Vreugde en verdriet bij Monster Energy Yamaha na de MXGP van Vlaanderen. Vreugde na de schitterende 3e plaats van Calvin Vlaanderen in het zware Lommelse zand. Verdriet ook, na de zware crash van Jago Geerts in de eerste manche. Maxime Renaux – pas terug na zijn blessure, met weinig training in de benen – finishte 12e
Vlaanderen had op zaterdag al meteen een goed gevoel op het zware zandparcours. Beste bewijs: zijn derde plaats in de kwalificatierace. Op zondag trok de Zuid-Afrikaan die goede lijn gewoon door. Calvin nam een goede start in de eerste reeks (P6) en wipte in de eerste ronde al voorbij teammaat Geerts. Na een val van Herlings schoof hij nog een plekje op, waarna hij jacht maakte op Gifting. Geen makkelijke klant om te passeren, de Zweed. Maar in de twaalfde ronde had Vlaanderen hem toch te pakken: opnieuw een knappe derde plaats dus.
Een gelijkaardige start in reeks twee, waarin Calvin na de eerste ronde als vijfde doorkwam. Vlaanderen maakte het zichzelf echter niet makkelijk: hij ging in de derde ronde onderuit en viel terug naar P7. Het was daarna even zoeken naar het juiste ritme. Eens gevonden, begon hij weer naar voor op te schuiven. Fernandez en Herlings gingen nog voor de bijl. Dat leverde hem een vijfde plaats op in de tweede reeks én – vooral – een derde plek in de Grote Prijs
Calvin Vlaanderen, derde (3-5): “Een goed weekend, dat mag ik wel zeggen. Al is Lommel echt geen pretje, hoor. Het is afzien in het diepe zand. Elke ronde opnieuw. Hier worden de mannen van de jongens gescheiden. Mijn eerste reeks was echt goed, spijtig van die val in de tweede manche. Gelukkig kostte me dat het podium niet. Opnieuw op de box. Voor mijn familie en vrienden. Heerlijk. Ik wil dat momentum nu vasthouden in de resterende GP’s.”
Moeilijk weekend voor Renaux
Renaux, die vorige week in Tsjechië zijn comeback maakte na blessureleed, was zonder noemenswaardige training in het zand naar Lommel afgezakt. De Fransman – elfde in de kwalificatierace – had het dan niet gemakkelijk. Maxime startte nog vrij aardig in de eerste reeks (P7), maar zakte geleidelijk aan weg naar de elfde plaats. Door de val van teammaat Geerts bolde hij uiteindelijk als tiende over de meet.
Eenzelfde scenario in reeks twee: opnieuw in de top 10 vertrokken, maar gaandeweg sloeg de vermoeidheid toe bij Maxime en was het zwoegen tot aan de meet (P13).
Maxime Renaux, twaalfde (10-12): “Ik wist op voorhand dat het in Lommel zwaar zou worden. Ik ben nog niet zo lang terug na mijn blessure, heb nog niet veel trainingen in de benen. Laat staan trainingen in het zand. En het was zwaar. Héél zwaar. Ik heb afgezien dit weekend. Na de tweede reeks was ik helemaal leeg. De eerste manche was al bij al nog redelijk, maar in de tweede reeks was het gewoon een kwestie van de meet halen.”
Geerts blijft geluk ontberen
Hij had er zo naar uitgekeken, naar zijn thuisrace in Lommel, waar Geerts in het verleden drie keer triomfeerde in de MX2. En zijn kwalificatierace op zaterdag (P6) was veelbelovend. En het leek ook een vervolg te krijgen in de eerste reeks op zondag. Jago zat er in de start goed bij, nestelde zich op een mooie zesde plaats en ging dan op zoek naar landgenoot Van Doninck.
Bij een van zijn aanvallen ging het mis op een sprong. Jago kwam keihard neer en moest de strijd staken. De Balenaar had te veel last van zijn schouder en knie, waardoor hij moest passen voor de tweede reeks. Onderzoeken zullen moeten uitwijzen hoe ernstig de blessures precies zijn.
