Velen waren hem al totaal vergeten toen hij enkele weken geleden plots de tweede manche om het Italiaans kampioenschap won. We hebben het uiteraard over Julien Lieber. De introverte Belg kwam in 2015 echt tot ontbolsteren onder de vleugels van het Standing Construct team. Maar hoe mooi 2015 was, zo verdomd kut was 2016. Beide heupen hadden, in 2015 bij de crash in Thailand flinke schade opgelopen. Het seizoen werd echter met een 6de plaats in het WK als resultaat afgemaakt. Ondertussen bleef de man uit Malmedy met problemen in de heupen kampen. De heupen ‘opkuisen’ zou zoden aan de dijk brengen werd gedacht, maar toen de schade zichtbaar was geworden werd opkuisen plots grondig renoveren. Het 2016 seizoen viel dan ook volledig in het water, het jaar van de bevestiging kon niet worden geleverd en de teruggetrokken Julien Lieber viel voor heel vele volledig van de radar… Tot afgelopen maand in Malagrotta.
MxM: Julien je bent enorm lange tijd uit beeld geweest, mensen waren je al deels vergeten en dan kom je terug met die overwinning in Malagrotta. Welk gevoel geeft u dat?
JL: Ik was enorm verrast. Terug kunnen keren in competitie voelde al als een overwinning op zichzelf. Zeker na al de problemen die ik het afgelopen jaar heb moeten doorstaan. De eerste race dan ook nog winnen voelt dan ook waanzinnig! Ook al was m’n rijden niet perfect en had ik enorm veel arm pump toch kon ik de wedstrijd volhouden tot het einde en dat was in principe het allerbelangrijkste, misschien zelfs belangrijker dan de positie.
Geen enkel team heeft u een plaatsje gegeven voor 2017, hoe komt dat in feite?
Het was pas op de laatste moment dat Yamaha mij liet weten dat ze niet verder gingen met m’n team, Standing Construct, en dat als volgt er geen plaats meer zou zijn voor mij bij Yamaha. Op dat moment werd ook duidelijk dat de meeste fabrieksteams hun line-up alreeds vast hadden liggen. De geruchten op vele websites die mij bij HRC Honda zette waren ook nooit aan de orde. Van hun heb ik namelijk nooit een offer gehad.
Je bleef echter niet bij de pakken zitten. Geen enkel team pikte je op, dus zette je uw eigen privé team op. Veranderd dat veel voor u?
Neen, want ik moet mij nog steeds enkel bezighouden met m’n trainingen net zoals dit was in de professionele teams. Mijn broer Cedric en de rest van de familie nemen de zakelijke kant van het team voor hun rekening.
Dit jaar kom je in het WK uit op een KTM. Lease je fabrieksmateriaal of ontwikkel je zelf een competitief pakket met enkele partners?
We ontwikkelen onze eigen motor. We kunnen rekenen op steun van KTM voor wat fabrieksstukken maar we beschikken niet over de volledige fabrieksmachine.
Als de leeftijdslimiet blijft zoals hij is, en daar lijkt het toch op, dan zal 2017 uw laatste jaar in de MX2 klasse zijn. Maakt dat u enigszins nerveus?
Ja, het zal m’n laatste seizoen in de MX2 klasse zijn maar dat maakt me niet echt nerveus, want ik wil er gewoon het beste van maken en zie wel hoe het gaat.
Als we terug kijken naar 2015, toen eindigde je het WK als 6de. Véél van de jongens die toen voor u eindigde racen nu niet meer in de MX2 klasse. Denk je dat je in de top drie van het wereldkampioenschap kan eindigen met die wetenschap ingedachte?
Het is waar wat je zegt, maar er zijn ook heel wat goeie piloten uit de EMX250 naar het WKMX2 gepromoveerd. Dus ik wil niet al te snel voorbarige conclusies trekken. We zien wel hoe het gaat na enkele Grand Prix wedstrijden en dan kunnen we een doel zetten.
Is dit mogelijk het jaar waarin Julien Lieber z’n eerste Grand Prix wint?
Natuurlijk zou ik graag op zijn minst één Grand Prix winnen. Maar zonder twijfel zullen alle piloten nu wel gebrand zijn op Grand Prix overwinning, nu Jeffrey Herlings naar de MXGP is overgestapt.
In 2015 behaalde je uw eerste podium resultaat, dat was tevens ook je beste seizoen tot op vandaag. Hoe sterk voel je u als je de Julien Lieber versie 2015 vergelijkt met de versie van Februari 2017?
Dat is moeilijk om te vergelijken, want het is al een hele tijd geleden en toen zat ik op een andere motor, maar ik voel me enorm goed op de moment. Alles loopt zoals dat gepland was met de trainingen die ik kon afwerken in goede omstandigheden, de motoren die goed zijn en dan m’n omkadering die bestaat uit mensen die weten wat ze doen. Uiteraard zal die eerste Grand Prix niet van een leien dakje lopen, want ik heb sinds september 2015 met de Motocross des Nations in Ernee niet meer op dat niveau moeten strijden, maar we gaan er alles aan doen om zo snel mogelijk in het ritme te komen.
Ok Julien enorm bedankt voor dit interview en enorm veel succes in 2017.
Tekst & Interview: Matthias Van Eeckhoven – Foto’s: Offroad Pro Racing, CDS & Bavo
