Column: Geert Gelaude april 2019

Afgelopen weekend was er, voor sommigen op het legendarische circuit van Lommel, de eerste wedstrijd voor het wereldkampioenschap zijspannen. En zodoende zijn alle kampioenschappen op gang getrokken. Dat Lommel als eerste Grand Prix van het nieuwe seizoen stond ingepland werd niet bij elk team als positief onthaald. Gelijk in de zware zandbak om een week later op de betonharde baan van Talavera de la Reina hun tweede wedstrijd te betwisten. In het Paasweekend zakken alle topteams af naar het Oldenbroekse zand voor hun derde Grand Prix. Deze omschakeling zouden ze bij de FIM ook beter kunnen regelen lijkt me maar goed dit ter zijde gelaten.

Dat de zijspancross hoogdagen beleefd is bij insiders al langer gekend, maar er worden heel wat inspanningen gedaan om de nodige media aandacht ten toon te spreiden. Nu kan je zelfs elke wedstrijd volgen wanneer je zelf wil via aanmelding, meer info op de site van WSC sidecarcross. Met andere woorden wil je de 45 minuten samenvatting op woensdag bekijken kan je dat. Zo kan je dan elke wedstrijd herbekijken wanneer je zelf wil voor een heel democratische prijs. Op de volgende link kan je de wedstrijd van afgelopen weekend in Lommel alvast een stukje zien.

Dat motorcross een topsport is wisten we al langer maar zijspancross is nog een trapje hoger als ik zo bescheiden mag zijn. Je moet ten alle tijden als team samenwerken want één klein foutje kan fataal zijn voor beide rijders. Zo zagen we de Britt Brett Wilkinson zaterdag tijdens de kwalificatiereeks een foutje maken dat grote gevolgen heeft voor de snelle Britt. De nummer acht van vorig jaar kwam hard ten val en brak hierbij de T7 en heeft reeds een operatie ondergaan. De bijrijder heeft met een sleutelbeenbreuk meer geluk. We wensen Wilkinson alvast een snel herstel toe.

Elk jaar weer zijn er teams die de stap zetten naar het grote werk. Zo ook de achttien jarige student Ijen Kops. Vorig seizoen had hij al laten zien dat hij uit het goede hout is gesneden om in de voetsporen van vader Gerton te treden. Maar zoals vader Kops al meermaals had aangegeven het WK is niet voor iedereen weggelegd. Dit jaar werd de lat voor Ijen dus een pak hoger gelegd. Na het behalen van de titel bij de nationalen werd er op zoek gegaan naar een andere bijrijder en die vonden ze al vrij snel. Ijen zal dit jaar geflankeerd worden door Pim Lambrechts, geen onbekende in het Nederlandse zijspanwereldje. Toch was het koffiedik kijken op zaterdag hoe beiden het zouden doen op de loodzware baan in het Belgische Lommel. Voor de kwalificatiereeks zitten ze in de groep met de grote favorieten wat dus extra druk met zich meebrengt. Alsof ze het al jaren doen rijden ze een mooie strakke race en weten zich makkelijk te kwalificeren, wat bij menig supporter al een klein feestje op zich is. Vader Gerton geniet in stilte van dit eerste succes wetende dat morgen pas de punten worden verdeeld onder de talrijke teams. Op de racedag is de zon volop van de partij en het beloofd een mooie dag te worden. De eerste reeks ging goed van start en het jonge team zit gelijk in de punten te rijden. Gaande de wedstrijd komen ze dichterbij de top tien. Maar bij het proberen op te rukken naar plaats elf maken ze een foutje en gaan overkop. Gelukkig zijn ze snel weer op de been en vervolgen hun race. Nog twee kleine foutjes doen hen buiten de punten finishen wat duidelijk niet de verwachting was bij de jonge leeuwen. Tijd om de hoofdjes goed leeg te maken en er nog eens vol voor te gaan in de laatste reeks lijkt me. En wat voor een reeks zetten beide mannen neer! Je merkt duidelijk dat Kops/Lambrechts niet over dezelfde krachtbron beschikken dan de topteams, maar puur op karakter rijden ze een dijk van een race en snellen naar voren. Menig supporter van andere teams stonden met open mond te kijken hoe het team vanaf plek achttien oprukken om uiteindelijk op een vijfde plaats onder de geblokte vlag te finishen. Ik vermoed dat Kees de omroeper nog met keelsnoepjes op zak rond loopt. Dat team Kops/Lambrechts alles had gegeven was overduidelijk na aankomst. Zowel Ijen als Pim waren diep gegaan erg diep zelfs. Pim had hulp nodig om tot aan de camper te komen en heeft ruim een kwartier met kleding en al onder de duoche gestaan om bij te komen. Achteraf zegde hij dat hij van de laatste 3 ronden maar weining meer weet. Ook Ijen was diep gegaan en was het eerste halfuur rustig, maar stilaan komen er meer mensen naar de camper met de vele lofbetuigingen. Ik zie zowel bij familie, het team, de vele vrienden en zelfs bij enkel fans een traantje in de ogen opborrelen. Hoe mooi kan motorsport toch zijn!

Maken we ons op voor een volgend feestje in Oldebroek? Ik zeg zeker weten want beide kemphanen willen na het Paasweekend het puntenaantal aanzienlijk aandikken zoveel is duidelijk. Maar naast dit duo waren er ook talrijke ogen gericht op de dame in het gezelschap Kelly Debruyne, vriendin van Ben van den Bogaart, wist zich op deze loodzware baan te kwalificeren en kijkt voluit naar Spanje komend weekend, alwaar ze zal proberen punten te scoren. Haar broer Niki ook in actie met de jongste deelnemer aan dit wereldkampioenschap. Junior Verhelst amper zestien jaar jong wist drie dik verdiende punten uit de mouw te schudden wat op zich een topprestatie is voor het jonge talent uit België.

Nee zijspancross is niet dood of saai maar leeft juist heel erg. Meer nog het gaat er een pak gemoedelijker aan toe, is democratischer dan een MXGP waar de prijzen de pan uitvliegen en waar ieder op zich is. Wil je nog de sport voelen zoals het vroeger was en met volle teugen genieten van een heerlijke dag motorsport kom dan met zn allen af naar Oldebroek in het Paasweekend. Meer info over deze eerste van twee te rijden Nederlandse Grand Prix wedstrijden op volgende link https://www.stichtingcircuitoldebroek.nl/ .

Geplaatst: Steven van Kempen/KEMCO
Door: Geert Gelaude
Foto: Geert Gelaude