Vijf minuten met Cyril Genot

Naar goede gewoonte houdt Cyril Genot zijn fans en sponsors op de hoogte via zijn nieuwsbrief . Deze keer blikt hij terug op de twee voorbije maanden. Meteen de laatste nieuwbrief van het seizoen. Want Cyril gaat de komende weken wat rusten om er vervolgens weer volop tegenaan te gaan!

Ik wil jullie alvast allemaal bedanken voor jullie steun en voor het meevolgen van mijn avonturen. Deze keer ben ik een beetje later dan gewoonlijk maar aangezien ik afgelopen weekend mijn laatste wedstrijd van het seizoen reed, dacht ik de maanden augustus en september te combineren in één nieuwsbrief

BMB Balen-Keiheuvel

Balen is een zeer leuk circuit. In mijn jeugdjaren heb ik er al vaak gereden. Toen ze me vroegen om deel te nemen heb ik geen seconde getwijfeld, al reed ik het weekend (na die donderdag), de Grand Prix in Italië, Imola. Het weer zat niet mee, maar de snelheid zeker wel. Ik zette de 3de tijd in de kwalificatie en eindigde 7de – (na een val in de start) 4de en 14de in de superfinale. Ik battelde o.a. met Jago Geerts, Ben Watson en Calvin Vlaanderen, alle drie toppers in het WK. Dat voelde zeker goed. Ik heb er enorm van genoten.

Laatste MX2 wedstrijden van het seizoen

Imola en Zweden waren de laatste GP’s die ik heb mogen meepikken. Gedurende het weekend van Imola heb ik erg getwijfeld of het een goed idee was. In Imola verliep de zaterdag rampzalig. Ik herpakte me op zondag maar kon net geen puntjes mee naar huis nemen (21-21). Erg frustrerend. In Zweden had ik een beter gevoel, al leek dat niet zo kijkend naar mijn tijden. Jammer van mijn tweede reeks, ik was mee weg maar viel de eerste ronde waardoor ik als laatste moest vertrekken. Ik moet me er gewoon bij neerleggen en goed beseffen dat ik zware blessures achter de rug heb en dat het niveau niet te onderschatten valt, het is de wereldtop. Ik weet waaraan ik moet werken en met een goede winter hoop ik volgend jaar beter voor de dag te komen.

ADAC Bielstein

De voorlaatste wedstrijd van het Duits kampioenschap werd verreden in Bielstein. De eerste helft van het weekend verliep erg goed. Ik zette de vierde tijd neer van beide groepen. Ik behoorde dus tot de snelste rijders van het weekend. Zondag daarentegen… die vervloekte laatste rondes. De eerste reeks was zoals een ouderwetse moddercross. Hevige regenbuien tijdens onze wedstrijd zorgden ervoor dat ik mijn bril af moest doen na enkele ronden. Ik zat mooi in de top 5 totdat ik de laatste bocht een steen tegen mijn oog kreeg en ik een soort black out had. Ik zag helemaal niets meer. Ik verloor enkele posities en wist nog op een 7de plaats te eindigen. De tweede reeks kende ik een iets mindere start waardoor ik terug naar voren moest vechten. Ik kwam uiteindelijk op de vijfde plaats terecht tot de laatste ronde waar ik de controle over de motor volledig verloor door een gedubbelde rijder en slechts binnenkwam op een 17de plaats. Ik was woedend.

 

BK Orp Le Grand

En toen brak de laatste wedstrijd van het seizoen aan. Ik koos ervoor om deel te nemen in Orp Le Grand en niet af te reizen naar de laatste ADAC-wedstrijd. Ik zou vierde of vijfde eindigen in het kampioenschap (uiteindelijk vierde) en wilde graag nog eens voor eigen publiek rijden. Het weekend verliep eigenlijk perfect. Ik realiseerde de beste tijd en won beide manches. Ik heb me erg goed vermaakt. Wat de superfinale betreft… De piloten werden, naar mijn mening, op een oneerlijke manier aan het starthek geplaatst. Een nummertje trekken primeerde over de algemene kwalificatie tijden van de rijders. Ik trok nummertje 43 en de kans op een goede start tussen de 450cc motoren was erg klein. Té gevaarlijke omstandigheden door al het stof zorgde ervoor dat ik bewust gekozen heb om binnen te rijden. Dit risico nam ik niet. Ik ga nu wat rusten en me volledig focussen op 2020.