De seizoensstart voor Nicoloas Vennekens was voorzien voor Lierop. Maar die werd gecancelled omdat Nicolas nog een week rust moest uitzitten. Een gevolg van de eerder opgelopen hersenschudding op training in Frankrik. Die week rust bracht ook volledig herstel mee. Vorige week woensdag werd er voor het eerst met de motor getraind in Genk. Tot dan toe heel goed nieuws, want de duizeligheid was volleldig verdwenen. Er werd positief uitgekeken naar de Wintercross in Frankenbach, bij Heilbronn.
Ziek geworden maar toch volharden
Na die deugddoende training gebeurde er toch weer iets vervelend. Weliswaar iets wat elke mens overkomt, maar niet past in een trainingsopbouw. Op donderdag kreeg Nicolas last van opkomende spierpijnen over het ganse lichaam. Vrijdag kwam daar nog een verstopte neus en hoestbuien bij. Ondanks die opkomende griep werd zaterdag toch afgereisd naar Frankenbach. Na de zaterdagse motorkeuring kwam de trackwalk. Frankenbach is een leuk circuit met veel korte bochten, maar vooral zeer smal. Ook de start, want er lagen slechts 18 hekjes en men start er maximaal met 36 piloten. In de reeks van Nicolas waren 48 rijders ingeschreven. Het leek wel een mini-ADAC Masters, dus er moest echt best wel goed gefietst worden in de kwalificaties.
Ondanks alles een goede start
Zondag sloeg de griep zwaar toe en Nicolas voelde zich miserabel. Ondanks dit rotgevoel werd behoorlijk getraind en in de kwalificatie van zijn groep zette hij een negende tijd neer. Ondertussen was het publiek massaal toegekomen. Nicolas moest noodgedwongen het ongemak verdrijven middels wat Dafalgan. Zijn start was behoorlijk en hij kwam als tiende door de eerste bocht. Iets later, nog in de eerste ronde, kwam een rijder voor hem ten val. Zo verachterde Nicolas naar plaats 21. Hij vorderde nog wel, maar het beste leek er af. De race werd vroegtijdig stopgezet na een val van een ander rijder en Nicolas kwam totaal leeg binnen op de 17de plaats.
Toch doorgezet
Na de eerste race ging Nicolas plat in de bus om zo veel als mogelijk te recupereren. En dat loonde, zeker in het begin van reeks twee. Ondanks de griep nam hij resoluut de holeshot voor zijn rekening en hield de leiding twee volle ronden vast. Enkele ronden later begon het verval en ging het tempo stelselmatig naar omlaag. Volledig leeggereden werd hij in de laatste bocht nog gepasseerd en kwam hij uiteindelijk als tiende binnen. Hij was echt tot het uiterste gegaan. Hij kon na afloop zijn moto bijna niet meer vasthouden. Wel karakter getoond om zo diep te gaan!
Uitzieken
We leerden dat onder ideale omstandigheden er veel meer had ingezeten. De snelheid in het begin van de tweede reeks was echt goed. Zo te zien heeft de noeste trainingsarbeid van afgelopen winter zijn vruchten afgeworpen. Jammer dat het fysieke ongemak die curve wat doet afvlakken. Hopelijk is het ergste van de ziekte voorbij. Er wordt niet getraind deze week zodat Nicolas zondag fit kan starten in de Dutch Masters in Harfsen. Daarna gaat het seizoen echt van start met de eerste EK wedstrijd in Spanje.
