Vijfvoudig wereldkampioen Jeffrey Herlings miste de eerste drie GP’s maar is er dit weekend weer bij in Sardinië. The Bullit sprak eerder vandaag met Lisa Leyland over zijn terugkeer in de paddock.
Jeffrey, je hebt de eerste paar rondes gemist door je knieblessure. Geef ons een update.
Ik heb tijdens de laatste race van vorig jaar, de week na de Motocross of Nations, mijn ACL gescheurd en het duurde even voordat ik geopereerd kon worden omdat er veel zwelling in mijn knie zat. En toen werd ik geopereerd en kon ik net niet klaar geraken voor Argentinië. Maar ja, ik ben gewoon weer gaan rijden. Ik heb nu vijf of zes dagen gereden, denk ik. Dus geloof me, ik was echt nog niet klaar om te gaan racen.
Zo heb ik twee weken geleden een kleine race gereden en ik raakte, nou ja, ik zou niet zeggen geblesseerd, maar iemand raakte me in de rug, dus ik had zoiets van, oké, ik ga niet rijden tussen amateurs, dus ik probeer gewoon te racen met de professionals en gewoon te zien waar ik uitkom. Dus, zoals ik al zei, ik heb maar een paar dagen gereden en ik zie het gewoon als een oefening.
Je niet-deelname in Argentinië, was dat een last-minute aankondiging. Of niet?
Ik had misschien kunnen racen, maar het was een groot risico. We wisten toen niet hoe goed of slecht mijn knie zou zijn. Ik wilde het risico niet nemen om naar Argentinië gaan en de knie misschien weer te verslechteren, dan zou ik er nog eens zes maanden uit liggen en het hele seizoen missen. Dus ik besloot oké, laten we er nog een paar weken over doen en terugkomen voor Riola Sardo en hier zijn we dan.
Je gaat me haten voor de volgende vraag, maar we hebben je al eerder geblesseerd zien racen. Je bent nu 30 jaar oud en moet nu misschien iets geduldiger zijn met je lichaam?
Ik heb zoiets van, eigenlijk, als ik wakker word, is alles goed. Ik heb geen problemen. Oké, ik voel alleen de blessure die ik momenteel heb. Maar op dit moment voel ik me nog steeds goed. Ik heb het gevoel dat ik nog steeds kan racen. Zoals nu, ik weet gewoon dat ik geduld moet hebben. Ik weet dat ik veel kritieken krijg te lezen op maandagochtend, maar ik weet dat de echte reden waarom ik niet goed ben gewoon is omdat ik nauwelijks heb gereden. Dus ik hoop rond de zesde, zevende of achtste race beter te zijn. Dan heb ik meer gereden en dan hoop ik weer competitiever te worden.
Je noemde de kritieken van de keybord warriors. Hoe krijg je dat voor elkaar? Ik bedoel, je hebt het al moeilijk met je blessure, fysiek en mentaal. Maar dan komt dat er ook nog eens bij, het is niet makkelijk om Jeffrey Herlings te zijn, toch?
Nee, en als ik geblesseerd raak, is het alsof de wereld van de motorcross bijna ontploft. Oh, hij is weer geblesseerd. En dan ken ik een paar andere jongens die veel meer gekwetst zijn dan ik. En niemand praat erover. Dus ik heb zoiets van, waarom alleen ik? Jeffrey, je moet je zorgen maken als mensen niet meer over je praten. Ja, dat is het ergste als mensen niet meer over je praten.
Lucas Coenen liet in de eerste GP’s enkele straffe dingen zien. Kan je profiteren van zijn afstellingen van de motor als teammaat? Wat denk je van hem?
Hij heeft nog nooit een MX-kampioenschap gewonnen, dus ik zou de overstap naar de 450 niet gedaan hebben als ik hem was. Maar toch, voor hem, om dan op het podium te staan in je derde race, ik bedoel, je kunt het die jongen niet kwalijk nemen, we weten allemaal dat hij erg getalenteerd is. Ik bedoel, hij is nog erg jong en agressief en dat soort dingen, maar hé, hij is getalenteerd. Hij is goed en ik heb veel respect voor hem en ik denk dat hij een geweldige toekomst voor zich heeft.
Om terug te komen op de afstelling van de motor: het heeft voor mij geen zin om een motor af te stellen als ik niet in vorm ben. Dus eerst moet ik weer op tempo komen, snel worden en dan gaan testen. Maar ik denk dat het altijd beter is om twee jongens op dezelfde motor op de baan te hebben dan één, zodat we veel feedback kunnen krijgen.
Tekst: Redactie
Foto’s: MXGP, Red Bull Content Pool
