CODE 111: de Jeffrey Herlings column

Van EK rijder en talent naar KTM fabrieksrijder en volwaardig GP piloot. Van zijn vertrouwde nummer 84, naar de übercoole 111 op het nummerbord… Het gaat hard voor de 15-jarige Jeffrey Herlings, maar de klasbak uit Elsendorp kan het zich niet anders inbeelden! In Code 111 laten we Jeffrey regelmatig zelf aan het woord tijdens zijn eerste GP jaar.

“Dag MX-fans in Nederland en België! De kogel is door de kerk, we hebben er net de eerste ONK op zitten in Mill. Zoals jullie weten ging dat voor mij niet helemaal zoals ik had gewild. Het heeft niet mogen zijn, maar ik hoop het goed te maken in Halle. In de week voor Mill had ik zo hard getraind. Als ik er nu op terug kijk, heb ik misschien wel wat te veel gepusht en dat heeft me opgebroken. Daardoor was ik niet helemaal top in de tweede manche. Het WK heeft natuurlijk de hoogste prioriteit dit seizoen, toch heb ik ook ontzettend veel zin in het ONK. In 2009 greep ik net naast de titel, daarom ben ik nu extra gemotiveerd. Ik vind het in ieder geval beter dat ze nu de puntentelling hebben aangepast in het ONK. Net zoals in de GP’s, zo hoort het volgens mij.

Over de GP’s gesproken trouwens, daar krijg ik natuurlijk heel veel vragen over! Nog twee weken en dan sta ik aan de start voor mijn eerste GP. Het is ook handig dat ik die baan in Bulgarije, Sevlievo al een beetje ken. Ik heb er een paar keer gereden. Het is een hele, mooie harde baan. Heel snel, met veel springbulten en mooi overzichtelijk voor het publiek ook. Ik heb er zeker zin in. Een debuut maak je maar één keer en dat is op zich best spannend, maar ik heb absoluut niet het gevoel dat ik de diepe word ingegooid of zo. Het rijden gaat goed en ik voel me fit. Deze winter heb ik ontzettend hard gewerkt en we hebben veel gereden, vooral op het harde. Die vijf weken rust die ik moest nemen door mijn klaplong was op dat moment echt kl*te. Helemaal niks mocht ik doen om mijn longen niet te belasten. Daardoor heb ik even wat achterstand opgelopen, of zo lijkt het ten minste want ik denk dat het misschien alleen maar goed is geweest. Sinds begin november was ik al intensief aan het rijden dan zou ik anders nu bijna op mijn top zijn en in juni, juli weer achteruit gaan. Nu ben ik aan het groeien en dat hoop ik zo te houden. Of die val in Winschoten betekent dat ik geen indoors meer rij in Nederland? Nou, ik weet het niet. Het is geen Anaheim 1 als ik het zo mag zeggen! Maar het had niet mogen gebeuren. Het lag meer aan mezelf, ik zag dat er iemand voor zat en ik wou toch doorspringen. Dat heb ik gedaan en ik belandde op iemand anders. Jammer, maar Supercross blijft me natuurlijk boeien. Misschien dat we voor de MX of Nations bij Ricky Carmichael gaan trainen. Dan zou het wel leuk zijn om volgende winter een paar goede Supercrossen in Europa te rijden zoals Genève of Bercy. Al is dat nu allemaal nog heel ver weg. Dat moeten we zeker nog bekijken.

Sinds vorig jaar in maart ben ik gestopt met school en ben ik eigenlijk voltijds prof. Dat klinkt voor sommige mensen waarschijnlijk gek maar alleen zo kan ik me 110% richten op mijn sport, dat voelt heel goed aan. Met mijn vroegere klasgenoten heb ik weinig contact meer. Je leven gaat er vanzelf helemaal anders uit zien. Vaak ben ik niet thuis, onderweg naar een wedstrijd of gaan trainen in België. Ik ben van ‘s morgens tot ‘s avonds laat met cross bezig. Als ik niet train, dan ben ik bezig met mijn brillen, helmen, laarzen of andere spullen, er is altijd wel wat. Als ik dat niet doe als ik thuis ben dan ga ik met m’n vrienden zwemmen, of een beetje computeren of naar de bioscoop. Mijn favoriete films hebben liefst wat actie, beetje lachen en op tijd wat mooie vrouwen er in! Dat vind het leukst. De laatste film die ik heb gezien was Ice Age 3 geloof, die was wel oké.

Nu we de eerste wedstrijden van 2010 achter de rug hebben, raak ik ook stilaan gewend aan mijn nieuwe team. Dan bedoel ik vooral, alles wat er bij komt kijken. Het is natuurlijk super om meteen als factory rider voor het Red Bull-KTM team te mogen rijden. Dat is toch iets waar je van droomt, geweldig als het dan werkelijkheid wordt. Rijden voor het beste team betekent dat alles het beste is: de beste motoren, de beste parts, de beste mensen, alles op en top professioneel. Nu is het menens, geen amateurfederatie of amateurteam meer. Vroeger heb ik altijd kunnen rondrijden voor mijn plezier, al de rest was bijkomstig. Nu wil ik me ook nog steeds amuseren natuurlijk, maar er moeten nu ook resultaten gaan komen! Eén van de nieuwigheden dit jaar is de full samenwerking met Stefan Everts. Vorig jaar hoorde ik ‘m af en toe wel eens, nu hebben we heel regelmatig contact. Stefan is zowel mijn teammanager als een persoonlijk raadgever. Hij helpt me ook met mijn trainingsschema’s en zo. Het is natuurlijk geweldig om iemand als Stefan aan jouw zijde te hebben. Hij kan me veel leren en daar ben ik heel blij om. Zeker omdat Stefan één van die rijders is waar ik zelf naar op keek en kijk. Of mannen als Carmichael en Stewart, die hebben allemaal wel iets waar jezelf beter kan van worden.

Soms vragen mensen zich wel eens af hoe het komt dat je al jong zo hard met een motor kan rijden. Ik weet het niet precies, maar ik denk dat veel heeft te maken met je motivatie. Elke dag sta ik op met dezelfde wil om te winnen. Als je me vraagt wat ik wil doen, is het antwoord altijd hetzelfde: winnen! Sinds mijn vijf jaar doe ik aan motorcross en dat is altijd al zo geweest, ik haat het om te verliezen. Als het even kan wil ik on Top of the box staan…

Zo, genoeg geschrijf voor mijn eerste column. Mijn Oakleys liggen hier op tafel schreeuwend om aandacht. Dan zal ik daar maar eens eerst aan beginnen!”

Always wide open,

Jeffrey Herlings
PS Check hier mijn website , also in English!

Credit foto’s: CDS