Wat moeten we onthouden van de MXoN 2025? Vanuit ons standpunt in een kleine studio zagen we een prima georganiseerd event op een prima baan, met prima weer en zeker ook met veel gemotiveerde toeschouwers. De proloog was typisch Amerikaans, waarbij tal van personen werden opgevoerd en al even klassiek een Star Spangled Banner, met op het einde een niet geheel toonvast slot. Zuiver muzikaal…..
Eens te meer liet de techniek, bits & bytes, ons weer in de steek. Een zwart scherm, niet de eerste keer dit jaar, daar heeft niemand iets aan. De oorzaak? Maakt niet uit, het signaal raakte niet op zijn plaats, punt aan de lijn.
Elke wedstrijd van dit allooi heeft zijn hoogte- en laagtepunten. De blessure van Glenn Coldenhoff schakelde Nederland al voor de start zondag uit voor een goede klassering. De Nederlandse selectie was al onderhevig aan kritiek. Dat is met elke selectie zo, en achteraf kan iedereen het goed uit leggen. Hebben we Herlings gemist? Zeker, al was het maar om de stunt die hij enkele jaren geleden uithaalde op ditzelfde circuit. Goede race voor Kay de Wolf, helaas een uitvaller van Calvin Vlaanderen. Hij reed een puike eerste race en viel uit in zijn tweede.
Drama twee voltrok zich in de eerste start. We zagen Ken Roczen onderuit gaan, en we zagen niét dat wereldkampioen Simon Längenfelder gevallen was. En uitgeschakeld voor de rest van de dag. Twee gasten die normaal vlot top vijf rijden. En dan is het resultaat van Max Spies dat er voor kunnen zorgen had dat Duitsland, winnaar ooit in Lommel, onder de mensen stond.
Als en indien: twee woorden die je altijd tegen komt in een narede. Wat als Romain Febvre niet valt? Hoeveel plaatsen schuift hij dan naar voor? Een vierde plaats zou volstaan hebben om zilver te veroveren. Evengoed had een achtste plaats voor Maxime Renaux daar ook voor kunnen zorgen. Mathis Valin deed zijn werk met een negende plaats. In zijn geval had een acht ook goed geweest voor de tweede plaats. Tja, als en indien…. En dat zou allemaal niet goed genoeg geweest zijn als RJ Hamsphire niet zo’n baaldag had gehad.
De Belgen! Baas Joël was eerlijk. “We kunnen winnen, maar we moeten zeker de top vijf halen.” Dat is het dus geworden, vierde algemeen. Goed? Jazeker! Had het beter gekund? jazeker! Hadden we kunnen winnen? Jazeker! Ik verklaar me nader: als ik in de ranglijsten naar hun beste posities (momentopnames) kijk van Lucas, Sacha en Liam dan waren we winnaar geworden, zelfs met 2 punten overschot op Australië. Want ons netto resultaat zou dan uitgekomen zijn op 17 punten. Wat is nu mijn punt, want eigenlijk schrijf ik hier flauwekul: de Joël had gelijk en haalde gelijk. We konden winnen en we haalden de top vijf. Mission completed.
De Amerikanen dan. Ze worden tweede. Ondankbaar, zeker gelet op het ontegensprekelijke thuisvoordeel. Wat overigens ook het geval was voor twee derde van Australië en één derde van Japan. Alleen: de Amerikanen schitterden niet, nooit. Eli Tomac toonde dat hij niet afgeschreven is, maar rijden om te winnen zat er niet in. Justin Cooper lag – wellicht – mee aan de basis van de schade aan Sacha Coenen. Hij blonk niet uit. Zijn raid op Coenen zorgde er voor dat hij een plaats won en hiermee de Amerikanen het zilver bezorgde. RJ Hampshire had zijn taak volbracht in zijn eerse race. Hij viel viel zo vaak van de motor……. Afijn, zijn uitvaller in de slotreeks maakte geen verschil meer. Hij zorgde sowieso voor het schrapresultaat.
Australië…… We vertelden al voor de start dat Kyle Webster geen vijfde wiel aan een wagen zou zijn. Zijn 15-de plaats in de eerste race is het beste schrapresultaat van allemaal. Punt aan de lijn. En de twee broertjes maakte het gewoon af van bij de eerste ronde. Eerst Jett, en daarna twee keer zelfs, de oudste, Hunter Lawrence. Jett vloog in de eerste reeks. Nul fouten. Hunter maakte er wel, maar als je twee reeksen wint ben je dat zo vergeten. Hun tweede MXoN? Dik verdiend, en de drie wenkt al.
Tenminste als ze niet voor de voeten worden gereden door België, een potentiële winnaar. Och we zijn een beetje chauvinist. Mag toch?
Heb ik de waarheid in pacht? Bij lange niet, ik schrijf maar wat me op viel. Stof voor discussie? Dat kan, mag en moet. Laat U maar eens goed gaan.
Maar hey….. beleefd blijven.
Tekst: Léon Van Gestel.
