Magain, Dewulf en Grobben over hun bloedstollende La Chinelle zege!

Sinds 2015 stond KTM niet meer op het hoogste schavot in de “12 Heures de La Chinelle”, de belangrijkste Belgische endurowedstrijd. Voor hun campagne in deze jubileumeditie stelde KTM België een team samen met endurorijder Antoine Magain en motorcrossers Jeffrey Dewulf en Cedric Grobben. Een goede keuze zou blijken.

Voor een enthousiast thuispubliek zette Magain een perfect weekend neer. Duizenden fans zagen hoe Antoine zijn team in Franchimont-Philippeville naar winst leidde.

Hoewel KTM België op een sterk trio kon rekenen liep niet alles van een leien dak. La Chinelle debutant Grobben was tijdens de vrije training immers ongelukkig gevallen, hierbij liep hij een pijnlijke rechterschouder op. Zo zat er voor zijn teamgenoten Dewulf en Magain niets anders op dan de nachtsessies onder hun beiden te verdelen. Wonderwel hield de KTM België formatie uitdagers Fors/Brackman/Cambré (Husqvarna) op afstand. In zijn tweede La Chinelle bevestigde Dewulf dat hij ook in dit soort werk een hoofdrol kan opeisen.

De voorsprong op het jagende Husqvarna team slonk uiteindelijk tot een minimum maar een uitstekende invalbeurt van Grobben op minder dan 3 uur van het einde bracht de kentering. Een ontketende Grobben overwon de pijn en sloeg de aanvallen van Brackman af. Zo mocht slotrijder Magain aan zijn laatste sessie beginnen met 30 seconden voorsprong. Geroutineerd maakte ‘Minimax’ de klus af. Zijn eerste La Chinelle was eindelijk binnen. Hierdoor zet Antoine ook de familietraditie verder want vader Bernard Magain behaalde in totaal immers zes zeges in La Chinelle.

Antoine Magain: “Na drie tweede plaatsen ben ik super tevreden dat het eindelijk is gelukt! Ik wilde hier echt winnen, ik was goed voorbereid en mijn harde werk werd beloond. Hier winnen is een kinderdroom die uitkomt. Ik herinner me nog momenten toen ik als kind zag hoe mijn vader op kop de esplanade op kwam! Nu is het mijn beurt en ik heb er echt van genoten. Het was een mooie wedstrijd met veel strijd. Husqvarna heeft ons tot het eind onder druk gezet. Maar ons teamwerk verliep prima en Cedric (Grobben) heeft ondanks zijn blessure op het juiste moment weer overgenomen. Bij deze wil ik alle medewerkers van het KTM team bedanken voor hun inzet en professionalisme. Volgend jaar komen we terug om onze titel te verdedigen.”

Jeffrey Dewulf:  “Met drie is het al een hele lastige wedstrijd als je dan met twee verder moet, is het wel even slikken! Doordat Cedric te veel pijn had aan zijn schouder hebben we beslist binnen het team dat ik en Antoine zo goed mogelijk de nacht zouden proberen door te komen. Cedric bleek gelukkig voldoende hersteld en maakte een super invalbeurt. Ik denk dat hij de wedstrijd zelfs heeft gewonnen voor ons. Zelf zat ik er op het einde helemaal door. Moest ik nog één beurt rijden op het einde had dat misschien nog gegaan maar Antoine bleek gelukkig heel fit. Veel overschot hadden we niet maar ik ben zo blij dat het toch is gelukt. Zeker omdat het dan de eerste keer was voor Grobben. Ook voor Antoine deed het veel deugd dat hij na al die jaren nu eindelijk won! Voor mezelf was het mijn tweede deelname. Het was tof om te zien dat ik vooruitgang had geboekt in het rijden ’s nachts. Daarin verloor ik vorig jaar veel te veel tijd. Nu was ik niet de snelste maar ik liet niet te veel liggen. KTM had alles prima geregeld vooraf en ook tijdens de wedstrijd was alles tip-top in orde. Bedankt aan het hele team!”

Cedric Grobben: “Het was een grote vraag of ik wel zou kunnen rijden nadat ik op zaterdag hard op mijn schouder was gevallen. Ik heb nog proberen te rijden ’s nachts maar het werd al gauw duidelijk dat ik te veel hinder ondervond. Dewulf en Magain hebben dan heel goed gereden. Ik wilde nog wel eens proberen maar ik kreeg m’n arm amper omhoog! Dan heb ik nog wat gerust en heb ik met de kiné gewerkt. Wat Antoine en Jeffrey ondertussen onder hun tweeën lieten zien, was heel sterk. Daar had ik zelf een dubbel gevoel bij want ik wilde liefst rijden, het was erg voor mij dat ik moest zien hoe ze verder moesten zonder mij. Dan heb ik nog één keer geprobeerd, het bleek het juiste moment en dat pakte goed uit. Zo heb ik nog een uur en twintig minuten kunnen rijden. Toen ik van de motor kwam, hadden we weer 30 seconden voorsprong opgebouwd. Ik ben heel blij dat ik dat toch nog heb kunnen doen. Zowel Magain als Dewulf hebben heel hard gereden, uiteindelijk heb ik toch mijn steentje bijgedragen tot de overwinning!”

Tekst: Tom Jacobs
Foto’s: Gino Maes