Nog maar enkele dagen geleden werden de eerste elektrische Varg’s verscheept naar hun klanten. Stark Future heeft er alvast een sterke mediacampagne opzitten en zal desondanks heel wat verstokte offroad-rijders moeten overtuigen van hun gelijk. Wij presenteren jullie alvast een eerste doorgedreven test.
Telkens we iets publiceren over elektrische crossers zijn er heel wat non-believers die op social media vuur spuwen op de techniek. Stark Future gaat dus flink wat sterke argumenten op tafel mogen leggen om die groep van mensen te overtuigen. Traditionele motorcrossliefhebbers zijn opgegroeid met benzinemotoren en alles wat daaraan vast hangt. Het is sowieso een sterke emotie om competitiemachines te associëren met geluid, geur en benzine.
Wij hebben geen idee of deze groep ooit zal overtuigd raken van de nieuwe techniek maar we durven er een paar bakken bier op verwedden dat Stark Future uit Barcelona zijn eieren helemaal in de mand gelegd heeft van de zogenaamde Generatie Z. Dat zijn de mensen geboren tussen 1997 en 2012 die zijn opgegroeid met smartphones, apps, grote hoeveelheden data, The Internet of Things etc. Het wordt ook wel eens smalend de beeldschermgeneratie genoemd.
De Stark Varg in praktijk
De eerste machines worden dus geleverd en het spreekt voor zich dat we nu snel meer te weten komen over de kwaliteiten van de Varg. Bryan Haskell uit Californië was de allereerste wereldwijd die een bestelbon voor een Stark Varg ondertekende. Hij kreeg van het bedrijf de unieke gelegenheid om de Varg aan een doorgedreven test te onderwerpen en dit aan de zijde van Sébastien Tortelli.
Als bezitter van een Alta is hij de juiste persoon om een vergelijking te maken tussen wat Alta deed en wat Stark Future jaren later uit hun mouw heeft weten te schudden. Hij maakte onderstaande video en ging in op heel wat logische dingen die je als techneut dient te stellen als je met een elektrische crosser onderweg bent.
Om maar meteen ter zake te komen: De Varg is bloedsnel. Je moet al een zeer ervaren rijder zijn om de crosser te beheersen als je hem instelt op het maximum vermogen van 80 pk. Van de andere kant kan je van het beest een sof maken door het vermogen in te stellen op bv 20%. Met deze instelling kan oma op zondagochtend voor croissants naar de bakker zonder op haar bek te gaan.
En de levensduur van de batterij lijkt helemaal ok. Haskell ging met een ingesteld vermogen van ongeveer 60 à 65 pk een half uur flink te keer en speelde dan nog 15 minuten op een lager tempo. Bij terugkeer in de pits bleek de batterij met in totaal 45 minuten gereden te hebben nog 60% vermogen over te houden en dat is alvast een leuke vaststelling.