Vijf minuten met Jeffrey Meurs

Op de deelnemerslijst van de SX van Arizona dit weekend prijkte een wel erg interessante naam. Jeffrey Meurs (30) was namelijk ook van de partij tijdens de eerste “Triple Crown” van het seizoen. Meer zelfs “No Meursie” bracht het er ook nog eens goed vanaf met een mooie 33ste tijd  in de 250SX!

Nu Arizona achter de rug is, heeft Meurs zijn blik gericht op Oakland, het tweede luik van zijn Amerikaanse triple. Gisteren (maandag) was geen rijdag maar dat kan de pret niet drukken. Jeffrey en zijn vriendin trokken dan maar op uitstap naar Magic Mountain Six Flags. Tijd genoeg dus voor een snelle babbel.

Van waar jouw nieuwe Amerikaanse avontuur, is dit een sportieve revanche na de beenbreuk die je er twee jaar geleden opliep?
Jeffrey Meurs: “Nee, niet echt. Ten eerste vind ik het gewoon mooi om te doen. Daar komt ook bij dat ik het gevoel heb dat er de vorige keren best meer in zat. Wat dat betreft is het wel leuk dat ik in Arizona al meteen een goede prestatie kon neerzetten.”

Klopt een 33ste plaats is normaal goed voor de ‘night show’, door het triple format kwamen helaas slechts 18 rijders in actie.
Meurs:“Het rijden ging goed waarmee ik eigenlijk de lijn van Dortmund en Goes door trok. Vertrouwen is hartstikke belangrijk in supercross. Dat bleek nog maar eens dit weekend. Ik kon met veel vertrouwen rijden en gewoon mijn ding doen. Voor buitenstaanders zegt die 33ste plek misschien niet zoveel maar ik liet wel enkele jongens achter mij die dit al verschillende jaren doen en zich toeleggen op supercross.”

We zagen al heel mooie beelden op jouw Instagram, je kan in de VS ook veel beter trainen dan in pakweg Lelyland. Dat scheelt qua voorbereiding neem ik aan.
Meurs: “Klopt, daar heb ik het wel mee getroffen. Wat je daar ziet is een privé-baan van Jeff Hendriksz (CMS Racing). Die is aangelegd door SX parcoursbouwers die ook in de stadions werken. Behalve dat de schansen steiler liggen in de wedstrijden is het dus prima om hier te trainen. En het uitzicht is ook niet onaardig!”

Wat zijn de belangrijkste verschillen tussen een Supercross in Duitsland of Nederland. Het niveau van de wedstrijden of toch de banen?
Meurs: “Dat je er tussen staat, tussen die sterren dat ben ik al een beetje gewoon. Nee, de ritmestukken zijn hier veel langer. Bij ons zijn er dat twee of soms drie, terwijl je er hier 5 of 6 hebt. Dubbel, triple, triple of toch eerst een triple? Door die lengte van de opeenvolgende hindernissen moet je er veel beter je hoofd bij houden.”

Is het tijdtrainen iets dat jou ligt. Daar komt het uiteindelijk erg op aan?
Meurs: “Nou dat is heel verschillend. Soms gaat het hartstikke goed, veel hangt er vanaf hoe de baan er die dag bij ligt en of dat me ligt. Veel rijders hadden het er in Arizona over hoe hoog het wasbord was terwijl dat voor mij net hartstikke goed ging in Phoenix, nul problemen. Daar kon ik zelfs tijd winnen. Ondertussen weet ik wel dat ik de snelheid heb om het avondprogramma te halen. Dat is ook hier mijn doel voor de komende twee wedstrijden. En ja, als het goed gaat, zie ik mezelf eind april nog wel terugkomen voor Las Vegas.”

Hoe anders is de Husqvarna waarmee je hier rijdt tegenover de Heli MX Husqvarna van thuis?
Meurs:“Die is best anders. Eigenlijk gaat het om een standaard FC250, alleen de ECU is aangepakt, hij heeft een andere pijp en er is iemand geregeld om de vering af te stellen. Thuis heb ik een prima motor met alles wat ik me kan wensen maar toch ben ik hier ook tevreden hoor. Jeff had immers een splinternieuwe Husqvarna gefixt. De krachtigste motor is het niet maar ik kan wel alles springen. Nee, qua materiaal is het hier prettig geregeld. Dat gaat nog steeds terug tot vrienden van mijn vader die ik in 2016 in Californië leerde kennen.”

Je hebt bewust voor supercross gekozen maar dat valt bij ons nog niet mee om daarvoor te kunnen trainen. Zeker in vergelijking met Frankrijk, en dan hebben we het nog niet over Amerika…
Meurs “Voor mij is Supercross in ieder geval het mooiste wat er is! Ik heb er echt mijn ding in gevonden. Ik prijs me al gelukkig dat ik een trainingsbaan in Lelystad heb. Die heb ik zelf aangelegd, toegegeven als ik het SX-circuit zie waar ik hier op mag trainen, kan het zeker nog beter qua aanleg! Naast het trainen probeer ik ook altijd enkele wedstrijden in Frankrijk mee te pikken. Dat is natuurlijk ook super maar het is wel telkens een duizendtal kilometer rijden.”

Wat zijn jouw hoogtepunten als supercrosser tot dusver? Waar droom je nog van?
Meurs: “Dan denk ik zeker aan mijn derde plaats tijdens de SX van Zuidbroek in 2016. En mijn prestatie in Arizona die hoort daar ook wel bij! Tja, die main halen hé dat zou echt machtig zijn. Ik weet dat het niet voor de hand ligt maar met een goede start in de LCQ zit het er wel in. Dat liet ik ook in Dortmund zien.”

Zo’n Amerikaanse tournee klinkt natuurlijk stoer maar er komt allicht veel bij kijken?
Meurs:“Reken maar van yes! Er zjn best een aantal mensen bij betrokken hahaha. In de eerste plaats wil ik natuurlijk Jeff Hendriksz van CMS racing bedanken. Hij biedt me hier onderdak en heeft de motor verzorgd. Verder hebben ook M. De Leeuw verhuur, Nick Brouwer trading, Ferdi Roelfsema en Vera’s hondenopvang financieel geholpen. Daarnaast zijn er HeliMx en Shot met de kleding enz. Backyard design voor de opdrukken en de stickers. R-Jerky helpt met vervoeren van de motor. Een aardig lijstje!”

Geniet nog van Oakland en San Diego en veel succes!
Meurs:“Thanks, we doen ons best.”

Foto’s: Nene Dasile, Niek Fotografie, IG Jeffrey Meurs