Published On: 5 augustus 2020

Elke GP rijder moet eens stoppen, maar dat de getalenteerde Julien Lieber op 26-jarige leeftijd afscheid neemt, is toch een verrassing van formaat! De JM Honda Racing rijder reed afgelopen zondag dus zijn laatste professionele wedstrijd in Axel. We laten hem zelf aan het woord over het hoe en waarom van zijn afscheid.

Eind juni begon je weer met motortraining. Van buitenaf gezien leek alles in orde op training. Waarom besloot je om er nu een punt achter te zetten?
Julien Lieber: “De nasleep van mijn valpartij in Teutschenthal vorig jaar was een stuk gecompliceerder dan we aanvankelijk hadden gedacht. Ik heb twee operaties aan mijn elleboog achter de rug, en één aan mijn pols. In beide gevallen bleek dat een operatie helaas geen soelaas kon bieden om het probleem voor goed op te lossen. Met die hinder heb ik dus de hele tijd te maken gehad. Zelfs nu de pijn een stuk minder is omdat ik enkele weken geleden een infiltratie kreeg, weet ik gewoon dat deze blessures niet zomaar vanzelf zullen verdwijnen. Niet over een paar maanden, evenmin over een paar jaar om eerlijk te zijn.”


Het feit dat je zo competitief bent ingesteld, zette jou er ook toe aan om nù de knoop door te hakken?
Lieber: “Absoluut. Het niveau in het MXGP-wereldkampioenschap is op zich al hoog. Je kan dus niet aan de start gaan staan en verwachten dat je écht competitief zal zijn als je niet 100% bent. Zelfs als de pijn draaglijk is, merk ik gewoon dat ik door dat probleem met mijn elleboog minder kracht in mijn linkerarm heb. Hierdoor voel je je mentaal niet zeker van je stuk waardoor je niet kan pushen zoals anders. Dat is een gevaarlijke situatie als je rijdt zonder vertrouwen want je bent dan extra kwetsbaar om bij een val nog meer schade op te lopen. Zeker op een krachtige 450 MXGP motor! Elke race dit seizoen voelde alsof ik maar aan 80% kon strijden. Voor mij persoonlijk is het ook absoluut zinloos om te vechten voor een top-15. Bovendien weet ik dat dit ook niet is waar JM Honda Racing voor gaat! Tot vorig jaar zat ik in een opwaartse spiraal, ik boekte progressie en ik kwam telkens wat dichter bij mijn doelen. Ik weet dat we op het goede spoor zaten met top-5 plaatsen in de manches in 2018 en 2019. De ervaring die nodig is om resultaten te behalen is er wel, maar op dit moment heb ik het gevoel dat mijn lichaam me jammer genoeg niet meer toestaat om het ook op de baan waar te maken.”

Het moet een moeilijke beslissing zijn om te beseffen dat alle ingrediënten voor succes wel aanwezig zijn, maar dat jouw tijd als topcrosser gekomen is.
Lieber: “Dat is zo maar voor elke topsporter komt er een moment om afscheid te nemen. Voor sommigen is het eerder dan voor anderen, maar het is voor mij duidelijk dat dit de beste beslissing is. Eén ding is absoluut zeker, deze blessures lieten me simpelweg niet meer toe om te rijden zoals de Julien Lieber die ik voor mijn crash in Teutschenthal was. Op dat moment lag ik in het midden van de wedstrijd tweede na Tim Gajser… Het is heel jammer dat uitgerekend nu de helm aan de wilgen moet hangen want ik was erg blij met mijn hele programma voor 2020. Ik weet dat ik een geweldige kans had om samen met JM Honda Racing resultaten neer te zetten. Het team is echt goed, alles liep geweldig en ik had ook meteen een uitstekende match met de motor. Vanaf de eerste keer dat ik met de CRF450R reed, werd ik verliefd op zijn handelbaarheid. Het is zò makkelijk om snel te gaan met die motor!”

