Published On: 5 oktober 2018

De ene dag in So-Cal is nog meer bijzonder dan de andere. Het hangt er dan maar net vanaf waar je het meest in geïnteresseerd bent. Maar hoe gaaf was dag vier wel! We kregen een rondleiding bij Pro Circuit, gingen langs bij Seven en Troy Lee Designs en zagen Marvin Musquin aan het werk op de KTM SX-testtrack. Echt kicken!

Na een kort nachtje (het was nog vrij gezellig in een nabij gelegen pub) en een ontbijt, was Pro Circuit in Corona de eerste stop. Met een brede historie in de Amerikaanse motorcross scène absoluut een van de stops waar heel de groep lang naar uitgekeken had. Hierbij werden wij hartelijk ontvangen door het personeel en onze gids. In de ontvangst,- en winkelruimte staan alle fabrieksmotors van de kampioenschap rijders als trofeeën gepresenteerd. Namen als McGrath, Carmichael, Brown, Bagget, Pourcel, Villopoto, Townley en Hill zijn enkele van de velen die gepresenteerd staan. De R&D afdeling liet zien hoever er in detail getreden wordt om iedere PK uit een motor te halen. Kosten noch moeite worden daarbij bespaard. Ook de exclusieve blik op de racetruck was zeer indrukwekkend.

Vervolgens zijn wij ingestapt om onze weg te vervolgen naar Troy Lee Designs. TLD staat bekend om de designs van de helmen, welke de productie ervan ook te bekijken was vanuit de shop. Best indrukwekkend om te zien hoe helmen handgemaakt een design krijgen. De shop heeft een eigen creatieve indeling, bijna huiselijk. De cross kleding en casual leding zijn beiden zeer stijlvol.

Omdat we een bericht kregen van de andere groep, zijn wij snel naar de test tracks van KTM en Kawasaki gereden. Hier konden wij een glimp opvangen van Marvin Musquin, die spijtig genoeg  voor de Monster Energy Cup aan het voorbereiden was in plaats van de MXON. Hoewel de Amerikanen bekend staan crossfans te schuwen op hun “privé-werkplek”, was Marvin vrolijk aan het zwaaien toen hij langs reed! Ook vingen we een glimp op van Cooper Webb, die aan zijn tweede werkdag bezig was voor Red Bull KTM. Vervolgens hebben we de Kawasaki team green rijders Tedesco,  Ryder Difransesco en Jett Reynolds bezig gezien. Prachtig om te zien hoe knaapjes van 13/14 jaar op een super-mini over een supercross baan vliegen, MET stijl. De TLD KTM rijders Cantrell, McElrath en Smith waren ook hun trainingrondjes aan het afwerken. Supercross is toch een vak apart.

Na deze stop zijn wij doorgereden naar het steeds populairder wordende kledijmerk Seven MX. Hier werden wij bijzonder hartelijk ontvangen door de medewerkers. Na een leuke tour door het gebouw werd ons de laatste “echte” laatste wedstrijd motor van James Stewart die nog naar de racebenzine rook gepresenteerd. Er werd even door neus en lippen door verteld dat hier alleen al aan tussen de $12.000/$15.000 aan titanum bouten en moeren op gemonteerd zijn. Ook werd verteld dat Seven bezig is om een MXGP Team te voorzien van Seven kleding. Het zou gaan om een KTM team. Wij gokten op Hitachi, daarop volgde “I dont know where you talking about.” De 2019 lijn werd gepresenteerd, die wij helaas nog niet konden aanschaffen. Dat mocht echter de pret niet drukken. We werden uitgenodigd om een kijkje te nemen bij de KTM Factory Testtrack. Daar werd verteld dat KTM onlangs 7 hectare grond heeft gekocht om zich daar te gaan vestigen. Het gaat hierdoor op eens soort Lommel op sterioïden lijken!

Niels liet nogal duidelijk merken dat hij een groot aanhanger is van Axell Hodges, dus kreeg hij een shirt dat gedragen is tijdens X-games. Verder werden er nog shirts uitgedeeld van Tyler Bowers. Ook truien, vesten, stickers, handvaten, telefoonhoesjes enzovoorts werden weggegeven. We mochten een kijkje nemen in het Reusachtige magazijn, waar als we er doorheen liepen uitkwamen bij de vestiging van Factory KTM/HUSKY.

De aanschaf voor de 2018.3 lijn werd dankzij Patrick Van den Berg van West coast Travel Adventure voor 40% meegegeven. Veel van ons zijn dus geslaagd naar huis gegaan. Voor onze groep was deze stop toch wel de leukste ervaring. Zeker omdat de medewerkers ontzettend ontspannen en open zijn en iedereen gastvrij ontvangen is. Eten en drinken mocht iedereen gewoon pakken en je mocht alles vastpakken, passen en dragen. Vervolgens zijn wij vertrokken naar een lange reis richting Las Vegas. Hier eindigt ons verhaal. Want.. what happens in Vegas stays in Vegas 😉

Tekst: Tom Cortvriendt, Martijn Roos, Niels Baetens, Niels Jansen
Foto’s: Gino Maes