Aankomend weekend vindt, in het Italiaanse Maggiora, het traditionele hoogte punt van het motorcrossseizoen plaats. De ‘Motocross Des Nations’ sinds enkele jaren omgedoopt tot de ‘Motocross of Nations’ is elk jaar één van die evenementen waar elke motorcrossliefhebber al kwijlend naar uitkijkt.
Dit jaar zijn er drie favorieten die iedereen zeker in het oog moet houden. Bij die drie favorieten zijn onze buurlanden Frankrijk en ook, sinds zeer lang geleden, Nederland! De Fransen-equipe is steeds een team waar rekening mee gehouden moet worden. Bij de geboorte krijgen Fransen nu eenmaal een hele grote dosis chauvinisme mee. Dat maakt dat uitkomen voor hun land, voor hen de grootste eer is die een sporter te beurt kan vallen. Het zorgt tegelijk ook ervoor dat piloten, die een kwakkelseizoen doormaken, eenmaal hun nationale shirt aan boven zichzelf uitstijgen. Dit jaar zou kunnen gezegd worden dat het Franse team verzwakt aan de start komt. Géén Marvin Musquin noch een Dylan Ferrandis of Christophe Pourcel. Aan de andere kant kan het wel rekenen op Romain Febvre, Gautier Pauin en Benoit Paturel. We kletsen dus niet uit onze nek als we zeggen dat deze jongens in staat zijn om er, na Kegums en Ernee, een derde overwinning op rij aan toe te voegen voor Frankrijk.
Amerika is naast Frankrijk, nog zo’n land dat bol staat van chauvinisme. Alleen noemt het daar patriottisme. Liefde voor het land. Het mag dan ook geen verrassing heten dat de Amerikanen de record-winnaars zijn. Telkens kon de Amerikaanse federatie rekenen op de beste motorcrosspiloten om deel te nemen. Want uitkomen voor de ‘stars and stripes’ is een eer.
Of moeten we zeggen was een eer, want steeds meer lijken de commerciële belangen het te winnen. Zo kan Amerika niet rekenen op z’n sterkste line-up. Geen Ryan Dungey, Jeremy Martin of Eli Tomac. Het team moet het doen met Alex Martin, Jason Anderson en Cooper Webb. Alex Martin was dit seizoen de verrassing in het motorcrossseizoen in Amerika en finishte tweede in dat kampioenschap. Dit achter z’n Team USA-teamgenoot Cooper Webb die op de MXON zal uitkomen op een 450cc machine in de Open Klasse. Jason Anderson op zijn beurt kende een onregelmatig seizoen met enkele uitschieters, waar hij toe in staat zal zijn op het technische parcours van Maggiora is het grootste vraagteken van Team Amerika.
Deze twee teams zullen zonder twijfel moeten afrekenen met een sterk team Nederland. Dat team kan rekenen op drievoudig wereldkampioen Jeffrey Herlings in de Open klasse. Naast hem zullen ook Glenn Coldenhoff en Brian Bogers aan de start verschijnen voor Nederland. Met dit drietal is een podium plaats realistisch en zelfs een overwinning. Glenn Coldenhoff verkeerd de laatste Grand Prix’s in geweldige vorm. De KTM-piloot finishte de laatste vijf GP’s niet lager dan een zevende stek overal, en in Assen finishte hij op het podium. Ook op het podium in Assen was Brian Bogers, de HSF-piloot kende dit seizoen z’n doorbraak in het WKMX2. Dat seizoen zou hij nu samen met z’n twee kompanen extra glorieus kunnen afsluiten door geschiedenis te schrijven.
Daarnaast zijn we er vast van overtuigd dat ‘record man’ Jeffrey Herlings graag zijn eerste realistische kans op een podium, en of winst met Nederland op de Motocross of Nations zal willen benutten. Zal dit drietal na vijfmaal een tweede plaats en vijfmaal een derde stek eindelijk de overwinning binnen hengelen voor de KNMV? Of zorgen ze voor de eerste podium finish sinds 2004.
Nu zijn deze drie teams volgens ons de favorieten. Maar onklopbaar zijn deze teams niet, er zullen zonder twijfel andere teams zich gaan tussen mengen, zoals dit steeds gebeurd. De MXON is dan ook een wedstrijd waar alles in kan gebeuren. Waar een beetje geluk, mooi meegenomen is en waar het sterkste team op papier niet altijd wint. Want motorcross wordt namelijk niet op papier verreden.
