Voor de liefhebbers van een vluchtkoers was dit een kijkstuk. Maar voor de hardcore crossliefhebber was de kwalificatie maar een saaie vertoning, waarin we weinig moves te zien kregen. De baan leek eigen iets te comfortabel en vergde fysiek niet het uiterste van de rijders.
Na een ronde leidde Thibault Benistant voor WK-leider Simon Längenfelder, Kay De Wolf, Guillem Farres en Camden Mc Lellan. De Belgen waren niet goed mee. Everts als zevende, Sacha Coenen als tiende. Met Emile De Baere en Nicolas Vennekens buiten de top twintig.
Enig vertier werd geboden door de Triumph-mannen waar Mc Lellan een rondenlang duel met Farres beloond zag met een vierde plaats. Mathis Valin die de twee in het vizier bleef houden slaagde er niet in om op te schuiven.
Coenen, ondertussen aan het wiel van Everts, plaatste een zelfmoordaanval, waarbij de KTM net niet in twee brak bij het landen, maar hij zou wel Everts passeren en zevende worden.
In de slotronden ging het om de knikkers. Adamo brak de top tien binnen en voorin gingen Benistant, Längenfelder en De Wolf wiel aan wiel rijden, maar verschil werd niet meer gemaakt.
De conclusie lag voor de hand: de winst van Benistant brengt hem in het WK weinig bij. Längenfelder loopt toch fijntjes één punt uit op De Wolf, die nooit een echte aanval kon plaatsen op de Duitser. De Baere werd tweeëntwintigste, Vennekens zat daar vlak achter.
