In de rubriek #Watdoejijnou kijkt MXMag.nl wat voormalige topcrossers vandaag de dag doen. Hun gezinsleven en hun huidige werkzaamheden. Hoe kijken ze terug op hun carriere, de hoogte en dieptepunten. Deze maand hebben wij voormalig topper Harold van Heeswijk.
MXMag: Stel jezelf even kort voor:
HvH: “Mijn naam is Harold van Heeswijk, inmiddels 50 jaar oud en wonend in het Brabantse Schijndel. Daar woon ik met mij vrouw en drie kinderen van 14, 19 en 21 jaar. Wij hebben drie dochters waarvan er een ook aan motocross doet, het zit toch in de genen en dat kun je niet zomaar onderdrukken ;-)”
MXMag: Wat doe jij tegenwoordig voor de dagelijkse boterham?
HvH: “Sinds 1991 ben in zelfstandig ondernemer in de bouw. Samen met mijn vadeer heb ik een bouwbedrijf opgezet en die run in nog altijd. Het bedrijf bestaat uit tien werknemers die allemaal dezelfde passie hebben om mooi werk te leveren. Wij nemen dan ook mooie opdrachten aan zoals allerlei verbouwingen en nieuwe huizen voor particulieren.”
MXMag: Hoe kijk jij terug op jou motocross-carriere?
HvH: “Ik heb dit ervaren als een super mooie tijd! Heel veel onuitwisbare ervaringen opgedaan in mijn jeugdjaren. Zowat alle landen van Europa heb ik immers gezien door de sport. Verder heb ik veel mensen ontmoet waar ik tot op de dag van vandaag nog hele mooie herinneringen aan heb. Mijn jeugdjaren heb ik ontelbaar veel successen gekend. Voor minder dan een eerste plek gingen we niet van huis! In de puber leeftijd was dit wat lastiger omdat ik kleiner en minder krachtig was dan mijn concurrenten. Vanaf mijn 18e was ik weer wat bij getrokken en heb toen nog enkele jaren in de Nederlandse en Europese top mee mogen draaien.
Uiteindelijk heb ik wel de keuze moeten maken, of door crossen met een hele kleine kans om door te breken of gaan studeren en iets voor de toekomst gaan opbouwen. Vanwege het feit dat wij thuis helaas niet de financiele middelen hadden om maar oneindig te blijven investeren in een motocrosscarriere heb ik besloten om te gaan studeren. De cross is toen op een lage pitje komen staan maar dankzij een aantal trouwe sponsoren heb ik dit toch nog enkele jaren kunnen blijven doen. Daarvoor ben ik met name Frutera, Trendline en Jo van Aarle Auto’s nog altijd dankbaar voor. Ik heb diverse keren op het podium gestaan in het ONK (Nu Dutch Masters of Motocross) en ben zesde geeindigd in het kampioenschap. En dat allemaal tussen het studeren door dus soms denk ik nog wel eens wat als ik echt serieus voor de cross had gekozen? Maar ja, de top is voor zo weinigen weg gelegd, ik denk ik de juist keuze heb gemaakt!”
MXMag: Het hoogtepunt uit jou carriere?
HvH: “Die liggen toch voornamelijk in de jonge jaren, waarin ik jaar na jaar Nederlands kampioen ben geworden in zowel de 50, 80 en 125cc klasse. Daarna heb ik voor mij zelf diverse doelen bereikt, zoals het halen van de destijds beroemde en gewilde “H”nummers in de strijd om het Nederlands kampioenschap.
Vooral in het tijdperk van Strijbos, Van de Berk, Tragter, Van Doorn en Greg Albertyn viel het niet mee voor de subtop om je hier tussen te mengen. De top 5 van het WK stond ook toen al aan de start bij het NK! Ik heb diverse keren op het podium gestaan en dat doet nog altijd deugd. Een ander doel was het deelnemen aan de WK`s (en vooral ook qualificeren), want dat was toen nog zo! Naar een Grand Prix kwamen toen ooit 80 rijders! Er waren maar 40 startplaatsen op zondag dus erbij zijn was een prestatie op zich. Ik heb drie jaar het WK kunnen rijden en mezelf altijd weten te kwalificeren. Ik heb WK-punten gehaald met als beste resultaat een zesde plaats tijdens de GP op het circuit van Halle.”
MXMag: Het dieptepunt uit jou carriere?
HvH: “Diepte punten heb ik niet echt gekend, wel periode`s waarin het lastiger ging. Gelukkig heb ik nooit ernstige blessure`s gehad, was wel een safe rijder. Dat is misschien ook wel de reden dat ik nooit echt de wereldtop bereikt heb, net iets te safe, maar wel altijd heel naar huis! Heb helaas moeten mee maken dat een aantal van mijn concurrenten een noodlottig ongeval hebben gekregen en in een rolstoel zijn beland. Dat zijn voor mij wel de dieptepunten geweest, heb daar destijds best wel last van gehad.”
Beste motor ooit mee gereden?
HvH: “Dat is toch wel stip Honda, dat is mijn absolute nummer 1! Vroeger kon je niet altijd zelf kiezen vanwege het aanbod van sponsor, maar nu ik zelf de keuze wel kan maken is die voor mij makkelijk. In de jaren negentig heb ik ook Honda gereden, destijds klaar gemaakt door WR Tuning (Wim Rensen)! Dat was wel een topper hoor, die ging als de brandweer!”
MXMag: Hoe kijk jij naar de huidige motocrosswereld?
HvH: “Uiteraard is er voor mij niets mooier dan cross, dan zit zo diep geworteld en ik droom er nog dagelijks over. Het is Wel jammer dat de commercie de sport bepaald, het is bijna onmogelijk voor de minder bedeelden om deze sport op het hoogste niveau nog te bedrijven. Echte top talenten komen toch wel naar boven, maar ook heel veel talenten krijgen niet de kans om zich te ontwikkelen. Dat is erg jammer. Je ziet nu MXGP rijders aan de start staan, die zou ik nu nog voorbij zou rijden. Natuurlijk geen hele wedstrijd maar een rondje durf ik nog wel aan. Dat dit soort rijders die startplek krijgen vind ik een vreemde zaak, die zou je moeten verdienen vind ik. Helaas is dat verleden tijd, wie het geld heeft start, niet het talent. Al met al, is en blijft het de mooiste sport die er bestaat!”
MXMag: Heel hartelijk bedankt en hopelijk zien we elkaar op het circuit!
HvH: “Heel leuk dat jullie aan mij dachten!”
Door: Steven van Kempen/KEMCO
Foto: Eigenfoto
