Hij is 14 jaar jong en heeft meer dan 40.000 volgers op zijn Instagrampagina. Toch durven we wedden dat motorcrosser Liam Everts zijn ‘hele gevolg’ met plezier zou ruilen om de beslissende tweede race van het voorbije junior WK over te doen. Zonder mechanische pech deze keer. Want in de eerste manche had de kleine Limburger grote indruk gemaakt in Australië…
Amper twee was Liam Everts toen hij op de arm van papa Stefan uitkeek op de mensenmassa die was samen gedrumd op de Citadel van Namen. Stefan Everts vierde die dag zijn 99ste GP zege. Tel bij de 10 wereldtitels van vader Stefan het kwartet van opa Harry en je begrijpt hoe ver de schaduw van Liam’s voorgangers reikt. Desondanks gaat “Liamski” vastberaden z’n eigen weg.
Opperste concentratie tijdens het Junior WK vorig weekend.
Wereldtitel binnen handbereik
Ei zo na zorgde hij afgelopen weekend in Horsham, zo’n 300 kilometer van Melbourne, voor een exploot van formaat. In zijn tweede deelname aan het jeugdwereldkampioenschap 85cc in het Australische Horsham was het er immers ‘boenk’ op. In 2017 moest Everts op het Junior WK nog genoegen nemen met een figurantenrol, het verschil met 2018 kon nauwelijks groter zijn. Liam Everts: “De eerste manche ging echt super! Hoewel ik me tijdens de kwalificaties niet helemaal top voelde, klikte het allemaal op zondagmiddag. Eigenlijk schrok ik er zelf een beetje van hoe gemakkelijk het ging.” Van start tot finish reed Everts op kop in een vloeiende, gecontroleerde stijl. Met meer dan 14 seconden voorsprong op de Nederlander Kay De Wolf kwam Liam uiteindelijk over de finish.
Zowel Stefan Everts, monteur Marc Verpaelen als mentor Ben Townley waren opgetogen over hun pupil. Na een bronzen medaille in de finale van het EK 85cc vorige maand leek de jonge KTM-rijder zichzelf te overtreffen ‘down-under’. Door een onverklaarbaar technisch probleem met de ter plaatse geleende motor stond Everts in de tweede race al na enkele bochten te voet. Het onvermijdelijke lot van elke motorsporter. “Je mag gerust weten dat ik een flashback van mijn verloren wereldtitel in 1998 tegen Sebastien Tortelli kreeg,” verzucht Stefan Everts. “Techniek die je soms in de steek laat, hoort helaas bij onze sport maar wat Liam in Australië liet zien, was straf. In de eerste reeks was hij veruit de sterkste.”
Stefan Everts (links), monteur Marc Verpaelen (rechts) en Liam, vlak voor de start.
Loepzuivere rijtechniek
Ook in Vlaanderen vingen het groeiende supporterslegioen van “Liamski” en zijn begeleiders het hartverscheurende nieuws op. Ook trainer Pierre Schroyen van Motorsport Future, normaal de rust zelfve, leefde intens mee. “Als je er zo dicht bij bent, als je voelt dat er méér in zit dan komt zo’n tegenslag des te harder aan natuurlijk. Aan de andere kant is dit wel de bevestiging op wereldvlak dat Liam goed bezig is. Eigenlijk is de positieve evolutie volgens mij al vorige zomer ingezet. Rijtechnisch behoort Everts sowieso tot de top in de 85cc. Andere rijders zijn wat groter en sterker. Doordat Liam fysiek wat benadeeld is met zijn kleine gestalte, moet hij dat compenseren op de motor, maar dat doet hij voortreffelijk.”
Sinds 2016 werd Liam deels opgenomen in Motorsport Future (MSF), de organisatie die met steun van Sport Vlaanderen jonge Vlaamse motorcrossers begeleidt op hun weg naar de top. Vorig jaar was zijn eerste complete jaar in het MSF programma. Naast de fysieke begeleiding met trainers Pierre en Inge Van Raemdonck is er in de sportieve opleiding van Everts uiteraard veel aandacht voor rijtechniek en sportspecifieke coaching. Dat Stefan Everts hierin het voortouw neemt, spreekt voor zich. Maar nog voor Liam aan competitie begon, legde ook opa Harry een uitstekende basis. De karakterman uit Neeroeteren, bijgenaamd ‘Rikske’, weet als geen ander waarover hij spreekt. Harry Everts heeft immers bijna 30 jaar ervaring in het coachen van jonge motorcrossers. Hij stoomde tal van talenten klaar voor de wereldtop en organiseert sinds jaar en dag motorcrosskampen in eigen land en in Spanje.
Motorgen of kampioenengen?
Wat in de volksmond omschreven wordt als talent kan vaak worden herleid tot ‘flair’ of een schijnbaar gemak waarmee de toppers zich onderscheiden van de mindere goden. Dikwijls duiken (vermeende) inherente fysieke eigenschappen op als een verklaring voor topprestaties. In het geval van de boomlange basketter of de gebalde lichaamsbouw van de sprinter is dat verband evident. In het geval van een motorsporter spelen (nog) meer variabelen een rol. Dat Liam Everts zou geboren zijn met het motorcrossgen is natuurlijk je reinste onzin.
Aan de andere kant valt niet te ontkennen dat Liam al vroeg sportief gestimuleerd werd en dat hij van kindsbeen aanleg toonde voor evenwicht en coördinatie. Op de loopfiets of met een mini-BMX, “Liamski” deed alles en durfde alles. Onafgezien of papa of mama er bij stonden of een toevallige voorbijganger hem met andere kinderen zag spelen in de paddock. Of is dàt net de gedrevenheid om te voelen dat je iets graag doet en dat je er beter in wil worden?
