De nieuwe update van Joël Roelants!

Dag vrienden en vriendinnen,

Het begint stilaan een gewoonte te worden. Terwijl ik aan het wachten ben om in te checken voor mijn vlucht naar de VS zet ik in de rapte de nieuwe JR Column op papier. Klinkt bekend zeker? Het is al de derde keer dat ik naar Californië trek op minder dan een half jaar tijd. Als het zo verder gaat kan ik mijn post misschien beter ginder laten toekomen! Maar je gaat me niet horen klagen want ik kom graag in de States.

Terwijl ik hier zit om mijn huiswerk af te maken -je zou Jacky moeten zien lachen met mijn typkunsten op de laptop- kom ik niet bepaald inspiratie te kort. Maar toch is er vaak iets waar ik aan denk: dàt moet ik zeker even vermelden in de column. En als het dan zover is ben ik het weer vergeten. Eigenlijk zou ik dus notities moeten maken want dan helft van wat er is gebeurd ben ik alweer vergeten. Of misschien is dat een neveneffect van het vallen!

Yes! Het eerste podium van het seizoen is binnen.

Zoals dat gaat tijdens het seizoen heb ik weer een paar GP’s gereden sinds de laatste column. Vooral de laatste Grote Prijs in Spanje ging heel goed. Met 5 en 2 kwam ik op het podium als tweede. Daarbij had ik ook een tikkeltje geluk, maar dat hoort er bij en het compenseert de pech van eerder op het seizoen… Van Portugal wist ik op voorhand dat het een moeilijke GP zou worden. Al bij al waren twee achtste plaatsen dus nog niet zo slecht. Iedereen zat in Agueda heel dicht bij elkaar en de eerste reeks zou ik vijfde geworden zijn als de manche enkele minuten langer zou duren. Helaas pindakaas! En met veronderstellingen heb je nog geen extra punten natuurlijk. Maar het rijden gaat steeds beter en dat is het voornaamste.

Tussendoor heb de voorbije weken veel aan trial gedaan. Maar ik heb ook wat  met de BMX en de trialfiets gespeeld. Goed om een beetje adrenaline te krijgen door de week! Iedereen weet ondertussen wel dat trial enorm helpt om je evenwicht te verbeteren. Ik kan trialrijden echter ook aanraden voor wie wel eens last heeft van spiermoeheid. In het begin van het seizoen had ik last van een stijve rug en omdat je op de trialmotor lange tijd intensief bezig bent, is het ook prima om je rugspieren wakker te schudden. Samen met Bengt Laeremans doe ik ook een beetje aan urban trial. (Nog) niet op het niveau van Julien Dupont of  zo. Maar ergens een trap pakken of zo, dat houdt het wel fun! Het leuke aan trial is ook dat je het zo moeilijk kan maken als je zelf wil. En wie denkt dat trial veel stilstaan is die heeft het al helemaal mis. Tip voor wie zijn snelheid wil aanscherpen met de trialmotor. Ga ergens rijden waar het niet helemaal mag en wacht tot de politie komt… Grapje!

Op de whoops in Wuustwezel vorige week.

Ook handig om de adrenaline wat op te voeren is een ritje met mijn Camaro. Gelukkig valt het nog goed mee met de boetes. Ik heb mijn nieuwe wagen ongeveer een half jaar en dan is twee boetes niet overdreven. Na de voorstelling van  de MX Pro Series was ik afgekomen met Marc De Reuver en die heeft ook wel een zware voet. Ik vraag me af hoeveel boetes die krijgt!  Vroeger reed ik met een camionette en dan had ik er op korte tijd negen, dus al bij al valt het nog goed mee.

De eerste wedstrijd van de MX Pro Series in Beervelde ging trouwens niet slecht. Al kwam ik in de tweede reeks ten val nadat ik met Guarneri in aanraking was gekomen. Bij die val had ik mijn schouder geblesseerd. Dat speelde me in Portugal nog wel een beetje zorgen. Zo’n kleine kwetsuren zijn echter dagelijkse kost en het hoort er bij. Je leert ook snel hoe je zo’n blessures het best kan behandelen. Voor mijn schouder moest ik toen ontstekingsremmers nemen. Elke dag veel ijs leggen en regelmatig de sauna in. Dat laatste is dus niet alleen goed om je een ongeluk te zweten het is ook bevorderlijk voor de bloeddoorstroming!

