nog op het podium te staan. Dat ik mijn eerste podium in de Oost / West Shootout zou pakken, overtrof zelfs mijn stoutste dromen. Het hele jaar zat ik tussen de 6de en de 10de plek. Nu, ik heb het mezelf ook niet bepaald gemakkelijk gemaakt met de starts die ik had. Het is zo frustrerend om nog maar eens achteraan te moeten starten. Ik denk dat ik alleen bij de starts in Tampa en Indy niét crashte! De afgelopen twee weken heb ik geen enkele ronde op mijn SX-baan gereden. Ik heb me alleen geconcentreerd op mijn starts. Vorige week hebben we 6 uur aan starten alleen gewerkt. Er zijn wel wat koppelingen in rook op gegaan. En mijn hersenen werden gestoomd (lacht).”

Je hebt tot dusver een heel degelijk seizoen gereden, maar je evolutie als prof ging eerder geleidelijk dan dat je er in één keer stond.
Renzland: “Dat is altijd een ding geweest met mij. Zelfs toen ik als amateur in een nieuwe categorie kwam, bleef ik eerst een beetje achteren om dan langzaam op te bouwen totdat ik een van de besten was. Het is hetzelfde in de Pro-klasse. Dit jaar kom ik steeds dichter bij mijn doelen. Het duurde gewoon even om alle puzzelstukjes samen te leggen. Uiteindelijk kon ik in de finale in Indy wel uitvoeren waar we tijdens de week op hebben geoefend.”

En je hebt in Dallas de Litkit-prijs gewonnen, een onderscheiding voor de meest stijlvolle rijder!
Renzland: “Ja echt super, dat was mijn eerste trofee als prof. Zoiets moet je wél waarderen! Die grijs / rode Shot Contact-uitrusting ziet er geweldig uit, ik draag ‘m heel vaak. Er goed uitzien op de baan is al de helft van de strijd hé.”

Je bent een vrij veelzijdige rijder en je bent snel in het zand. In welke mate helpt dat voor supercross?
Renzland: “Ik denk dat het precies één van de redenen is waarom ik van zo ver terug kan komen in de finale. Wanneer het circuit zwaar ligt, heb ik het gevoel dat ik op mijn best ben. Ik geniet ervan wanneer er sporen en putten in de baan komen. Eigenlijk heb ik op de harde banen nooit echt goed gereden. Ik vind het leuk als het los is en zwaar komt te liggen.”

Hoe ziet de zomer eruit voor ‘El Dozer’?
Renzland: “Eerlijk gezegd probeer ik nog uit te zoeken wat ik deze zomer ga doen. Normaal gesproken, zal Traders Racing niet de volledige outdoors rijden. Ik weet wel dat ik verschillende dingen wil doen. Natuurlijk heeft GNCC mijn interesse, ik zal er zeker een paar doen, of ik nu Nationals race of niet. Op dit moment heb ik geen concreet plan. Mijn focus ligt nu vooral op het sterk afsluiten van het SX-seizoen. Hoe dan ook, ik denk dat ik na Las Vegas een beetje rust zal nemen. En wat er ook uit de bus komt, ik zal er klaar voor zijn!”

De meeste toprijders richten zich alleen op hun trainingsprogramma en hun wedstrijden. Je hebt een bijbaantje aangezien je in Dreamland op de bulldozer zit om de circuits te onderhouden. Hoe werkt dat in de praktijk?
Renzland: “Eerlijk gezegd vind ik het leuk. Werken aan de banen is een beetje mijn therapie denk ik. Het laat me toe om alles in mijn geest weg te spoelen. Daardoor kan je voor de verandering eens op iets anders focussen. Als je niets anders om handen hebt dan rijden en trainen, is dat best moeilijk. Zoals wanneer je voortdurend alles in je hoofd herhaald. Dat gaat op den duur aan je vreten. ”

