In een niet eens zo ver verleden viel het Paasweekend wel eens in het water. Letterlijk en figuurlijk dan. De iets ouderen onder ons herinneren zich wellicht nog de danteske beelden van de modder op het MUL-circuit (nvdr, MUL staat voor Motor Unie Leuvenen) in Egenhoven tijdens de Paastrofee. En tenzij we ons vergissen viel er in 1998, bij de laatste editie van wat eigenlijk dé moeder van alle Belgische motorcrosswedstrijden was, zelfs sneeuw! Op een gegeven ogenblik waanden wij ons meer in Payerne of Roggenburg dan aan de westkant van Leuven. Maar goed, laten we niet teveel terugblikken op het verleden maar ons concentreren op het heden.
Soms verwacht je ergens antwoorden op je vragen te krijgen. Vragen zoals wie van de Belgische en Nederlandse MX1 GP-rijders er nu eigenlijk in vorm steekt, hoe jongens als Davide Guarneri en Shaun Simpson zich verhouden tot de Belgische top en of Kevin Strijbos definitief terug was van weggeweest. Maar die antwoorden hebben we vorige zondag niet gevonden in het Bois brûlé. Integendeel zelfs want na afloop hadden we er alleen maar meer vragen bijgekregen.
Het was ons daar wel een bewogen namiddag motorcross in Mons. Maar gezien het feit dat geen van de toprijders aangaf volledig fit te zijn, durven wij er ook geen peil op te trekken. Al zagen we nu en dan toch kleine flitsen, die iets zouden kunnen verraden. Neem nu het passeermanoeuvre van Ken De Dycker op Clément Desalle in de derde reeks. De Waal uit Gouy-lez-Piétons heeft niet bepaald de reputatie om voor een tegenstander terug te deinzen. Maar toen Keeno langszij kwam op de tafelberg koos Desalle toch eieren voor zijn geld. Dat belette hem echter niet om iets later alsnog de derde reeks op zijn naam te zetten. De reacties van het Waalse publiek getuigen misschien toch van een eerste, zij het lichte, golf van Panda-mania. Een collectieve gemoedstoestand die niet te verwarren is met Pandemonium.
In de Franstalige Belgische pers is er voorlopig nog geen sprake van Panda-mania. Het is eigenlijk ronduit teleurstellend om te zien hoe een van Wallonië’s betere sporters haast genegeerd wordt. Natuurlijk staat een zekere Philippe Gilbert dezer dagen volop in het middelpunt van de belangstelling in de sportpers, maar toch. Le Panda is niet bepaald de meest media-vriendelijke toprijder en dan drukken we ons nog beleefd uit. Tijdens zijn tijd bij LS Motors Honda omschreeft Honda Europe off-road coordinator Roger Harvey Desalle zelfs als a PR nightmare. De eerlijkheid gebiedt ons echter om daar onmiddellijk aan toe te voegen dat Desalle nu al stukken toegankelijker is geworden. Maar dat geldt dan vooral voor de gespecialiseerde pers.
Volgens sommige rijders enorm vervelend: de aandacht van hun fans.
In de aanloop naar de GP van Nederland in Valkenswaard liet een jonge halfgod via een sociaal medium weten dat hij de pers te woord staan en handtekeningen uitdelen eigenlijk vreselijk vond. Hij wou alleen maar rijden, voegde hij er nog aan toe. We begrijpen dat een rijder tijdens een GP zoveel mogelijk met rust gelaten wil worden. Interviews op een half uur voor de eerste manche of tussen de manches door zijn not done. Maar op een mediadag niet willen komen opdagen? Vreemd toch, zeker als je in sport zit die het moet hebben van de mediatisering. Maar goed het is een standpunt. Een standpunt dat we zeker moeten respecteren. Wellicht gruwt de rijder in kwestie ook van al de fanmail die hij krijgt van meiden van zijn leeftijd. En stelt hij maandelijks, bij het checken van zijn bankafschriften, met afgrijzen vast dat er weer X aantal duizenden Euros meer op zijn rekening staan.
Maar als zo’n rijder dan eerlijk is maakt hij een einde aan al zijn, waarschijnlijk behoorlijk lucratieve, overeenkomsten. Dan gaat hij toch gewoon lekker clubcrossen rijden, wedstrijden waarin zich amuseren het centrale uitgangspunt is. Daarnaast kan hij dan net als sommigen van zijn leeftijdsgenoten een beroepsopleiding volgen. Vanaf 7u ’s ochtends sleutelen aan vettige vuilniswagensin een ijskoude garage bijvoorbeeld. Of zich 10 uur per dag de huid laten volschelden als keukenhulpje bij een mislukte topchef of gewoon bij Peter Goossens zelf. En dat allemaal om een paar centen te verdienen om zijn tweedehandse tweetaktmotor rijdende te houden. Maar dit, uiteraard, geheel terzijde.
Handtekenigen zetten tussen twee Monster babes: wij kunnen ons ergere jobs voorstellen.
