De vierde manche van het BK Motorcross had een mooi podium. Zowel de BK-leider (Ken De Dycker), als tweevoudig winnaar in Orp (Tanel Leok) als de regerende Belgische kampioen (Shaun Simpson) haalden ’the box’. Lees hun reacties hier:
Ken De Dycker (winnaar): “Ik sta weer een stap dichter bij de Belgische titel maar ik ga het vel van de beer zeker niet verkopen voor die is geschoten. Het kampioenschap dat ik in 2009 zo nipt verloor ligt nog steeds een beetje op mijn maag! Nu zou het dus eindelijk moeten lukken, Mont-Saint Guibert is ook een circuit dat me ligt.
Vandaag ging het goed, door de staat van de baan was het niet zo vermoeiend. Met al die modder moest je het rustig aan doen en vooral goed uitkijken. Als je in een hogere versnelling kan rijden, zonder veel wielspin kan je zo toch nog snel rondkomen. Mijn start in de de eerste manche was minder, jammer genoeg moest ik ook al snel mijn bril afdoen. Die tweede plaats was dus niet zo slecht. In de tweede manche had ik een betere start. Ik kon snel een goed tempo opbouwen. Van de kop af is het ook altijd makkelijker om goede lijnen te kiezen en te controleren. Ook in de laatste reeks kon ik goed controleren hoewel ik Bobryshev even achter mij voelde.”
Tanel Leok (tweede): “Het ging wel oké. Er had nog wel meer ingezeten maar de omstandigheden waren ook erg bijzonder. In de laatste manche had ik problemen met mijn koppeling. Spijtig want ik had wel een goed gevoel. Het was zo nat, en de koppeling bewoog erg stroef. Daardoor had ik altijd wat schrik om de motor niet dood te remmen! De eerste reeks was niks bijzonder, vooral omdat ik moeilijk mijn ritme vond. De tweede manche was veel beter. Toen Ken zijn bril moest weggooien, probeerde ik ‘m onder de druk te zetten. Echt aanvallen was lastig met die gedubbelde rijders en als je té veel risico’s nam, werd het meestal afgestraft. Zo ging ik een aantal keer in de fout.”
Shaun Simpson (derde): “Mijn dag begon goed. Ik won de eerste manche redelijk gemakkelijk en ik kon de hele race controleren. In de tweede reeks duurde het geen vijf meter of ik lag op mijn gezicht! Sommige jongens starten heel agressieve, al van in de eerste ronde. Er waren veel rijders die al direct in een andere richting gingen nét na het starthek! Toen kwam ik terug tot de zesde plaats. Ik ging helaas opnieuw onderuit. Daarna nog eens en om helemaal zeker te zijn, viel ik nog eens! Uiteindelijk kwam ik als 6de aan. Maar ik keek wel uit naar de laatste manche. In de start zat ik achter Ken. In die tweede race had ik mijn arm pijn gedaan en daar betaalde ik de prijs voor. Mijn arm schoot in een afdaling even van het stuur en belandde ik weer in de modder. Dat ik toch nog kon terugkomen naar de 4de plaats was dus wel goed. Ik reed goed, snel en vloeiend. Op zich houd ik wel van Orp-Le-Grand. In iedergeval heb ik me geamuseerd.”
Foto: CDS
