Column: Geert Gelaude april 2018.

Dat motorcross tot één der zwaarste sporten behoort wisten wij fans al langer dan vandaag. Toch is het ook voor ons telkens slikken als je beelden ziet, verhalen hoort, of geconfronteerd word met de realiteit die onze sport met zich meebrengt. Ieder seizoen, elke bond, alle categorieën hebben er last van, namelijk de lijst van gewonden. Daarom is het goed dat er elk jaar strengere veiligheidsnormen worden gehanteerd.

De laatste jaren proberen ze voor zowel rijder als supporters het veiligheidsniveau naar een hoger level te hijsen. Dit kan enkel als er een goede samenwerking is tussen alle partijen. En dat het nodig is blijkt uit de talrijke ongevallen die in het verleden zijn geweest. Gaan we daardoor alle erge valpartijen tot nul terugschroeven? Neem van mij aan neen dat gaan we niet, maar dat er iets moet gebeuren in die richting is wel zeker. De omlopen moeten spectaculairder, de rijders halen nooit geziene snelheden, en de fans hunkeren naar meer. Reden genoeg om dus werk te maken van een goed omkaderde veiligheidsprocedure. In de Grand Prix wedstrijden zijn ze al langer bezig met deze procedures, kijk maar naar de medische staff op elke wedstrijd. Ze kunnen op elk moment een gevallen rijder onder de scan stoppen om per direct met het dichtstbijzijnde ziekenhuis te communiceren. Maar er is meer, veel meer zelfs. Het dragen van een bodyprotector bijvoorbeeld staat weer erg hoog op die lijst. In het verleden al gebleken dat dit zijn nut heeft bewezen, daarom is dit terug een verplicht iets. De laatste jaren was het niet stoer meer om met zo iets onder je shirt rondjes te draaien. Maar het heeft wel degelijk zijn nut. Nog zo een nieuwtje dit jaar tijdens de Grand Prix wedstrijden is dat ook de baanofficials verplicht zijn om een helm te dragen tijdens hun dienst. Dit stuit nu nog op her en der wat tegenstand maar zal binnen de kortste keren ook zijn intrede vinden in de nationale competities lijkt me.

Iets waar binnen de kortste keren zeker werk zal worden van gemaakt zijn de op hol geslagen, tot zich zelf verheven superfans met de crossende boom- kettingzagen. Onze sport heeft de laatste jaren niet meer de wind in een richting staan waarbij we kunnen zeggen kijk dit is gunstig. Nee helemaal niet, want als je kijkt naar België het crossland bij uitstek is het niet meer wat het ooit is geweest. Nee het is een in verval zijnde oude dame geworden waarbij iemand die nog naar de top wil doorbreken verplicht is om uit te wijken naar andere landen! Circuit na circuit sluiten ze om de een of andere reden. Toch is en blijft de belangrijkste reden geluidsoverlast. En net dat snappen die op hol geslagen superfans blijkbaar niet, dat ze het op die manier mee om zeep aan het helpen zijn!!! Die gasten denken er verder niet bij na want ja ze zijn stoer met hun kettingzaagje in de hand waarbij ze elke ronde wel een minuut lang herrie maken.

Hebben ze zich al eens afgevraagd of de rijders dat zelf wel zo leuk vinden? Wie zelf aan competitie doet zal beamen dat wanneer je tijdens een race in een verbeten strijd bent verwikkeld alle concentratie nodig hebt. En derhalve het super irritante geluid van een zaag kunt missen als kiespijn. Maar hebben die superfans ook al stilgestaan bij het feit als er weer een circuit onder vuur komt te liggen wegens geluidsoverlast het misschien wel mede dank zij hun kan zijn? Stel je voor dat er in de naloop van de laatste Dutch Master in het mooie Oldebroek uit de buurt heel wat klachten komen wegens overlast, en er enkele omwonende een petitie starten en er mee aan de slag gaan… Ik mag er niet aan denken dat we door toedoen van enkele puberale gedragingen nog meer circuits vaarwel moeten zeggen!

Ook wil ik in deze column even stil staan bij de baanofficials die het soms ook niet makkelijk hebben. Deze mensen staan een gehele dag in weer en wind om ons als fan een vlotte wedstrijd te garanderen. Als ik soms zie of zelf ervaar hoe supporters naar deze mensen handelen stel ik me grote vraagtekens. Er zijn nu eenmaal regels opgelegd en daar moeten we ons aan houden. Dit moeten we in het dagelijkse leven ook dus waarom dan niet tijdens onze geliefde sport. Probleem is dat deze baanofficials enkel maar de desbetreffend persoon er op kunnen wijzen en geen maatregels kunnen treffen. Ze kunnen het melden bij de wedstrijdleiding maar of die er iets kunnen aan veranderen is maar de vraag. Daarom vraag ik met aandrang aan alle fans heb respect voor de vele vrijwilligers die elke wedstrijd mee dragen tot het welslagen van jou weekend.

Door: Geert Gelaude
Geplaatst: Steven van Kempen/KEMCO
Foto: #FVDEPhotography