Vanzelfsprekend zijn de starts super belangrijk en dat heeft zeker geholpen voor mijn resultaat in Bellpuig. Er zijn telkens maar enkele écht goede plaatsen aan het starthek. Met een goede plaats lijkt het wel alsof je altijd zonder moeite goed weg bent! In de eerste GP’s had ik telkens een slechte startplaats omdat er opzaterdag iets verkeerd was gelopen. In Mantova was ik hard gevallen en liep ik een hersenschudding op zodat ik als 20^ste naar het hek moest. Ofwel had ik zaterdag niet goed gereden of zoals in Bulgarije vloog de bougiekop er af. In Mantova had ik wel twee keer een heel goede reactie aan de baar maar zelfs dat is nog niet genoeg om een slechte uitgangssituatie recht te zetten.

Ik ben druk bezig een nieuwe sport aan het bedenken samen met Dennis Verbruggen!

Dat het zeker niet aan de motor ligt, zag je wel aan Dennis (Verbruggen) in Spanje. In tegenstelling tot zijn reputatie kan Dennis soms heel goed starten. Crusty pakte in Bellpuig zelfs een schitterende kopstart met enkele  motorlengtes voorsprong. Echt een vliegende start! Met een krel -pardon een motor die niet vooruit te branden is in correct Nederlands (dank u voor de vertaling Rolf!)- kan dat niet. Nee, serieus. Iedereen ziet hoe sterk de fabrieks KTMs zijn in de start en ik denk dat het verschil met onze motoren echt miniem is. De Kawasaki’s beginnen beter te gaan als ik mijn vroegere tuner van bij Champ-KTM, Harry Nolte mag  geloven. Roczen lijkt me meestal wat te kort te komen in de start, ondanks zijn vlieggewicht. Maar ook de Cosworth van Osborne loopt niet slecht. Het lijkt me van de Yamaha’s in de MX2 in ieder geval de sterkste. En ook al heeft er iemand misschien een snellere motor dat is nog maar een stuk van het verhaal. Kijk maar naar Musquin die ook op een veel mindere motor kon winnen. Het lijkt er trouwens ook op dat het niveau tegenover vorig jaar nog is gestegen. Marvin Musquin heeft het gezelschap gekregen van Jeffrey HErlings en Ken Roczen. Frossard is goed bezig en dan is er een groepje vooraan dat erg aan elkaar gewaagd is. Daar moet  ik me zien tussen te wringen!

Nog even iets over Glen Helen. Zoals eerder gezegd heb ik redelijk wat tijd doorgebracht in de buurt van waar de GP plaats vindt (San Bernardino). Grappig genoeg heb ik er nog niet kunnen rijden. Eén keer ben ik er toegekomen maar toen was het circuit gesloten. We waren vergeten naar de openingsuren te kijken. Of misschien ga je er in de States al te gemakkelijk vanuit dat alles overal 24 uur op 24  open is! Allez het scheelt toch niet veel.  En een andere keer belden ze dat er een wind stond van 120 km/u. Naar het schijnt zit Glen Helen in een soort van luchtstroom…  Hopelijk blijven we daar dit weekend van gespaard. Ik ga gewoon naar ginder om mijn best te doen. Ik leg me geen speciale druk op omdat het GP is waar veel aandacht voor is of zo. Het wordt trouwens echt een blitzbezoek, want we komen ook onmiddellijk na de GP terug. Naar Amerika heb ik normaal geen last van jetlag, Frankrijk wordt dan weer wel zwaar. Tijdens het afkomen hebben we ook nog een tussenvlucht trouwens maar goed. In Frankrijk zal iedereen wel wat last hebben dus dan maakt dat niet zoveel uit. Ondertussen begint hier iedereen al in te checken ik zal er dan maar rap een einde aan breien zeker!

Effe wat Denicol bijtanken!

Tot de volgende! En voor ik het vergeet wie meer wil weten, over mezelf of het Nestaan JM Racing team kan altijd terecht op  onze site. Zeker de moeite dus, ook voor de Englishsprekende people!

PS Hier vind je een galerij met nog meer grappige foto’s.

Credit foto’s: MX Sniper, CDS, Ray Archer, Plan-B