Jeffrey Dewulf: Hungry like the Wolf

Voor de tweede keer dit seizoen stond Jeffrey Dewulf (North Europe Racing) eergisteren op het podium in het Franse strandracekampioenschap. Dewulf werd in St-Leger de Balson derde na Nathan Watson en Petar Petrov. In de tussenstand prijk “JD” op de tweede plek, om maar te zeggen dat de stijlvolle West-Vlaming in geen tijd is uitgegroeid tot één van de sterke mannen in deze typisch Franse discipline.

In Berck-sur-Mer lag Jeffrey op podiumkoers ondanks een slechte start. Door pech moest hij er in de finale genoegen nemen met een vierde plaats. “In St-Leger had ik gelukkig wel een goede start. Dat is zeker daar heel belangrijk omdat het er zo smal is. Vrij vroeg in de wedstrijd kwam ik onzacht in aanraking met een andere rijder. Ik kon nog net rechtop blijven maar ik hield er wel een fameuze bloeduitstorting in mijn bovenbeen aan over! Rechtop staan, lukte niet meer en ik moest geweldig op de tanden bijten.”

In tweede helft van de wedstrijd crashte Dewulf wel omdat de zichtbaarheid ondertussen bijna tot nul was herleid. Net op een moment dat de snelste mannen door zwaar verkeer moeten laveren. Alsnog op het podium komen was gezien de omstandigheden dus een meer dan behoorlijk resultaat.

 

Uithouding en snelheid

Kampioenschapsrivaal Yentel Martens had in St Leger de Balson minder geluk. De Rockstar Energy Husqvarna piloot lag in duel met Dewulf toen het plots fout ging. Martens hield aan zijn tuimelperte een pijnlijke enkel en een zwaar hoofd over. “Ik zag Yentel naast mij vallen, waarom was niet meteen duidelijk maar het staat als een paal boven water dat de baan er heel tricky bij lag! Gelukkig lijkt het allemaal nog goed mee te vallen.”

Dewulf heeft zich in sneltreinvaart aangepast aan het strandracen. Even nauwkeurig als hij rijdt, geeft hij helder toelichting over zijn nieuwe uitdaging. “Duurtraining is uiteraard de basis voor dit soort werk. Zowel op als naast de motor. Je rijdt 3 maal 50 minuten eigenlijk, telkens met een benzinestop er tussen. Hoe fitter je bent hoe makkelijker je een hoog tempo kan volhouden. Maar je moet ook op andere vlakken je huiswerk maken. Er is geen verkenningsronde, en iedereen gaat hard in het begin. Daarom moet je zo goed mogelijk het circuit vooraf bestuderen, te voet of met de fiets. Waar kan je voluit gaan, waar moet je marge inbouwen?”

In het zog van strandracelegende Demeester

Elke (lange) strandrace heeft een bepaald stramien. De eerste benzinestop komt het snelst want de baan ligt nog vlak en dan wordt het hardst gereden. Daarna moet je steeds meer rekening houden met achterliggers. Hoe hard pushen op welk moment, hoe zit het met de concurrentie? Strategie en communicatie zijn in deze uithoudingswedstrijden belangrijker dan in een sprintrace.

“Stel dat je van het team hoort dat je 15 seconden achter ligt op de koploper met nog 40 minuten te gaan, dan moet je enkele afwegingen maken. Wat is het gevoel? Kan je harder rijden, met zo weinig mogelijk bijkomend risico op een val? Er komt zeker meer denkwerk bij kijken dan in een gewone race, maar ook een portie geluk is cruciaal,” glimlacht Dewulf.

Zowel qua voorbereiding van het materiaal als in het uitvoeren van de pitstops leverde Jeffrey’s team dit seizoen voorbeeldig werk. Ook mentor Arnaud ‘Sandman’ Demeester, achtvoudig Le Touquet winnaar, draagt zijn steentje bij aan de progressie van de KTM Belgium rijder.

“Hoe meer ervaring je opdoet, hoe meer en hoe sneller je kan bijleren. Dat geldt niet alleen voor mezelf maar ook voor het team. Daarom rijden we het volledige kampioenschap. Op die manier hebben we de meeste kansen om goed voorbereid aan de start te staan in de Enduropale. Iemand zoals Arnaud (Demeester) aan je zijde hebben is super. Hij kent de knepen van het vak, veel kleine tips die het verschil kunnen maken. De samenwerking met Demeester verloopt super. Hij is erg gemotiveerd en ik heb al enorm veel bijgeleerd van hem.”