“Aan motivatie ontbrak het Liam nooit,” beaamt MSF-trainer Inge. “We merken soms dat we hem net moeten afremmen om niet té veel te trainen! Zeker bij een jonge topsporter is het nog steeds zoeken naar die balans. Als je nog in de groei bent en je combineert sport op hoog niveau -in het geval van Liam met veel reizen er bovenop- dan zijn rust en recuperatie des te belangrijker.” Een trainingsprogramma zoals dat wordt uitgewerkt door zijn begeleiders is uiteraard een belangrijke leidraad.
Toch weet Everts Junior ook drommels goed wat hij zelf wil. “Liam kwam vorig jaar zèlf met het voorstel om een doorgedreven stage van drie maanden in Nieuw-Zeeland op te zetten,” zegt mama Kelly. In het najaar van 2017 trok de kleine Everts op eigen houtje naar de andere kant van de wereld. Onder de vleugels van ex-toprijder -en vriend des huizes- Ben Townley kon Liam er tijdens onze winter perfect trainen. Liam boekte down-under een enorme progressie, hield plichtsbewust zijn lessen van op afstand bij en leerde er beter Engels praten dan de gemiddelde Belgische politicus. Weliswaar met een onvervalst ‘Kiwi’ accent.
Na zijn EK podium in Tsjechië blonk Liam Everts nu ook uit op het jeugd WK.
Torenhoge druk
Als ukkie kreeg Liam van Michele Rinaldi, de toenmalige teammanager van Stefan Everts, al meteen een heus Yamaha contract aangeboden. Het was half gemeend, half als grap. Toch ging die foto de wereld rond in de gespecialiseerde motorpers. Om maar te zeggen dat “Liamski” niet anders heeft gekend dan op te groeien in de schijnwerpers. De groeiende aandacht van supporters en media zorgen zondermeer voor een aparte dynamiek. “Zelfs nu al staat er op sommige wedstrijden veel volk rond Liam en is het een drukte van jewelste waar hij staat in de paddock. Tussen de manches gaat hij echter zonder boe of ba met mensen op de foto of staat hij handtekeningen en posters uit te delen,” legt Pierre uit. “Voor zo’n jonge kerel komt het er toch allemaal maar bij, bovenop de hoge sportieve verwachtingen. Waar anderen het moeilijk zouden hebben met die aandacht lijkt dat voor Liam de normaalste zaak van de wereld!”
Plezier maken op de motor hoort er ook bij!
De volgende trede op de ladder naar de top is de overstap naar de 125cc. Hiermee is Everts aanbeland bij de laatste echte jeugdcategorie. De motoren zijn er groter, krachtiger en sneller. Kortom weer een stap dichter bij de machines die worden gebruikt in de grote prijzen. Van overhaasten is echter geen sprake. “Op de leeftijd van Liam kan er nog zoveel gebeuren. We gaan gewoon kijken hoe hij de winter doorkomt terwijl hij zich aanpast aan die nieuwe motor. Als hij klaar is voor het grote werk in het EK 125cc dan is dat prima. Als dat niet het geval is, lassen we een overgangsjaar in met internationale wedstrijden in Duitsland, Nederland en België.”
Boterham met choco
Op de focus en gedrevenheid van de GP-rijder in spé valt in ieder geval niets af te dingen. “Je mag inderdaad wel stellen dat Liam leeft voor zijn sport. Hij is er enorm mee bezig, zelfs als het op zijn voeding aan komt. Letten op wat hij eet, is voor Liam letterlijk dagelijkse kost. Na zijn verjaardag zei hij dat hij zichzelf had getrakteerd op een boterham met choco. Dat is Liamski ten voeten uit,” lacht trainer Pierre. “Voor alle andere tieners ligt dat elke dag op zijn bord, voor Liam is het een uitzonderlijke beloning. Zo gedisciplineerd is hij.”
Bij Motorsport Future heeft Everts alvast een inspirerend voorbeeld in de jonge Balenaar Jago Geerts. Geerts forceerde dit jaar de absolute doorbraak in zijn eerste jaar WK in de MX2 klasse. Al is de Kemea-Yamaha belofte slechts één van de vele rolmodellen. Van jongs af aan vertoefde Liam Everts immers tussen de grote kampioenen.
Samen met opa Harry Everts
Voor de allergrootsten hoefde hij niet ver te zoeken. Van zodra “Liamski” aan gaf zelf te willen crossen, maakte Harry Everts zijn kleinzoon duidelijk dat motorcrossers een ras apart zijn. Hoe fijn het rijden ook is als het goed gaat, doorzetten is voor een crosser geen optie maar een morele verplichting. Want wie wil crossen mag niet flauw doen. ‘Rikske’ Everts, geboren met kinderpolio en als oudste van een mijnwerkersgezin van negen allesbehalve voorbestemd tot een leven als kampioen, maakte er zijn levensmotto van. Zoon Stefan en kleinzoon Liam delen diezelfde gedrevenheid. Liam: “Motorpech zoals in Australië, ook dat is motorcross. Toch denk ik dat ik vorig weekend heb laten zien wat ik kan. Ik wil iedereen bedanken die het mogelijk maakte dat ik ginder mijn kans heb kunnen wagen. Het was ook tof om Ben Townley er bij te hebben voor zo’n speciale wedstrijd. Ik blijf in ieder geval verder werken, dit is nog maar het begin.”
Tekst: Tom Jacobs
Foto’s: Gino Maes, Jack Foley, ADAC Motorsport, Motorsport Future
