Dag Allemaal! Dat schijnt een populaire aanspreking te zijn in Vlaanderen en het past wel bij de vrolijke, zonnige dagen die we deze zomer mogen beleven. Vooraleer ik begin met de column toch even een waarschuwing voor de gevoelige lezers. Begin vorige maand kwam ik zoals jullie al eerder vernamen op MXM zwaar ten val tijdens een demo op de Erzberg Rodeo. Ik zal hier dan ook -meer dan anders- over blessures leuteren en ter illustratie heb ik ook enkele sappige beelden toegevoegd.
Nog eens bedankt voor al de mensen die de voorbije weken contact opnamen of hun steun lieten blijken. Gelukkig gaat nu de goede kant op. Mijn mond is sinds kort terug opengemaakt. Ik kan ‘m weliswaar nog niet ver open doen maar wel voldoende om eindelijk weer fatsoenlijk eten. Daarvoor had ik altijd maar plat gegeten en ik was bijna zo zwak geworden dat ik van mijn stoel viel! De schade na mijn crash –te kort gekomen in eerste- was redelijk omvangrijk. Eerst heb ik een week in Oostenrijk in het ziekenhuis gelegen. Dan werd ik met het vliegtuig terug naar België gebracht. Vandaar naar Maria Middelares in Gent, daar een dag gebleven dan even naar huis en dan terug naar de kliniek. Mijn val was op 5 juni en pas de 16de is mijn linkervoet geopereerd. Hij was zodanig kapot dat hij fel te gezwollen stond. Ze konden ‘m eerst zelfs nog niet open snijden! Dus moest ik terug in België nog een paar dagen wachten. Ze konden er ook minder in gemakkelijk in snijden omdat het vel zodanig losgerukt was.
In die Oostenrijks kliniek maakten ze er vree spel over dat mijn voet dat moeilijk te herstellen zou zijn en dat het zwaar zou worden. Ze kwamen elke dag zeggen dat het toch een heel complexe breuk was en dat ik veel geluk had gehad. Thanks guys, écht wat je op dat moment wil horen! Daardoor ben ik in België onmiddellijk op zoek gegeaan naar een gespecialiseerde chirurg die ook ervaring had met sportmensen. Via mijn buurman Didier van Keymeulen (wegraceprof) zijn we uitgekomen bij Tom Lootens die in Gent opereert. In dat ziekenhuis in Graz waren ze al met zware verhalen afgekomen dat een stuk heup nodig zou zijn om mijn voet te herstellen. Gelukkig bleek dat dus allemaal voorbarig. Dr. Lootens stelde mij meteen gerust dat er weliswaar heel veel kapot was, maar dat het nog kon hersteld worden.
Tijdens de operatie –ik was niet volledig verdoofd- kreeg ik ook nog wat feedback. Ik kon zo wat mee volgen wat er gebeurd. De chirurg moest zelf toegeven dat hij nog maar zelden zo’n complexe breuken had meegemaakt. Toch is hij altijd rustig gebleven en wat ook heel geruststellend is als sportman: Dr. Lootens heeft het ook altijd gehad over concrete doelen. Zijn eerste vraag was: “Wanneer wil je terug rijden?” Volgens de prognose nu zou ik in september terug op de motor kunnen zitten. Dan heb ik in ieder geval iets om naar toe te werken. Nu krijg ik een behandeling zoals die wordt voorzien voor topsporters om weer zo snel mogelijk operationeel te zijn. Dat is een hele opluchting, want in het verleden kreeg ik in een kliniek altijd te horen: “Hoe lang wil je thuis zitten van je werk?” Tja, dat is niet de goede vraag aan een sportman. Ik wil gewoon weer kunnen rijden! Ik wil geen maand thuis zitten van mijn werk.
Omdat mijn voet en mijn mond regelmatig moeten worden opgevolgd lijkt het wel of ik nu constant over en weer moet naar de kliniek voor controle. Waar mijn kaak is opengebroken ben ik zowel twee tanden als heel wat tandvlees kwijt geraakt. Waarschijnlijk gaan ze als mijn mond weer normaal werkt bot moeten bijsteken omdat daar nu een gat is waardoor ze er ook geen valse tanden kunnen steken. Maar da’s voorlopig het minst van mijn zorgen. Bovendien -en nu komt het- zat er ook een positieve kant aan heel dit verhaal. Net in de periode van mijn crash werd ik gecontacteerd door Franco Dragone (noot: wereldberoemd Belgisch spektakelmaker & regisseur die o.a. voor Cirque du Soleil, Céline Dion en vele andere shows heeft gewerkt) om te helpen met het aankleden van de FMX’ers die deelnemen aan zijn nieuwste show: The House of Dancing Water. Dat wordt echt een unieke show waarin theater, muziek, sport en acrobatie met elkaar worden vermengd. Het is een groots opgevat project dat je nauwelijks kan vergelijken met iets bestaand. Om een idee te geven: de locatie, vlakbij het City of Dreams hotel, werd speciaal gebouwd op maat van de show! Dragone en ziin mensen hebben er vijf jaar aan gewerkt, waarvan 2 jaar voorbereiding en het budget is bijna 250 miljoen dollar. Die opdracht had ik moeilijk tot een goed einde kunnen brengen als ik ‘m had moeten combineren met mijn zware schema van reizen en shows geven. Nu had ik tijd genoeg!