Jouw familie is de eigenaar van Dreamland. Jullie hebben het letterlijk opgebouwd tot wat het nu is. Je kent de circuits dus ook van binnen en van buiten. Maar er  zijn ook al heel wat grote namen langsgekomen. Wie heeft op jou de meeste indruk gemaakt?
Renzland: “We hadden hier onlangs Josh Hansen te gast. Hoewel hij de laatste tijd niet veel heeft gereden, maakte hij echt indruk op mij. Vanaf zijn eerste ronde al! Zijn stijl is echt vet, anders dan gelijk wie. Hij heeft een coole stijl op de motor, zelfs als hij geen moeite doet om het er cool te laten uitzien. We hebben hier ook Ricky Carmichael te gast gehad. RC was heel indrukwekkend omdat hij toch al 10, 11 jaar niet meer competitief heeft gereden. In de loop der jaren hebben we al heel wat straffe coureurs zien rijden in Dreamland. Jammer dat er iets tussen kwam voor Tim Gajser. Hij zou normaal vorige zomer komen, maar dat is toen op het laatste moment niet doorgegaan. Het is altijd leuk om nieuwe mensen aan het werk te zien. Ongeacht wie ze zijn of wat hun rijstijl is, ze zijn altijd onder de indruk van ons trainingscomplex. Eigenlijk zijn ze zelfs een beetje geïntimideerd door de banen, dus dat is best cool!”

Waar ben je het meest trots op, wat je hebt bereikt als rijder of wat je met Dreamland hebt gedaan?
Renzland: “Ik ben trots op alles. Ik had het ene niet kunnen doen zonder het andere. Het is onbeschoft veel werk geweest om alles te krijgen tot het niveau waarop we nu staan. Maar dat was een inspanning van heel mijn familie. Het is wel cool om aan het eind van de dag achterover te leunen en terug te kijken naar wat we samen hebben opgebouwd! Natuurlijk heb ik de afgelopen 20 jaar ook hard gewerkt om een goede motorcrosser te worden… Ik ben trots op hoe ver ik ben gekomen. Maar tegelijkertijd heb ik nog een lange weg te gaan. Ik blijf dus verder ploegen!”

Met Skip Norfolk, de racedirecteur bij Traders Racing Yamaha, heb je een legende van de sport achter jou staan. Skip was lange tijd monteur voor Jeremy McGrath en hij hielp Traders verder te groeien toen hij er in 2016 bij kwam. Hoe is het om met hem samen te werken?
Renzland: “Skip is als een soort motor-en supercrossencyclopledie; een eindeloze bron van kennis! Hij heeft waarschijnlijk meer race-ervaring dan eender wie die tegenwoordig naar wedstrijden gaat. En hij heeft zeker het meeste ervaring als het op het winnen van SX finales gaat! Hij weet wat er nodig is om op het hoogste niveau te winnen. Hij weet ook hoe hij mij moet pushen om beter te worden. Welke vraag ik ook heb, hij is er om me te helpen. Skip is een groot deel van het groeiproces van het team geweest. Ik ben erg blij dat ik met hem kan samenwerken. Eigenlijk beschouw ik hem meer als een vriend. ”

Het lijkt erop dat jullie als privéteam ook technisch een sterk pakket hebben. Vooral de Öhlins vering is heel anders dan we gewend zijn.
Renzland: “We zijn vorig jaar met Öhlins begonnen. Het is een hele nauwe samenwerking rechtstreeks met de fabriek in Zweden. Tussen de wedstrijden communiceren we wekelijks met hen. Elk jaar maken ze 2, 3 reizen naar de VS om met ons te testen en nieuwe dingen te proberen. Je voelt echt de drive om te verbeteren. Ze gaan terug naar Zweden om er met hun ingenieurs te overleggen, ze bestuderen de data en zoeken uit wat nodig is voor de volgende stap. Dan brengen ze de nieuwigheden naar de VS en testen we opnieuw. Het is cool om op die manier met Europese mensen te werken. Ik heb nog nooit zo intensief met een bedrijf samengewerkt op het vlak van ontwikkeling. We racen ook op het hoogste niveau van supercross waarop Öhlins ooit heeft gereden. Het is dus echt een proces van samen leren als groep. Alle instellingen die we voor SX bedenken, zijn eigenlijk nieuw voor iedereen. ”

