Interview Vice-Wereldkampioen Koen Hermans: “Ik was er echt dichtbij!”

Afgelopen weekend kwam een verrassend WK zijspancross seizoen ten einde.
Bijna geen enkele kenner had verwacht dat het seizoen gedomineerd zou worden door de jonge teams van Hermans uit Nederland en Vanluchene uit België. De verwachting was wel dat deze twee teams het goed zouden doen, maar strijden tegen elkaar voor de wereldtitel had niemand verwacht. Voor aanvang van dit seizoen hadden beide teams immers nog nooit een GP-heat gewonnen!

De titel ging aan het einde van het seizoen dan verdiend naar Vanluchene/Van den Boogaart maar Hermans/Musset werden met eveneens een grote voorsprong in punten op de nummer drie Bax/Stupelis knap tweede in de WK-stand. Tevens maakte team Hermans deze week bekend dat men ook in 2019 de degens zal gaan kruizen samen met de Fransman Nicolas Musset in de bak. Reden genoeg voor MXMag om de jonge Koen Hermans uit het Gelderse Hengelo een aantal vragen te stellen.

MXmag: Je hebt een mooi seizoen gereden met een afgetekende tweede plek in het WK. Was  je hier zelf ook verrast over dat het zo goed ging dit seizoen of dacht je in de voorbereiding op dit jaar al ‘Terug op de WSP-zijspan en met mijn nieuwe bakkenist Nicolas Musset ga ik nu echt meedoen voor de WK-titel?’
Hermans: ‘Het gevoel op de motor was direct zeer positief en ook de samenwerking met Nicolas was ik zeer positief over. Met name op de harde banen leerde ik veel van hem. Dus ik had wel verwacht dat ik het beter zou doen dan in 2017 maar aan het begin van het seizoen had ik niet gedacht dat ik al kans kon maken om wereldkampioen te worden, maar ik was er echt dicht bij.’

MXmag: Je hebt inderdaad echt aan die titel-strijd meegedaan. Ben je dan nu juist trots op je tweede plek of baal je er ergens van dat je die titel niet heb kunnen pakken?
Hermans: ‘Natuurlijk had ik op de eerste plek willen staan, maar ik ben ook trots op dit resultaat natuurlijkIk ben nog jong en ik gunde Marvin die titel ook, hij en Ben waren gewoon beter. Ook al was ik het liever zelf die eerste was geworden uiteraard.’

MXmag: Je hebt dit seizoen,  getuige ook die tweede plek in de WK, genoeg mooie dingen laten zien. Wat was voor jouzelf het mooiste moment van afgelopen WK-zijspancross seizoen?
Hermans: ‘Mijn manche overwinning in Oss was speciaal. De zijspan-combinatie compleet in zwart wit, voor Hans (Garritsen, sponsor/vriend van Hermans die tot schok van de zijspanwereld verongelukte in het voorseizoen), en dan ook gelijk mijn allereerste GP-manche overwinning. Het mooiste moment, of eigenlijk de mooiste GP, was in Stelpe, Letland. Dat was onze eerste dag-overwinning en dat door twee keer 1e in de heats te worden, dat was natuurlijk super mooi!’

MXmag: Na de nodige geruchten in de paddock, waarvan wij ons voor kunnen stellen dat je daar wel eens moedeloos van kan worden, maakte jullie deze week bekend dat Hermans/Musset ook in 2019 een team zullen vormen. Wat maakt jullie samenwerking nu zo goed?
Hermans: ‘Ik vind het jammer dat sommige mensen van een mug een olifant maken, dit doen ze puur om praatjes te kunnen maken met bepaalde mensen. Waarom zou je gaan praten over iets waarvan je zelf niet zeker weet dat het 100%  klopt?  Ik trek me er niet veel van aan, maar vind het wel jammer. Tijdens de laatste GP in Vessoul hebben we de puntjes op de ‘i’ gezet en officieel besproken dat Nicolas en ik verder met elkaar gaan volgend jaar. Het klikt nog steeds goed en ik kan nog steeds meer en meer leren op de harde banen en zo zijn er nog een aantal andere kleine punten die we hebben besproken en waar we aan gaan werken voor 2019.’

MXmag: Hermans/Musset dus ook in 2019, we kijken er alvast naar uit!
Allereerst succes gewenst voor team Nederland tijdens de Sidecarcross of Nations te Denemarken over twee weken. Bedankt voor je tijd en tenslotte, wil je zelf nog iets kwijt aan het einde van deze vier vragen?
Hermans: ‘Het klinkt misschien standaard maar ik wil iedereen bedanken die ons heeft gesteund dit seizoen.  Alles in dit jaar had niet gekund zonder het team, en zeker niet zonder de sponsoren.’

Tekst: Emil Bilars
Foto: Freddie Driezes