Wat een spectaculaire laatste manche van de ‘Belgian Masters of Motocross’ moest worden is uitgedraaid op een sisser. Het Waalse mini Glen Helen werd in de nacht voor de wedstrijden geheel blank gezet. Dat zorgde er natuurlijk voor dat de prachtige zandgroeve werd omgetoverd tot modderput. Maar dit hield de senioren niet tegen om toch om 8.00u de trainingen aan te vatten. Het slechte weer had niet gewonnen, of toen toch nog niet. Maar aanhoudende regen en de ‘Motocross Des Nations’ van volgend weekend in gedachten deden enkele groten uit de Inters Open klasse beslissen om de training en later ook de wedstrijden niet aan te vatten.
Het was duidelijk dat velen geen zin hadden in onnodige risico’s met de ‘MXDN’ in Kegums net om de hoek. Geen zin in het modderboeltje dat zich aandiende in Mont-Saint-Guibert. Om de opgekomen supporters toch niet helemaal te moeten teleurstellen werd er een Belgisch compromis gesloten. Iedereen zou de kans krijgen om één manche te rijden, maar deze manche zou niet meer tellen voor de stand van het Belgisch kampioenschap. Meteen begon een kleine hetze want zo kreeg het leuke Inters MX2 kampioenschap niet de finale die het verdiende en zo waren er nog wel enkele klassen. Tevens zagen er velen daar een manoeuvre in om geen tickets te hoeven terug te betalen, want er werd immers motorcross aangeboden. Dat er in sommige klassen maar vijf of soms maar één iemand achter de starthek stond was het Belgische motorcross onwaardig. Enkele vragen dringen zich dan ook stilaan op.
Eén van de vragen is: ‘Moeten de Inters echt een soort van vetorecht hebben en is dat géén gevaarlijk precedent?’ Want nu was de vraag om afgelasting misschien wel terecht, met de MXDN in het achterhoofd, maar welke argumenten gebruiken piloten? Degene die voor hen het belangrijkste zijn.
We vroegen ook even de mening van oud Grand Prix piloot Danny Theybers. Hij had het volgende te vertellen: ‘Het circuit heb ik niet gezien, daarover kan ik dus geen mening geven. Maar vroeger was het zo dat een BK wedstrijd niet zomaar werd afgelast of het moest wel héél slecht zijn. Er was veel regen verwacht en volgens de buienradar werd het tegen de middag droog. Misschien daarmee rekening houdende kon het water er eerst af gehaald worden, dit zodat de belangrijkste reeksen toch hadden kunnen rijden.
De meeste toprijders hebben precies wel geen idee hoeveel werk het is om zo een organisatie op poten te zetten, en er zijn al weinig wedstrijden. Het is zo al moeilijk om de nodige sponsors te vinden voor de clubs. Als de toppers liever naar huis gaan, in plaats van 1 reeks te rijden en daarvoor nog een maandloon van een gewone werkman te verdienen. Ja dan wordt het al heel moeilijk in de toekomst!’
Tekst: Matthias Van Eeckhoven – Foto: Frédéric Moisse
