Published On: 1 april 2010

Onder onze columnisten hebben we heel wat grote namen. Daar zijn we natuurlijk super trots op. Ook onze meest recente aanwinst voor de columnrubriek wordt minstens even boeiend, al is hij minder beroemd dan de anderen.  Zeker niet onder zijn echte naam, want Steven Stuyven staat vooral bekend als Stoica. Stoica is behalve professioneel freestyler met FMX4ever ook een getalenteerd ontwerper. Het kan bijna niet anders of je hebt het grafisch werk van deze jonge Belg al gezien op motoren, helmen, logo’s en nog veel meer. Wie meer wil weten over Stoica de designer kan hier terecht. And now let’s get on with the show. Ladies and gentlemen; the one and only Stoica!

V.l.n.r. Stoica (links) samen met Nick De Wit, Gilles Dejong en Jimmy Verburgh.

“Dat ik ooit nog een column zou hebben tussen de groten van de MX-wereld had ik zelf nooit gedacht! Zo zie je maar waar FMX je overal brengt. Letterlijk én figuurlijk. Dankzij Freestyle Motocross en FMX4ever ben ik op fantastische plaatsen gekomen waar ik anders alleen maar van kon dromen. Ik heb veel geleerd en gezien, en er zijn heel wat deuren voor mij opengegaan. Voor veel mensen lijkt het wel alsof Freestyle en motorcross twee totaal gescheiden werelden zijn. Daar ben ik het niet mee eens. Natuurlijk zijn er wel verschillen en de insteek bij motorcross GP piloten is helemaal anders dan bij FMX rijders die hun boterham verdienen met contests en demonstraties. Maar uiteindelijk zijn we wel met hetzelfde bezig. Ieder op zijn manier dan. Door te doen waar je goed in bent, is het mogelijk om van je hobby je beroep te maken. Ik doe niets liever dan met de motor rijden en ik prijs me gelukkig dat ik dat elke dag mag doen!

De voorbije weken was het iets kalmer met reizen al is dat in ons geval altijd relatief. Ik heb wel drie weken in Zuid-Frankrijk gezeten om er te profiteren van het goede weer en een schitterend domein om te trainen. Enige minpuntje was dat ik de eerste dag al een sleutelbeenblessure had opgelopen! Gelukkig was het ook snel hersteld. Verder heb ik ook twee snowboardvakanties achter de rug. Zo was ik onlangs bij de Devil’s Kitchen snowboardcontest in Novapark Montafan was uitgenodigd om in de jury te zitten. Die wedstrijd werd georganiseerd door ’n goede vriend, Svetko Baltic, die zelf pro-snowboarder is en graag MX rijdt. In de winter leer ik van hem op de snowboard en in de zomer gaat hij mee met ons trainen om beter te leren crossen! Ideaal om progressie te maken. Ik denk dat ik het wel in mij heb om steeds de grenzen te verleggen. Dat is ook zo als ik ga snowboarden. Laatst liep ik een verstuiking op in mijn enkel op omdat er bij de heren pro-snowboarders niemand was om een nieuwe jump uit te proberen. Een koud kunstje voor Stoica! Al bleek dat er bij de landing net een rots lag… Ach, ik heb mij al neergelegd bij die fysieke ongemakjes. Ik kan me toch niet inhouden, of het nu MX, BMX, skaten of snowboarden is. En met de juiste ingesteldheid kan je je ook sneller over blessures heen zetten. Op die manier leer je ook beter je lichaam kennen natuurlijk.

Terug naar FMX. Het FMX4ever team bestaat uit een aantal Belgen aangevuld met buitenlandse toppers. Vorig jaar hebben we meer dan 65 shows gedaan over de hele wereld. Naar gelang het evenement wordt er dan bepaald wie het team kan vertegenwoordigen. De Belgen dat ben ik , Gilles De Jong, Bjorn Van Den Broeck en natuurlijk Jimmy Verburgh, één van de pioniers van Freestyle in Europa. Verder behoren ook Nick De Wit (Zuid-Afrika), Ronnie Renner (VS), Nick Franklin (Nieuw-Zeeland), Mat Rebeaud (Zwitserland), Martin Koren (Tsjechië) en de twee Zweden Daniel Bodin en Morgan Carlsson tot ons team.

No jumping!? Dat had je gedacht!

Mijn eerste show dit jaar was een heel leuke ervaring. In het kader van de X-Fighters Exhibition Tour doen we interessante landen aan om FMX en de Red Bull X-Fighters te promoten. Zo kwamen we in januari in Taipei (Taiwan) terecht. We werden er ontzettend goed ontvangen en de shows waren een enorm succes. Bij die trip hoort trouwens een mooie anecdote.

