James Stewart, geboren in 1985, toonde al vroeg potentieel en won zijn eerste nationale amateurkampioenschap op 7-jarige leeftijd. Voordat hij 16 was, behaalde hij zeven AMA Amateur National Motocross Championships. Stewart werd pro in 2002 en won later dat jaar de AMA 125MX-titel op een Kawasaki, en werd de eerste zwarte man die een titel in de sport won.
Het tijdschrift noemde hem één van de twintig tieners die de wereld zouden veranderen, en nam Stewart in 2004 op in de lijst van 101 meest invloedrijke minderheden in de sport, twee plaatsen voor de legendarische basketballer en cultureel icoon Magic Johnson.
Stewart won het AMA Supercross Championship 2007 en claimde in 2009 een tweede AMA Supercross-titel. Ongelofelijk dat Stewart alle 24 manches van het Pro Motocross-seizoen 2008 won – een perfect seizoen – en het 450 Klasse Nationaal Kampioenschap veilig stelde. Stewarts professionele race carrière eindigde in 2016 nadat hij 50 AMA Supercross Premier Class-overwinningen
en 48 AMA Pro Motocross nationale overwinningen had behaald, waardoor hij een van de grootste motorcrossers aller tijden werd.
“Ik wil de AMA bedanken … dit is zo’n eer“, zei Stewart in een emotionele dankwoord. “Ik was nooit de coole jongen, ik wilde motorrijden. Maar nu, als je mijn naam zegt, is het Hall of Famer James Stewart. Van alle dingen die ik in mijn carrière heb bereikt, is dit het beste deel. Dit is als het winnen van het ultieme kampioenschap. Het is geweldig!“
In de video zie je hoe “Bubba” zijn onderscheiding krijgt en wordt opgenomen in de AMA Motorcycle Hall of Fame. Vanaf 1u10 minuten komt Stewart het podium op en laat hij zijn emoties zien. Dit is de link.
Historische tijdlijn:
- 1990: Op vierjarige leeftijd neemt James “Bubba” Stewart deel aan zijn allereerste motorcrossevenement.
- 1992: Stewart eindigt als tweede overall in het Loretta Lynn’s Amateur National Championship 51cc Stock, 4-8 Yr.
- 1993: Stewart wint zijn eerste Loretta Lynn’s titel in de 51cc 7-8 Yr. .
- 1996 – 2001: Stewart behaalt nog negen Loretta Lynn’s titels, waardoor zijn Loretta Lynn’s Amateur National Championship-titeltelling op 11 komt. Hij wordt gecrediteerd met 84 amateurrace-overwinningen.
- 2002 Supercross: Stewart wordt prof en neemt deel aan het 2002cc Western Regional Supercross Championship van 125cc. Hij behaalt zijn eerste professionele overwinning in Rd. 2 van de serie in San Diego. Stewart zou de titel met slechts zeven punten verliezen aan Travis Preston, maar wint de East/West Showdown in Las Vegas.
- 2002 Pro-motorcross: Op 12 mei wint Stewart zijn eerste Pro Motocross-race bij zijn eerste poging, Rd. 1 bij Glen Helen Raceway. Hij zou ook de tweede ronde winnen en 10 van de 12 overalls om de serie te domineren met 138 punten ten opzichte van toekomstige carrièrerivaal Chad Reed.
- 2003 – 2004: Stewart wint back-to-back 125cc Supercross-titels, één Western (2003) en één Eastern (2004). Op het gebied van Pro Motocross eindigde Stewart als derde in 2003 en won zijn tweede Pro Motocross-titel in 2004. Zijn 125cc-carrière eindigt met twee Pro Motocross-titels en twee Supercross-titels en blijft de leider aller tijden in beide categorieën voor overwinningen (16 SX en 28 MX).
- 2005 Supercross: In zijn eerste Premier Class-race eindigt Stewart als vijfde in Anaheim 1, maar raakt helaas geblesseerd in Rd. 2. Zijn terugkeer in Rd. 11 in Orlando zag zijn eerste Premier Class-podium in zijn carrière met een derde. De volgende Rd. in Irving, Texas zou zijn eerste overwinning in de Premier Class behalen. Hij zou nog twee races winnen in deze rookie-seizoenscampagne en als 10e eindigen in het puntenklassement, ook al miste hij 10 van de 16 ronden.
- 2005 Pro-motorcross: Stewart vecht tegen tegenslagen en blessures op weg naar een 12e plaats in zijn rookie Premier Class Pro Motocross-seizoen. Hij behaalde onderweg drie algemene podiumplaatsen en miste vijf van de 12 races.
- 2006 – 2007: Stewart eindigt als vierde in Premier Class Pro Motocross en tweede in Premier Class Supercross (achter Ricky Carmichael) voordat hij de teugels van de sport overneemt door zijn eerste Premier Class-titel te winnen in het Supercross-seizoen 2007.
- 2008: Stewart mist het hele Supercross-seizoen, maar wint alle 24 manches van het Pro Motocross-seizoen om zijn eerste en enige Premier Class Motocross-titel te behalen.
- 2009: Na een ongelooflijke strijd met tweevoudig Supercross-kampioen Chad Reed, claimt Stewart zijn tweede en laatste Premier Class Supercross-titel. Hij reed niet in het Pro Motocross Championship 2009.
- 2010 – 2016: Stewart plaatste na 2009 geen top-3 in kampioenschappen, maar zijn nalatenschap was onmiskenbaar. Stewart neemt deel aan zijn laatste professionele race op 23 juli 2016 in Washougal, Washington en eindigde als 15e algemeen. Hij kondigt officieel zijn pensionering aan op 17 mei 2019.
Eregalerij:
Naast zijn drie Premier Class-titels en vier 125cc-titels, heeft Stewart 114 overwinningen (inclusief 125cc SX) en 98 AMA-overwinningen (125cc SX niet meegerekend). Stewart zou ook de FIM World Supercross-titels van 2006, 2007 en 2009 claimen, de Motocross Des Nations-titels van 2006 en 2008 en een zilveren medaille in de X-Games van 2009 voor ‘Best Whip’.
Carrière statistieken:
- 125cc Supercross: 16 overwinningen, 19 podia/top-vijven, 20 top-10’s, 2 kampioenschappen (2003 & 2004), & 2 Oost/West Showdown overwinningen. De meeste overwinningen aller tijden in deze klasse van Supercross-races.
- 125cc Pro Motocross: 28 algemene overwinningen/podiums/top-vijven, 30 top-10’s, 2 kampioenschappen (2002 & 2003). De meeste overwinningen aller tijden in deze klasse van Pro Motocross-races.
- Premier Class Supercross: 120 starts (momenteel de 23e aller tijden), 50 overwinningen (2e aller tijden), 75 podia (7e aller tijden), 86 top-vijf (9e aller tijden), 100 top-10’s (17e aller tijden), 2 kampioenschappen (2007 en 2008), 3 FIM Wereldkampioenschappen Supercross (2006, 2007 en 2009).
- Premier Class Pro Motocross: 20 overwinningen (6e aller tijden), 1 kampioenschap (alle 24 manches gewonnen in 2008)
Totaal:
- 2e aller tijden in het aantal AMA-overwinningen met 98, achter Ricky Carmichael en voor Jeremy McGrath.