Het is uitzonderlijk om te zien dat een privéteam het opneemt tegen de fabrieksteams. Van de teameigenaar Gary Luckett, over Skip Norfolk tot de teammanager Kenny Day, Traders heeft een goede reputatie om voor topmateriaal te gaan. Hoe denk je dat jouw motor scoort tegenover fabrieksmotoren?
Renzland: “Nou, dat is heel moeilijk om precies te zeggen tot je ze zelf kan vergelijken. Maar we dachten al dat de Traders Yamaha vorig jaar heel goed was. We hadden het gevoel dat de motor vorig jaar echt competitief was. Toch hebben we dit jaar een enorme vooruitgang geboekt! Ik zou zeker zeggen dat onze motor op z’n minst competitief is. Ik probeer me geen zorgen te maken over wat de andere jongens hebben. Ondertussen blijven we gewoon verder bouwen aan wat wij hebben.”

Natuurlijk train je meestal in Dreamland. Rijd je dan altijd alleen, of nodig je soms andere rijders uit?
Renzland: “Mijn hele carrière, zelfs als een amateur, trainde ik op privé-circuits. Alleen ik, samen met mijn broer Kody. Ik ben gewend om tegen de stopwatch te rijden en zo mezelf te pushen. Maar de laatste paar jaar heb ik veel met Nick Gaines -mijn teamgenoot bij Traders Racing- gereden. We kunnen elkaar pushen en als hij er niet is, val ik terug op mijn eigen programma en mijn broer met de chronometer.”

Je kan erg goed springen en je hebt geen schrik om voluit te gaan op grote jumps. Wat is jouw advies voor de amateur die beter wil leren springen?
Renzland: “Man, mijn advies is vooral om er je tijd mee te nemen. Hoe meer je op de motor zit hoe beter het gaat… Het is gek hoe snel je die ‘click’ kan maken en hoeveel beter het gevoel met je motor wordt. Zelf ben ik er de persoon niet naar om holderdebolder ergens in te duiken. Als kind noemde mijn familie mij ‘velcro-banden’, omdat mijn wielen nooit van de grond kwamen! Maar na verloop van tijd komt het gevoel van zelf. Als je je beter op je gemak voelt op de motor zal het een tweede natuur worden om te springen. ”

Het is grappig om toprijders te zien, die ook interesse hebben in off-road of enduro. Niet elke motorcrosser is daarvoor gewonnen.
Renzland: “Ik sta echt open voor alles. Vorig jaar heb ik mijn horizon verbreed met een paar GNCC-races aan het eind van het jaar. Die kant van de sport is eigenlijk heel cool, ik hou van off-road. Ik heb het er samen met één van mijn vrienden al over gehad hoe cool het zou zijn om deel uit te maken van het Amerikaanse ISDE clubteam! Ik weet niet wanneer dat gaat gebeuren. Maar het zou geweldig zijn om de ISDE mee te rijden en te ervaren hoe het er aan toe gaat. Ik sta open voor elke nieuwe vorm van racen, of dat nu dirt-track is of iets anders. Zo heb ik ook mijn eerste stapjes in de trial gezet. Vorig jaar heb ik zelfs mijn eerste wedstrijd gereden. Echt, ik ben geïnteresseerd in alles met twee wielen!”

Als jij het voor het zeggen had, wat zou je dan veranderen als SX of MX eindbaas?
Renzland: “Hmm, ik zou de rijders een maand vrij geven tussen het supercross-en motorcross seizoen. Dat zou zeker mijn droom zijn. Vooral voor de 450 klasse maar zelfs voor de 250 klasse. Het lijkt erop dat het seizoen tegen het einde voor iedereen een sleur wordt. Je voelt je helemaal niet fris meer en in het midden van het motorcrossseizoen voel je jezelf opgebrand. ”

Voor we het vergeten, waar komt de bijnaam El Dozer vandaan?
Renzland: “Toen ik vorig jaar GNCC reed, was ik de MX kerel die  ‘out of control’ reed en al eens in een boom ploegde, of langs de baan kwam. Daardoor maakte iemand de opmerking maakte dat ik bomen ‘bulldoosde’. Dat werd ‘El Dozer’ en kijk nu hang ik vast aan die naam!

Bedankt voor jouw tijd Luke!
Renzland: “Graag gedaan tot ziens.”

Tekst: Tom Jacobs
Foto’s: Freestylephotocross, Adam C Merrow