Het House of Dancing Water project was heel intensief qua ontwerpen en bovendien heb je ook met veel verschillende contactpersonen te maken. De motoren vallen onder de productie-afdeling, de helmen en de laarzen vallen onder de kostuumafdeling. Omdat de show in Macau (China) wordt opgevoerd zat ik ook constant met een tijdsverschil. Daardoor hadden we niet veel marge om alles op tijd klaar te krijgen tegen midden augustus. Maar als je ziet hoe professioneel er wordt gewerkt, met welke middelen en hoe mijn werk wordt gepresenteerd is het echter een heel dankbare opdracht. Zeker voor die ene keer dat je niet overal logo’s moet plaatsen . Integendeel, eindelijk had ik de vrijheid om een concept uit te werken! In de show zijn er in totaal meer dan 70 vaste artiesten waarvan 7 FMX piloten, waaronder één Vlaming namelijk Yves Baekelandt. De crosskledij zelf wordt geleverd door Kenny. Die heb ik niet ontworpen, maar de witte kledij met zilveren opdruk oogt zeker speciaal en mag er zijn. Op 16 september is de wereldpremière. Als het even kan met mijn andere opdrachten zou ik er graag bij zijn. FMX4ever was achter de schermen nog meer betrokken bij deze show want Jimmy Verburgh heeft de scouting en de coaching van de rijders op zich genomen. Op en top professioneel dus, want ook de turners en de acrobaten hebben allemaal hun eigen coach(es). Voor freestyle motocross is het ook de next level om betrokken te zijn bij zo’n spektakel want er komen heel veel mensen met de sport in contact die anders waarschijnlijk nog nooit FMX zouden gezien hebben. Het FMX-segment in de show zit trouwens ook super knap in elkaar. Ze zijn altijd met 7 man tegelijk in de lucht. De landing komt uit het het water (!) en de rijders springen op kruiselingse schansen. De grootste jumps is met drie naar elkaar toe!
Dat er na of tijdens een blessure toch nog iets goeds uit de bus komt is ondertussen zowat een rode draad in mijn leven. Bijvoorbeeld: Nu komt mijn familie eens af om mij te bezoeken. Anders komt dat er in de zomer gewoon nooit van omdat ik altijd weg ben. Je moet er dan ook de goede kanten van zien. En ik mag zeggen dat ik dat na 42 breuken wel heb geleerd! Als ik rond de 20 (breuken) zat, dacht ik bij mezelf: “Nu is het er echt wel over.” Op dat moment begon ik ook aan Sint-Lucas (Hogeschool) en ik dacht misschien moet ik me nu wat focussen op normaal doen… Maar door mijn Erzberg crash zijn er in één keer nog eens tien bijgekomen! Ondertussen ben ik het wel gewoon. Als peuter was ik al van mijn stoeltje gevlogen als ik mee reed op de fiets. Zo had ik mijn pols en mijn sleutelbeen al gebroken voor ik vier jaar was! Van dan af ben ik domme dingen blijven doen. En met de crossen is het alleen maar van kwaad naar erger beginnen gaan…
Genoeg over breuken en crashes. Binnenkort komt er ook een kledingslijn van FMX4ever uit waarin ook ons partnership met Red Bull naar voor komt. Het logo van Red Bull zal immers verwerkt worden in ons logo. Op dit moment zijn ze nog volop bezig met de productie. Maar als het eindproduct klaar is, laat ik jullie dat zeker weten! Nog meer FMX4ever nieuws. Dit weekend zijn we weer te gast in Sint-Niklaas op de Grote Markt in het kader van Sint-Niklaas Kermis. Van 19u 30 tot 21u kan je dan genieten van een gratis freestyle demo. Ik vind het een heel mooi initiatief. Bovendien is het voor ons altijd leuk om kort bij huis een show te geven. De show wordt elk jaar beter en beter, er komt meer publiek op af en de mensen worden enthousiaster. Geen nood voor wie niet tot in St-Niklaas geraakt, volgende week woensdag mogen we ook de boel op stelten zetten bij Everts & Friends in Genk… Nu de tweede helft van het MX-seizoen is aangebroken komen ook de MX of Nations weer in zicht en net zoals de voorgaande jaren zal ik weer spullen ontwerpen voor het Team New-Zealand van Ben Townley en Josh Coppins. Vroeger heb ik ook wel voor team South-Africa en Team Belgium gewerkt en ik vind het wel grappig om als Belg voor de Nieuw-Zeelanders te werken!