Structuur als springplank: North Europe Racing

Ondanks alle voorbereiding en professionalisme is er in het strandracen altijd een grote factor waarover je geen controle hebt. “Kijk maar naar Milko Potisek, hij heeft zeven of acht keer Le Touquet gereden maar nog maar één keer gewonnen. Een tikje geluk is zeker welkom!” Steevast bij de snelste rijders horen en toch zonder resultaat naar huis moeten keren, hoort gewoon bij de stiel. Mechanische problemen, aanrijdingen zijn dan ook de verrassende ‘plot twists’ waarmee elke strandracer vroeg of laat krijgt af te rekenen.

Als semi-professioneel rijder legde Jeffrey een grillig parcours af. De voormalige Belgische kampioen bij de Nationalen MX2 stond slechts sporadisch in het WK aan de start. Nu de klasbak uit Jabbeke op zijn 27ste in zijn sterkste jaren als sportman zit, keert het tij. Dewulf reed zich in 2018 in de kijker in Lommel en Assen. Hij werd knap vicekampioen in de hoog aangeschreven ADAC MX Masters. Die sterke campagne krijgt nu internationaal uitbreiding. Samen met Petar Petrov zal Dewulf de Europese MXGP’s en Dutch Masters of Motocross afwerken. Eindelijk een volwaardig GP programma dus.

Dewulf knikt, “dat doet inderdaad enorm plezier. Zonder een team als North Europe Racing achter mij zou dat onmogelijk zijn. Als éénmansteam zijn de GP’s gewoon loodzwaar, op elk vlak. Voor een ex-GP winnaar ligt dat waarschijnlijk iets anders omdat die op meer steun kan rekenen. We zijn dus heel blij dat we door de steun van onze hoofdsponsor Daniel Lokker van Nordpesca die stap kunnen zetten.

Als rijder neemt zo’n programma ook wat stress weg. Doordat je meer GP’s rijdt, kom je veel beter in het ritme en ook het gevoel dat het nù moet gebeuren, wordt veel minder. Eerlijk is eerlijk dat heb ik zeker al gevoeld bij wildcard wedstrijden! De verwachtingen van sommige mensen, zeker als je lokaal sterk presteert, stroken niet met de realiteit. Oké, er komt een wedstrijd aan die je ligt, maar op WK-niveau kan iedereen nu in het zand presteren. Italianen die niet weten wat ze overkomt als ze in Lommel staan, dat is niet meer van deze tijd!”

Hungry like Dewulf

De combinatie van een strandracekalender met GP’s is geen sinecure. Dat beseft Dewulf als geen ander. “Naar je lichaam luisteren is echt de sleutel. We hebben nu al voorzien dat er een tweetal weken rust volgen op Le Touquet. Oké, ik zal dan allicht een voorbereidingswedstrijd links of rechts missen. Zo is het dan maar, het seizoen is nog lang genoeg. Het is ook niet dat ik mijn snelheid als motorcrosser kwijt ben en fysiek is de basis gelegd.”

In de schaduw timmerde Jeffrey de voorbije seizoenen verder aan zijn carrière. Meestal puur als privé-rijder, maar er waren ook enkele invalbeurten voor GP teams. Die ervaring komt ook nu van pas. “Soms pakt het gewoon niet uit zoals je hoopt, dat hoort er nu éénmaal bij. Als je terugkijkt zijn er altijd beslissingen die je beter anders had genomen. Maar elke keer leer je bij. Dat breng ik ook nu mee naar North Europe Racing. Van die samenwerkingen met teams was Sarholz-KTM zeker de beste ervaring. Gezien het professionalisme, de reputatie en de ervaring van dat team is dat ook geen verrassing.”

Dewulf heeft broer Nigel als monteur naast zich. Die tandem is perfect op elkaar ingespeeld. Ze hebben ook dezelfde mentaliteit: geen blabla of uitvluchten, hard werken op een zo professioneel mogelijke manier. De vergelijking met jeugdvriend Steve Ramon is dan ook nooit ver weg. Zoals het nuchtere West-Vlamingen past, kiest het team in hun eerste seizoen resoluut voor een pragmatische aanpak. Geen show, maar compleet gefocust op sportieve resultaten en competitief materiaal. Bescheidenheid verwarren met een gebrek aan ambitie is echter ongepast. Als het van de broers afhangt, wordt 2019 immers het jaar van Dewulf. Zouden ze Duran Duran draaien in de werkplaats?

Tekst: Tom Jacobs
Foto’s: Xavier Leporcher/CFS, shotbyBavo/Redbull Contentpool