Neen, dan nemen we liever een voorbeeld aan de prof die ons dinsdagavond te woord stond terwijl hij onderweg was naar zijn wekelijkse training in de snelste teamsport ter wereld.
Geen hond die weet hoe de GP in Valkenswaard zal uitdraaien. Maar een ding is nu al zeker. Het beloofd daar op Paasmaandag extra zwaar te worden. En da’s maar best ook. Niet dat wij hier op de MXM-redactie sadisten zijn, maar toch. We hoorden de afgelopen dagen verhalen van rijders die vonden dat Valkenswaard er “toch wel hard” was komen bij te liggen de afgelopen jaren. En dat terwijl het jaren geleden bijna net zo’n zandbak was als Lommel. Getuige daarvan is dit filmpje van de Nederlandse GP 500cc van 1990. Als we sommige denkpistes moeten geloven kunnen de teams voor de editie van 2012 maar beter slicks meebrengen. Maar ergens hebben ze wel gelijk. De allerlaatste erg zware editie dateert wellicht van 2008 toen, Ken De Dycker, niet in het minst gehinderd door de lengte van zijn onderste ledematen, zich een eigenzinnige weg baande door de prut van het Brabantse circuit. De kans dat het circuit er maandag ook zo bij zal liggen lijkt ons statistisch erg klein, al weet je natuurlijk maar nooit. Een vroeg warmteonweer lijkt ons nu ook weer niet helemaal onmogelijk.
Maar goed, waarom zou het dan wel een zware editie worden? Wel wie het tijdsschema van Paaszondag bekijkt weet meteen dat de motoren bijna zo’n 12 uur zullen ronken op het Eurocircuit. De veteranen beginnen zelfs al om 7u20 aan. Niet om Paaseieren te zoeken, maar aan hun vrije training. Dat is allicht vroeger dan in onze Vlaamse amateurfederaties met hun 20 verschillende klassen. De reden waarom de veteranen op dit onchristelijk al aan de bak moeten ligt bij de ongekende populariteit van het EK MX2. Vorig jaar leek het EK MX2 nog even op sterven na dood. Maar nu Youthstream het EK bij de MX1/MX2 GP’s heeft ondergebracht, heeft het kampioenschap zijn tweede adem hervonden. De belangstelling is zelfs dermate overweldigend dat men voor Valkenswaard het oude kwalificatiesysteem van de MX2 GP’s uit de kast diende te halen. Zo zullen er niet één maar twee kwalificatiemanches plaats vinden op zondagnamiddag. De jongens die er naast grepen kunnen zich alsnog proberen te kwalificeren in een tijdstraining. De niet gekwalificeerde EK-rijders sluiten zondag af met een B-Finale om 19u20. Een manche om dat uur op een zondagavond? Het lijkt wel een bepaalde Vlaamse Motorcross Federatie…
Tel al de sessies en manches op zondag op en je komt aan flink wat uurtjes rijtijd en een allicht behoorlijk omgewoeld circuit. Voeg daar op maandag nog eens een temperatuur van zo’n 27° C bij, twee reeksen van 35 minuten + 2 ronden en je weet dat de tweede manches loodzwaar zullen worden. Dat geldt overigens ook voor de Veteran World Cup op zondag. Fitness zal dus een primordiale rol spelen en dan zouden er wel eens verrassingen uit de bus kunnen komen. Rijders die niemand vooraan verwachtte, maar er toch maar mooi vooraan rijden.
Zo kwam het Eurocircuit er vorig jaar bij te liggen: Toch niet bepaald een betonbaan…
Mensen die nu al een applausje verdienen zijn de baancommissarissen. Met zo’n monsterprogramma voor de boeg en dat in, naar wat wij hier in de Lage Landen gewoon zijn althans, toch zomerse temperaturen, verdienen die mensen het grootst mogelijke respect. Dus beste toeschouwers, toon dit weekend jullie gul hart een voorzie die dichtstbijzijnde vlaggeman eens van een fris drankje. En met deze oproep hebben we het niet alleen over Valkenswaard maar over alle vlaggemannen bij motorsportwedstrijden in de Benelux.
Maar laten we vooral stellen dat de toeschouwers zich in Valkenswaard aan dikke Paaseieren (figuurlijk dan) mogen verwachten. Paaseieren die dan nog eens gevuld zijn met lekkers. We bedoelen maar, de toeschouwers krijgen met zo’n programma zeker waar voor hun geld. Al betwijfelen we wel of u met zo’n druk schema tijd zal hebben om biertjes aan te zeulen…
We hadden ook nog een heleboel vragen, maar de antwoorden of althans een gedeelte ervan zullen we wellicht wel op maandag krijgen. Twee Belgische rijders zullen er in Valkenswaard alvast niet bij zijn: Jeffrey Dewulf en Jeremy Van Horebeek. Beiden deelden in het Waalse zand in de klappen. MXM wenst en dan ook van harte beterschap toe! En aan u beste lezer, een zalige Paasweekend, ongeacht of dat nu naast het Eurocircuit is of zelf op de motor op een ander circuit!
JBS
Foto Credits: CDS Images