Even een kleine commerciële boodschap tussendoor. Ik heb sinds enkele weken een nieuwe sponsor: Waxx underwear. Dat is een merk van trendy moderne, onderbroeken. Check them out! Voor een andere persoonlijke sponsor Skullcandy had ik een speciale helm gemaakt. Het ontwerp met een koptelefoon verwerkt in de helm werd zodanig goed onthaald in Zweden (Skullcandy international) dat je de koptelefoonhelm in de toekomst waarschijnlijk regelmatig zult zien opduiken bij Skullcandy riders. Voilà tot zover de commerciële boodschappen.
Terug nieuws! Wisten jullie al dat Nate Adams ook een hip-hop artiest is? Eerst dacht ik zelf dat het een grap was, maar dat is duidelijk niet het geval. Ik vind het wel leuk om een FMX-ster op die manier naar buiten te zien komen. Adams laat zien dat hij nog iets anders kan dan alleen met de motor rijden. Zowel met die CD, je kan ‘m hier downloaden, als met de Deft Family laat hij toch zien dat hij van aanpakken weet. Adams heeft lang een heel ernstig imago gehad. Zeg maar de rustige chiller die zich wat op de achtergrond hield. Hij is altijd even hard blijven trainen, maar de voorbije jaren is hij wel opengebloeid. Vooral nadat hij is verhuisd van Phoenix naar Caifornië.
Tijdens de laatste Red Bull X-Fighters in Moskou moest Adams wel de duimen leggen voor Levi Sherwood. Dat is geen schande want met zijn 18 is Sherwood echt de man van de toekomst. Hij heeft een te grote groeimarge. Hij is jong en super flexibel. Het zal iemand van zijn kaliber moeten zijn van de nieuwe generatie om hem te stoppen. Bovendien is hij ook hongerig en absoluut fearless waardoor hij snel progressie blijft maken. Levi is ook het product van een generatie die zich al vroeg heeft toegelegd op FMX. Vroeger kon dat niet. Nu zijn er jongens van 16, 17 die vanaf 12, 13 bezig zijn met freestyle. Tien jaar geleden had je alleen die Amerikaanse video’s om je op te inspireren. En dan dacht nog iedereen dat het om genetisch gemanipuleerde supermannen ging! Want het leek onmogelijk om te doen wat zij deden op een moto. Ondertussen is er veel veranderd. Je moet geen Amerikaan zijn, de motoren, de schansen, trainingsmogelijkheden met foampits… Alles is razendsnel geëvolueerd. Zeker ook de manier waarop mensen naar FMX kijken. Vroeger zouden de meeste vaders alleen bereid zijn om de carrière van hun zoon te steunen om GP’s of supercross te gaan rijden. Dat begint te veranderen. In het geval Levi werd hij ook van thuis gesteund om te gaan jumpen. En die bal is nu aan het rollen gegaan. Hij doet het nu véél beter dan wanneer hij het Nieuw-Zeelands of Australisch SX-kampioenschap zou gedaan hebben. In de tijd toen Jimmy (Verburgh) begon werd Freestyle nog door veel mensen verachten.
Ondertussen blijkt uit de media-coverage, de interesse van het publiek en sponsors dat FMX springlevend is. Denk maar aan het succes van de X-Games en de Red Bull X-fighters. De sport heeft zich ook ontwikkeld in verschillende uiteenlopende richtingen. Je hebt freestylers die puur voor de fun rijden en zich vooral toeleggen op photoshoots en films. Je hebt jongens die super nauwkeurig de moeilijkste tricks uitvoeren, je hebt er die zelf innoveren of van improvisatie houden… Dat maakt FMX boeiend. Zo is er een groot verschil tussen de rijders van het het WK FMX en de mannen van de Red Bull X-Fighters. Veel heeft natuurlijk te maken met de locaties. In het WK –en de normale contests- rijd je in een veel kleinere arena dan op de locaties van de X-Fighters. Die arena-rijders worden in het wereldje ook wel de ramp rats genoemd. Het zijn machines op een schans., die feilloos hun figuren uitvoeren. Maar zet ze op een parcours met dirt en jumps die vier meter verder zijn en ze blokkeren volledig. Dat is het grote onderscheid tussen de X-Fighters en de rest. Het geeft ook wel aan over welk niveau van rijders we spreken. Volgend weekend (22 en 23 juli) vindt in Madrid, de beroemde arena, trouwens de vierde ronde van de X-Fighters plaats. Daarna staan er nog twee rondes op het programma in Engeland en Italië. Ik ben er zeker van dat we nog mooie dingen gaan zien.
Dat was ‘m, een hele boterham deze keer. Alleen voor de flinke lezers dus, maar toch bedankt voor jullie geduld!
Keep it safe & see you next time,
Stoica