Als je terugkijkt wat zijn dan de hoogtepunten uit jouw carrière?
Lieber: “Zeker 2017 toen ik als privérijder mijn eigen team vooraan reed in het WK MX2, dat was heel bijzonder. We runden het team met een héél kleine groep, met mijn broer Cédric als teammanager. Ik kwam terug nadat ik anderhalf jaar niet in de GP’s had gereden doordat ik een heupoperatie had ondergaan. Dat was al super moeilijk om daarvan terug te komen… Het was ongelooflijk om meteen een podium te pakken in de openingsrace in Qatar, daarna volgde de rode plaat nog in Argentinië. Beide seizoenen met het fabrieks Kawasaki team in de MXGP waren ook heel leuk. Al bij al ben ik blij met wat ik heb bereikt, zowel in de MX2 als in de MXGP. Natuurlijk wil je altijd méér, wat je ook doet! Maar uiteindelijk is er elk jaar maar één wereldkampioen.”

Wat is de volgende uitdaging voor Julien Lieber?
Lieber: “Aan de ene kant stond mijn leven van jongs af aan in het teken van een carrière als motorcrosser. Ik wilde gewoon zo goed mogelijk worden. Dàt maakt het nog moeilijker om dit leven achter me te laten. Aan de andere kant ben ik nog jong, dus dat is misschien een voordeel om een nieuwe richting uit te gaan. Ik heb nog niet besloten wat ik precies wil. Ik zal de komende maanden de tijd nemen om daar achter te komen, maar ik wil graag actief blijven in de motorcross. De komende maanden zullen zeker zwaar zijn zonder wedstrijden… Ik ben nu éénmaal een geboren competitiebeest. Jezelf meten anderen, kijken waar je staat en je grenzen verleggen, dat zit in mijn bloed! Ik zal waarschijnlijk blijven motorcrossen, maar gewoon voor de lol, zonder de stress van een WK carrière.”

Wordt het moeilijk voor jou om nu naar de resterende GP’s te kijken?
Lieber: “Zeker weten! Het wordt extra moeilijk om naar de wedstrijden op TV te kijken als het besef doordringt dat je geen deel meer uit maakt van het wereldkampioenschap. Motorcross is nog steeds een geweldige sport en ik zal het missen, maar zo is het nu eenmaal. Ik ben ervan overtuigd dat het voor mezelf beter zal worden als ik eenmaal nieuwe doelen in het leven heb.”

Je reed jouw eerste Grote Prijs 10 jaar geleden en kwam in actie over de hele wereld. Wat zijn de banen die de me meeste indruk op jou hebben gemaakt?
Lieber: “De laatste jaren hield ik zeker van Orlyonok. Het is een circuit met een goede variatie van hoogteverschillen tot technische secties en mooie sprongen. Ook het decor is met de Zwarte Zee als achtergrond is mooi. Sevlievo in Bulgarije was ook cool. Uiteindelijk heb ik op aardig wat leuke circuits mogen rijden… (glimlachend) en ook heel wat minder leuke natuurlijk! Maar elke rijder heeft zijn eigen voorkeur en je hebt altijd de neiging om vooral te gaan voor de banen waar je het goed doet.”


Om af te sluiten, wie wil je bedanken?
Lieber: “Eerst en vooral wil ik mijn familie bedanken die vanaf de eerste dag achter me staat, Pier Bottero die me de laatste vier jaar via Lovemytraining heeft gesteund met Yves Demaria als coach. Dit is een geweldige samenwerking voor geweest. Yves heeft super veel ervaring en hij heeft me zeker tot een beter rijder gemaakt Bedankt voor alles Yves!  Verder ook een dankjewel aan alle teams, sponsors, fans en media. In de loop der jaren heb ik als GP rijder veel goede mensen ontmoet, die allemaal hun steentje hebben bijgedragen om mij op mijn beste niveau te krijgen. Van monteurs tot teammanagers en andere teamleden, bedankt om in mij te geloven en me te helpen. Tot slot, dank aan Jacky Martens voor zijn vertrouwen en professionaliteit.”

CAREER HIGHLIGHTS JULIEN LIEBER

2019: 17th MXGP World Championship (injured)
2018: 11th MXGP World Championship
2017: 6th MX2 World Championship (5 podiums)
2016: No racing (health problems)
2015: 3rd MX of Nations, 6th MX2 World Championship (one podium)
2014: 2nd MX of Nations, 11th MX2 World Championship
2013: 23rd MX2 World Championship
2012: 22nd MX2 World Championship
2011: 29th MX2 World Championship
2010: 8th EMX250 (one podium, one moto win)

 

Tekst: Tom Jacobs
Foto’s: shotbyBavo, Gino Maes, Archief