Dit jaar is dan ook een editie, die door het ontbreken van een echt dreamteam kan gewonnen worden door vélé teams. Ook door outsiders en één van die outsiders waar we het meeste van verwachten zijn toch onze landgenoten, de Belgen.
We zagen namelijk is Kester dat Jeremy Van Horebeek z’n YZ250F Yamaha alreeds goed de sporen gaf. In de tweede manche bleef hij heel de reeks het tempo matchen van Jeffrey Herlings op z’n 450cc KTM. Daarnaast hopen we dat Kevin Strijbos kan herhalen wat hij vorig jaar in Maggiora liet zien. Dan won de man uit Wuustwezel de tweede manche daar voor Max Nagl en Gautier Paulin. Naast deze twee routiniers is het uitkijken naar hoe Joel Smets gok zal uitpakken. Na de blessure van Clément Desalle, riep hij Brent Van Doninck op om deze te vervangen. Hij verkoos er echter voor om Brent niet in z’n eigen MX2 klasse van start te laten gaan maar om hem op een 450cc machine in de Open Klasse te zetten. Een interessante strategie, die mogelijks z’n vruchten kan afwerpen.
Een ander team met een enorm sterk team is het Britse team. Het team liet Dean Wilson thuis en koos voor Shaun Simpson (MX1), Max Anstie (MX2) en Tommy Searle (MXO). Het zou ons niet verbazen moesten deze tot de laatste manche mee doen voor een podium plaats, en als de motorcrossgoden goed gezind zijn weet je nooit of het schip nog verder kan stranden.
Het thuisland, Italië komt aan de start met achtvoudig wereldkampioen Antonio Cairoli als speerpunt van de ploeg. Hij wordt aangevuld door de man die dit seizoen al vele malen vele mensen liet fronsen, namelijk Samuel Bernadini.
De Italiaan op TM finishte dit seizoen 8ste in het WKMX2. Zij worden vervoegd door Honda piloot Michele Cervellin. Of dit voldoende zal zijn om mee te doen voor de overwinning lijkt ons sterk. Maar als AC222’ teamgenoten boven zichzelf kunnen uitstijgen voor de eigen tifosi dan zou een podium plaats alreeds een magistraal resultaat zijn.
Tot slot duiden we ook nog even samen met u volgende drie landen aan die kunnen verrassen. Zwitserland, lijkt op papier met Jeremy Seewer, Valentin Guillod en Arnaud Tonus een prachtig team. Maar enkel Jeremy Seewer kende een standvastig seizoen. Z’n Zwitserse teamgenoten daarentegen kende ups en downs. Maar als zowel Valentin Guillod als Arnaud Tonus presteren waartoe ze in staat zijn zou Team Swiss, weleens lang kunnen meespelen voor de dichte ereplaatsen.
Een team dat al klappen kreeg nog voordat de wedstrijd begonnen was is Australië. Eerst zagen de Auzzies Kirk Gibbs (Australisch MX1 Kampioen) uitvallen met een blessure om daarna hun Australisch MX2 kampioen, Jed Beaton geblesseerd te zien raken tijdens een trainingscrash in Lommel. Maar hun line-up ziet er nog steeds meer dan degelijk uit. Bekende namen als Dean Ferris en Todd Waters zullen hun opwachting maken en zij krijgen gezelschap van de piepjonge, 17-jarige Mitch Evans. Deze jongeman nam in 2014 deel aan het Junior WK in Lierneux.
Als laatste team dat zeker een gooi kan doen naar een mooie ereplaats is het Estse team. Dit team kan rekenen op de enorme ervaring van Tanel Leok (MX2). Daarbij heeft de man met ervaring al meermaals laten zien nog steeds over een degelijke basis snelheid te beschikken. Hij zal worden bijgestaan door Harrii Kullas (MXO) en Priit Rätsep (MX1). Beide zijn ook geen nozems op motoren. We kunnen dus afronden met het feit dat Estland een team heeft van drie degelijke motorcrossers die net zoals vorig jaar weleens verrassend dicht bij het podium zouden kunnen gaan finishen.
Normaal zouden we ook het team van de Wereld kampioen MXGP doorlichten. Maar Tim Gasjer zal niet aan de start verschijnen door een crash in één van de laatste training in voorbereiding op de Motocross of Nations. Dit is zonder twijfel een aderlating voor de individuele competitie.
Tekst: Matthias Van Eeckhoven – De volledige deelnemerslijst vind u hier
