Reeds op vrijdagavond waren de meeste rijders van Team Belgium aanwezig op het circuit dat er prachtig bij lag. Echter, de weersvoorspellingen waren niet zo goed voor het weekend. Regen was voorspeld. In de nacht van vrijdag op zaterdag kwam er inderdaad veel regen over de regio met ook veel wind. Voor het circuit bleek dit echter geen probleem. Het bleef er perfect bijliggen.
Na de technische keuring begonnen de vrije trainingen op de middag. We stelden vast dat een aantal rijders toch wat onder de indruk waren van het teamgebeuren. Ze zijn niet gewend om in teamverband te rijden, andere shirts, onbekend parcours, … Dit verbeterde daarna zeker wel in de tijdstrainingen en in de kwalificatiereeksen die de dag afsloten.
Bij de 65cc’s kwalificeerde ons Belgisch team als 6de. Sacha Goblet startte goed maar door een foutje kwam hij als 13de binnen. Timéo Mohring stond, samen de de latere winnaar Viktor Leppala (Finland) geblokkeerd achter het starthekken. Van de laatste positie reed hij knap naar de 12de stek. Zani Vanoirbeek had zijn plankenkoorts van in de trainingen overboord gegooid en kwam knap als 28ste over de meet. Dit resulteerde in een behoorlijke 6de plek in het landenklassement van de kwalificatiereeks. Dit bleek later belangrijk te zijn, zie vervolg.
In 85cc waren we toch wel topfavoriet. De trainingen verliepen goed. In de kwalificatiereeks maakten we wat foutjes wat resulteerde in een 4de plaats in het landenklassement. Dit klassement bepaalde de startorde voor de volgende dag. Dus nog geen ramp, maar toch effe slikken als topfavoriet.
Bij de grote jongens werden we eveneens bij de topfavorieten gerekend. Lucas Coenen won dan ook de kwalificatiereeks met tweelingbroer Sacha op 3. Tias Callens deed wat hij moest doen met zijn 125cc brommertje en tikte als 20ste aan. In het landenklassement waren we leider, dus mooie startposities voor de volgende dag.
In de nacht van zaterdag op zondag is het beginnen regenen en dit stopte niet tot in de late namiddag op zondag. Het circuit werd herschapen tot een echte modderpoel. De omstandigheden werden moeilijker en moeilijker zodat het wedstrijdprogramma werd aangepast. De internationale jury besliste om de reeksen van de 65cc af te gelasten. Het was onverantwoord, en ook ondoenbaar, om met die kleine machientjes met de kleine wielen door de modder te laveren. Jammer, vooral voor de rijders die van ver kwamen (Scandinavië, Portugal, Baltische Staten,…). Maar het was de enige juiste beslissing. Volgens het reglement wordt dan de stand van de kwalificatiereeks als eindstand genomen. Zo werden de Fransen winnaar. Onze Belgen werden toch knap 6de. Voor de 85cc’s en de Big Boys werd beslist om 2 i.p.v. 3 reeksen te rijden.
Bij de 85cc’s werden de reeksen gewonnen door Josh Vail (GB) en Freddie Bartlett (Zweden). In de eerste reeks kenden we een goede start voor Seth Priem en Ian Ampoorter. Zij zaten helemaal vooraan. Jarne Bervoets was pas half in het pak vertrokken. Seth Priem kon zich vooraan sterk handhaven en finishte als 5de. Ian Ampoorter klom zelfs op naar de tweede plek. Jarne Bervoets reed een inhaalrace, kwam naar 4, zakte even terug naar 8 en finishte als 6de. In de tweede reeeks zaten onze rijders er alle 3 vooraan bij. Seth Priem reed een mooie wedstrijd en kwam als 9de over de finish. Ian Ampoorter viel weg naar de 17de plaats om dan terug op te rukken naar de 8ste plaats. Jarne Bervoets bleef vooraan en klokte als 2de af. Door al deze mooie resultaten werd België eindwinnaar in de Coupe de l’Avenir 85cc voor Zweden en Groot Brittannië. Jarne Bervoets pakte brons individueel terwijl Ian Ampoorter (4de) en Seth Priem (5de) net naast het podium vielen. De favorietenrol werd dus met brio ingelost.
Bij de Coupe de l’Avenir -21 jaar nam Sacha Coenen de eerste reeks kopstart. Broer Lucas zat op 5 terwijl Tias Callens met zijn 125cc als 25ste aan de bus passeerde de eerste ronde. Sacha reed onbedreigd naar de overwinning. Lucas kwam eerst terug naar 2 maar zakte dan wat weg en klokt als 6de af. Tias Callens passeerde een heleboel rijders, sommige met 250 of 450 machines en hing op de 16de plaats, maakte en foutje zodat een 19de plek zijn deel was. Het was als wel duidelijk dat Team GB te duchten was. Weer kopstart voor Sacha in de 2de reeks. Echter nu kon hij zijn leidersplaats niet behouden. Hij viel, letterlijk, terug naar 14 om terug te komen tot de 6de plaats. Broer Lucas was als 2de weg aan het starthekken. Hij kende een moeilijke reeks. Had brilproblemen, kwam meermaals binnen om van bril te veranderen en gaf ontmoedigd op.
De remonte van deze reeks was toch deze van Tias Callens. Op de 125cc valt dit misschien ook niet voor iedereen op, het is ondankbaar om met deze lichte motor te strijden tegen de zwaardere moto’s, zeker in de zware modder. Maar dat is nu eenmaal het reglement, voor alle deelnemende teams. Tias reed nagenoeg foutloos (voor zover dat mogelijk is op zo’n zwaar parcours) en bleef de focus houden. Hij was als 28ste genoteerd de eerste ronde. Elke ronde maakte hij wat plaatsjes winst om uiteindelijk te stranden op de schitterende 11 plaats, chapeau. In de eindstand werd België zo 3de na Team GB en Frankrijk. Individueel was de brit Sam Nunn de beste, voor de Let Feibergs en onze Sacha Coenen. Tias Callens eindigde 13de in totaal en 4de 125cc. Duim omhoog!
In het eindklassement van de Joël Robert Trophy (klassement over alle categoriën en alle rijders samen geteld) scoorde Team Belgium de zilveren medaille ! Top !
Als eindconclusie kunnen we toch van een mooi weekend spreken voor Team Belgium. Jammer van de weersomstandigheden die roet in het eten gooiden. Zeker voor de 65cc’s die op zondag niet meer in actie kwamen voor hun reeksen. Ik ben er van overtuigd, gezien de vorderingen die onze rijdertjes maakten elke keer ze zaterdag in actie kwamen, dat ze die 6de plaats zeker nog hadden kunnen verbeteren richting een podiumplaats. Bij de 85cc’s: feest natuurlijk. En bij de grote jongens waren er toch een paar bij die ontgoocheld waren, omdat ze meer verwacht hadden van het weekend. Niet getreurd boys, daar leer je van en wordt je sterker van. In schril contrast hiermee was toch de tevredenheid bij Tias Callens die boven verwachtingen presteerde en hiermee de podiumplaats van Team Belgium mee verzekerde.
Dank aan al de sponsors van Team Belgium, BMB-coach Yves Devlaminck, ouders, mekaniekers, begeleiders van de rijders en de rijders zelf, de BMB om dit uniek evenement te mogen meemaken en mooi af te sluiten. Ook aan mijn staff voor de helpende handen.
Ook welgemeende dank aan de organisator van de wedstrijd in Baisieux voor het harde werk in de dit jaar zeer moeilijke omstandigheden. Op naar 2023 !
Robert Gielis – teammanager.
