Niet meteen een vrolijk Pasen voor het Monster Energy Yamaha Factory MXGP Team in Frauenfeld. Een val – in de slotfase van de tweede reeks – kostte Maxime Renaux het podium in de Grote Prijs van Zwitserland. Calvin Vlaanderen dook nog wel in de top 10, terwijl Jago Geerts (P12) twee keer van ver moest terugkomen.
Frauenfeld, Zwitserland, was de zesde halte in het FIM wereldkampioenschap. Opvallend: geen actie op zondag tijdens het paasweekend. De trainingen en de kwalificatierace werden op zaterdag afgewerkt, de reeksen op zondag.
Renaux – zaterdag knap derde in de kwalificatierace – kon zijn goede startpositie niet verzilveren in de eerste reeks. Maxime dook als 13de in de eerste bocht en kwam na de eerste ronde al als negende door. De Fransman ging op zijn elan verder en nam vrij snel teammaat Vlaanderen en Horgmo te grazen. Na een val van Febvre maakte Renaux jacht op thuisrijder Seewer. Met succes, halfweg de race nam hij de vijfde plaats over van de Zwitser.
In de tweede reeks wél een heel goede start voor Maxime, die na één ronde als derde doorkwam. Na een val van Gajser schoof de Fransman in ronde vier nog een plekje op, waarna hij vlot op weg leek naar het GP-podium. Maar in de slotfase ging het mis. Maxime kon een eerste foutje nog miraculeus herstellen, maar twee bochten later mispakte hij zich op een sprong en moest hij de strijd staken. Een update over zijn toestand wordt gedeeld zodra die beschikbaar is.
Goede starts: Jago Geerts had er zo op gehoopt en ook op getraind. Maar opnieuw bleven die uit. In de eerste reeks moest de Belg – die maandag zijn 25ste verjaardag vierde – nog maar eens aan een inhaalrace beginnen. En dat deed hij opnieuw aardig. Halfweg de race was Jago al van de 30ste naar de 14de plaats opgeschoven. Niet evident op de kleine, smalle baan. Twee ronden voor het einde kon hij thuisrijder Tonus nog een plekje afsnoepen: P13.
Geen beterschap in Jago’s start in de tweede reeks. Geerts moest opnieuw vanuit de achtergrond zich een weg naar voor zien te banen. Net als in de eerste reeks deed hij dat prima: van 26 naar 11.
Geerts: “Eerst en vooral: ik ben blij dat ik heb kunnen rijden. Op zaterdag had ik in de kwalificatierace een probleem met mijn rechteroog. Mijn zicht was heel wazig. Gelukkig heeft de fysio dat kunnen verhelpen. Over het rijden op zich ben ik best tevreden. Dat gaat iedere GP ietsje beter. Alleen mijn starts blijven een probleem. Ik moet telkens van ver terugkomen. Ik ga hard blijven werken, zeker aan die starts. Als ik die op punt krijg, moet ik snel weer in de top 10 kunnen duiken.”
Vlaanderen (P12 in kwalificatierace) nam een degelijke start in de eerste reeks. De Zuid-Afrikaan dook als zevende in de eerste bocht, maar werd meteen onder druk gezet door Horgmo en teammaat Renaux. Calvin kon één ronde standhouden, maar moest het duo dan toch laten passeren. Wat volgde was een vrij eenzame wedstrijd op de negende plaats. Op het einde kwam Coldenhoff nog fel opzetten, maar Vlaanderen hield het hoofd koel.
Calvin stond – na een gemiste start – voor een inhaalrace in de tweede reeks. De Zuid-Afrikaan kwam na drie rondjes helemaal onder stoom. Ronde per ronde schoof hij op. Uiteindelijk bracht zijn remonte hem van P19 naar P9.
Vlaanderen: “Dit is natuurlijk niet het resultaat waar we op gehoopt hadden. Maar het is oké. Het is toch weer een stap in de juiste richting. Ik heb twee degelijke reeksen gereden, zonder grote fouten te maken. Een ander pluspunt: we hebben weer bijgeleerd over de motor. We hebben op zondag nog veel dingen veranderd. Een verbetering. Het rijden ging soepeler. Nu hebben we een break van twee weken. Die gaan we gebruiken om nog stappen te zetten.”
Foto’s: Fullspectrum Media