In Taipei brachten we een bezoek aan de 101 Tower. Die heet zo omdat hij 101 verdiepingen telt. Met meer dan 500 meter (inclusief antenne) is het één van de hoogste gebouwen ter wereld. Een paar geleden heeft de basejumper Felix Baumgartner daar voor een enorme stunt gezorgd door van het gebouw te springen. Dat ging natuurlijk niet zomaar, want BASEjumpen blijft meestal een illegale bezigheid! Dus moest Baumgartner op voorhand vermomd de omgeving verkennen, zijn parachute naar boven smokkelen –hij had ‘m verstopt op het toilet- en onder het oog van de bewaking is hij dan het dak opgerend en gesprongen! Sindsdien zijn ze op de 101 Tower enorm paranoïde voor BASEjumpers. De bewaking is er enorm. Je kan je wel inbeelden hoe de security reageerde toen wij daar aankwamen met rugzakken op onze rug een Red Bull pet op en een legertje fotografen en cameramensen. Ze waren er niet gerust op! Bovenop de toren stond er een groot bord : ‘No Jumping’. Daarom ben ik samen met Gilles (Dejong) voor de lol beginnen springen voor dat plakaat!

Hoe word je in godsnaam professioneel FMX’er vragen sommigen zich af. Alsof je rechtstreeks vanuit de tattoostudio naar de motowinkel loopt om wat te gaan jumpen! In mijn geval kreeg ik motorcross van kindsbeen ingelepeld. Mijn pa was een enthousiaste amateur en zo kreeg ik de microbe al vroeg te pakken. Ik ging vaak meekijken naar wedstrijden met mijn vader, maar o cliché ondanks mijn gezeur kreeg ikzelf geen motor. Omdat mijn ma dat te gevaarlijk vond. Uiteindelijk zag ik mijn kans schoon toen ik mijn plechtige-communie-centen naar believen mocht uitgeven. Dàt moest en zou een motor worden! Al was het een snertbrommertje van de jaren stillekes, ik kon niet langer wachten. Zo heb ik mijn eerste stappen gezet op een lokale wei in de buurt van Laarne (tegen Gent) waar ik ben opgegroeid. Twee jaar later volgde dan mijn eerste wedstrijdje, daarna hebben we ook mijn ma weten te overtuigen. Naarmate we meer mensen leerden kennen op de cross had zij het ook steeds meer naar haar zin. Een herkenbaar verhaal zeker? Dan geldt dat waarschijnlijk ook voor het vervolg.

Voor Freestylers is ‘Big Air’ dagelijkse kost. Stoica steelt de show!

Ik was gebeten door de competitie en wilde niets liever dan racen en winnen. Niet dat er aan mij een grote kampioen is verloren gegaan. Integendeel! Nu besef dat ik veel meer de tijd had moeten nemen om bewust te leren rijden. Gelukkig heb ik nog wel eens stage bij Harry Everts en in Nederland meegepikt. Toen ik mijn eerste reeksjes won bij de Beloften en Nieuwelingen van de MCLB had ik er nauwelijks benul van wat mijn motor deed. Zeker in vergelijking met wat ik nu weet.  Pas toen ik van Jimmy Verburgh (noot: de oprichter van FMX4ever) de kans kreeg om me te specialiseren in FMX heb ik echt leren rijden! Zo heb ik dankzij KTM de kans gekregen om mee te doen in Extreme enduro’s zoals de Erzberg en ik train veel meer motorcross nu dan vroeger als student. Door de vrijheid die ik heb om veel te kunnen rijden ben ik zeker een beter crosser geworden. Springen kan je pas écht goed als je voldoende ritme opdoet op de motor. Je moet je helemaal à l’aise voelen, op je gemak zoals we in het Vlaams zeggen. En motorcross is voor FMX nog altijd de beste training. Ik ben er zelfs zeker van dat ik nu veel sneller en beter rij dan vroeger! Freestyle is dan ook veel meer dan zomaar over een schans rijden. Elke setup is anders en vaak zijn de omstandigheden niet ideaal. Soms moeten we aanrijden van buiten een arena of van trappen naar beneden omdat er te weinig plaats is. Telkens is het gevoel anders en ook de setting van je vering is ontzettend belangrijk.

Ik kan nog wel even doorgaan met het vertellen van FMX avonturen en interessantigheden, maar helaas de plicht roept. Enkele onafgewerkte ontwerpprojecten staan hier nog te fonkelen op mijn Mac. Daar ga ik maar ‘ns een double saran wrap inverted combo lap opgeven.

Cheerio!
PS Meer over FMX4ever hier

Credit foto’s: David Barker & Vincent Huang/Red Bull Photofiles, FMX4Ever