Een gesprek met Liam Everts in Arco di Trento

Onze Gatedrop.com collega Andy McKinstry sprak na afloop van de MX2-wedstrijd met winnaar Liam Everts. Hij kon de wedstrijd winnend afsluiten middels een derde en tweede plaats in de reeksen.

Het was al de vierde GP-zege voor de snelle Belg. Eerder moest Everts de openingswedstrijd in Argentinië missen door een duimblessure maar staat nu al flink op scherp en klimt in de tussenstand naar de zevende plaats.

Het was een vreemde GP maar je zult wel blij zijn dat je eruit bent gekomen en misschien geen manche hebt gewonnen maar wel de grote prijs en het algemeen klassement. Na het missen van ronde één, moet het geweldig voelen om nu al op de hoogste plaats te staan …

Liam Everts: Ja, de eerste ronde missen met de duimblessure was niet makkelijk, maar ik wilde gewoon langzaam terugkomen en opbouwen. Ik denk dat dat precies is wat we nu aan het doen zijn, we moeten gewoon ons hoofd recht houden en blijven doen wat we aan het doen zijn.

Twee heel verschillende manches, je had geen goede start in de eerste manche maar je eindigde als derde, er was veel chaos en toen de tweede manche, je had een goede start en toen je eenmaal in de tweede zat, wist je toen gewoon dat de GP binnen was?

Liam Everts: Ja, de eerste manche had ik echt een hele slechte sprong, ik raakte Laengenfelder geloof ik en daarna Elzinga dus ik zat er middenin. Ik denk dat ik rond de 12-13 zat en aan het eind kreeg ik twee plekken gratis en werd ik derde, dus ik had niet echt verwacht dat ik derde zou worden. In de tweede manche ging ik bij de start helemaal aan de binnenkant rijden en bleef ik uit de chaos en deed ik gewoon mijn ding. Het duurde een beetje te lang om Bonacorsi te passeren, ik denk dat ik het tempo had om misschien bij Simon te blijven, maar toen ik eenmaal vrij baan had, had ik een redelijk goed ritme. Ik wist duidelijk dat ik op een goede plek zat, dus mentaal was het gewoon moeilijk om door te gaan. Ik bleef maar tegen mezelf zeggen: nog één ronde, nog één ronde, nog één ronde en met nog 5 minuten te gaan ontspande ik een beetje.

Hoe was het circuit, ik bedoel toen we hier vrijdag kwamen hadden ze er behoorlijk wat zand overheen gegooid maar het was nog steeds erg hard daar aan het einde… Ik vond het behoorlijk technisch hoewel ze het circuit tussendoor wel een beetje hadden geprepareerd maar het zag er nog steeds behoorlijk technisch uit…

Liam Everts: Zoals het hier altijd is, ik denk niet dat sketchy het juiste woord is, maar het is een moeilijk circuit. Het is een erg technisch circuit, je weet dat het echt die details apart zet en het straft je als je te hard gaat en je niet concentreert. Maar volgens mij is de track altijd al zo geweest, je moet die bepaalde lijn gewoon respecteren en een manier vinden om ermee te flowen.

Het is duidelijk dat je vlak voor de eerste ronde een blessure oploopt, hoe groot was die klap? Jullie werken allemaal zo hard gedurende de winter om naar de eerste ronde te gaan en te proberen het kampioenschap niet al in de eerste ronde te verliezen.

Liam Everts: Ja, op dat moment zeker. Maar eigenlijk was ik er vrij snel overheen. Ik heb gewoon met mezelf gepraat en gezegd: laten we positief blijven en gewoon blijven werken en doen wat we kunnen doen. Dan gaan we vanaf daar verder en we kwamen terug in Spanje, ik denk dat dat best goed ging, weet je. Ik had die week daarvoor maar één of twee keer op de motor gezeten, maar we werden uiteindelijk toch vijfde. We moeten gewoon ons hoofd erbij houden, weet je, elk punt telt en het is een lang kampioenschap met 20 GP’s. Het is een heel lange weg naar de finish. Het is nog een lange weg te gaan dus er kan van alles gebeuren en we gaan gewoon door en blijven punten verzamelen.

Over jouw winter, hoe was die? Ik sprak Harry Norton op Hawkstone en hij zei dat je een stap had gemaakt in de winter… Je kon het duidelijk niet laten zien in Spanje maar sinds je terug bent laat je al zien dat je vooraan hoort…

Liam Everts: Ik heb eigenlijk een hele fijne winter gehad. Veel van mijn tijd heb ik doorgebracht in Portugal samen met Pauls Jonass. Gewoon met hem kletsen, met hem trainen op en naast de fiets. We hebben veel dezelfde karakters, dus het is fijn om ook over die mentale kant te praten en over de basisdingen van het leven. We kunnen het goed met elkaar vinden en ik ken hem al sinds hij in MX reed. Mijn vader heeft hem toen gecoacht, dus het is een toffe gast en het was een erg leuke winter met hem.

Ik ben blij dat je over Portugal begint, woon je daar nu of breng je er veel tijd door met je familie? Komt het door de wijze hoe het er in België aan toe gaat?

Liam Everts: Ja het is nogal een zooitje eigenlijk in België maar het is al heel wat jaren aan de gang. Gelukkig hebben we Lommel nog en dat is goed. Om terug te komen op je vraag: ik heb veel tijd doorgebracht in Portugal, alleen in de winter in het familiehuis, voor het mooie weer. We hebben een aantal goede circuits, maar tijdens het seizoen breng ik mijn tijd gewoon thuis in België door.

In Spanje maakte je indruk op me omdat je veel vroege passes leek te maken. Is dat iets waar je aan hebt gewerkt in het tussenseizoen?

Liam Everts: Ik denk dat het met de ervaring komt. Hoe meer wedstrijden je rijdt, hoe meer je gaat zien en hoe beter je wordt in bepaalde dingen. Als je merkt dat ik hier iets mis, daar moet ik aan werken, laten we dan proberen om het op de een of andere manier te verbeteren. Mijn vader en ik zagen deze dingen en probeerden gewoon beter te worden.

Hoe nauw werk je tegenwoordig samen met je vader, ik weet dat hij een jaar geleden een stapje terug heeft gedaan, maar werk je nog steeds nauw met hem samen?

Liam Everts: Ja, zeker, zeker. Ik denk dat sommige weekenden een beetje moeilijk zijn, maar over het algemeen gaat het steeds beter. Hij werkt ook samen met Pauls Jonass en Alberto Forato (bij Standing Construct Honda) en dat is heel goed omdat het de aandacht van mij afneemt en niet alleen op mij is gericht.

Interview: Andy McKinstry
Foto’s: Ray Archer