Josh Hansen is in het land en dat zullen we geweten hebben. De Zwarte Cross en Monster Energy zijn maar al te fier om de Amerikaanse topper naar Lichtenvoorde te halen. En niemand kan ontkennen dat Lil’ Hanny een uitstekende keuze is voor dit unieke festival. Hansen barst van het talent, hij is populair bij de fans en zijn doorwrochten levensverhaal klinkt meer als dat van een oude rocker dan dat van een jonge sportman! In tegenstelling tot de muziekgoden die straks het podium beklimmen op de Zwarte Cross hanteert Josh geen gitaar, drums of micro. De zoon van ex-kampioen Donnie Hansen komt zijn verhaal vertellen aan het stuur van een Pro Circuit Kawasaki KX450F.
De 27-jarige SX-specialist greep eerder dit seizoen net naast de West Coast Lites titel, maar hij bewees wel overvloedig dat hij weer helemaal terug is! Hansen won de voorbije winter ook het Australische SX-kampioenschap, hij had een veelbesproken relatie met reality-TV ster Stephanie Pratt en won in 2008 en 2009 goud op de X-games in het onderdeel Supercross. Waar Hansen is, valt er ook publiciteit te rapen. Tegenwoordig gelukkig positieve publiciteit want Hanny heeft ook de bodem gezien; de party-animal die ontspoorde, ontslagen werd door zijn team (Yamaha Joe Gibbs Racing), zijn geld kwijt speelde, overhoop lag met alles en iedereen en zelfmoord overwoog. De Josh Hansen die hier voor me staat is een herboren man. Met z’n lange haar en tattoos past hij niet in het plaatje van de afgeborstelde professional, maar Hansen is wie hij is. En hij ziet het helemaal zitten om de Zwarte Cross 2011 te ontdekken!
Wat wist je over de Zwarte Cross voor je naar Nederland kwam?
Josh Hansen: “Ik had gehoord dat het een héél, héél speciale race is. Je kan het nergens anders mee vergelijken, het is één groot feest waar mensen naar toe komen om plezier te maken, om coole bands te zien spelen en dan wordt er ook nog eens gecrosst! Ik voel me vereerd dat Monster aan mij dacht om hun hier te vertegenwoordigen. Er komt hier zo ongelofelijk veel volk op af; It’s the biggest race in the world, man! ik hoorde zoveel verhalen dat ik dacht dat moet ik eens meegemaakt hebben. Zoals dat stukje dat we door de feesttent rijden, hoe heftig is dat?! Misschien dat ik wel stop voor een biertje!”
Heb je zelf iets met muziek?
Josh Hansen: “Best wel, ik hou van punkrock en hardcore. Niet alle bands die op de affiche staan ken ik, maar hopelijk kan ik ook iets van het festival meepikken. Jammer, dat ik weer snel terug moet naar Californië. Ik had graag verder gereisd naar Engeland. Daar is er ook een grote alternatieve muziekscène, maar ik moet op tijd terug zijn voor de X-Games in LA.”
Eigenlijk is deze race dubbel uniek, want Josh Hansen aan het werk zien outdoor op een zandbaan, dat maak je niet gauw mee?
Josh Hansen: “Zeg dat wel! Ik heb respect voor die outdoor-mannen hoor. Persoonlijk is het voor mij alleen SX dat telt, dààr gebeurt het en met zand heb ik al helemaal niks. Je vroeg me daar straks dat het leuk zou zijn om eens een klassieke GP in het zand mee te doen zoals Lommel. Mooi niet! Dat zie ik nooit gebeuren. Ik ben echt niet goed in het zand. Ik ben een man van de harde banen, ook in de Supercross.”
Hoe kijk je terug op het SX-kampioenschap?
Josh Hansen: “Aan de ene kant was het goed om weer races te kunnen winnen, maar het was echt balen dat ik geblesseerd raakte en niet om de titel kon rijden. Ik voelde me heel goed, ik was super gemotiveerd terug gekomen van Australië en ik had echt het gevoel dat ik de titel kon pakken.”
Je zorgde wel voor één van de verrassendste zeges van het seizoen. Je won Anaheim 2 met een gebroken hand. Dat zou de ‘oude’ Josh Hansen waarschijnlijk niet klaargespeeld hebben?
Josh Hansen: “Misschien niet nee, maar nu ging het om het kampioenschap. Het deed ongelofelijk veel pijn, voor de race en ook tijdens de rijdersvoorstelling. Ik beet echter door, concentreerde al mijn energie op de race en hield me zelf voor dat het uiteindelijk maar gaat om 15 minuten afzien. Vroeger kreeg ik te horen dat ik te slap was, nu was het moment daar om het tegendeel te bewijzen! Helaas blesseerde ik me in Seattle opnieuw.”
Je hebt ook tegen Ken Roczen gereden, wat vond je van hem?
Josh Hansen: “Ken is een heel groot talent, hij leerde snel bij in Supercross en hij heeft een grote toekomst voor zich. Eli Tomac is ook zo iemand, ondanks hun leeftijd zijn het nu al mannen waar je rekening moet mee houden. Ze zijn heel snel en het zijn ook nog eens harde werkers.”
Het was duidelijk dat je je enorm hebt geamuseerd in Australië, hoe ging het daar?
Josh Hansen: “Echt super! Australië is een fantastisch land en de mensen zijn er heel vriendelijk. Ik wist niets over de wedstrijden en het niveau, en ik reed er op een 450. Race na race ging het echter beter en het is cool voor Kawasaki, Monster Energy en Pro Circuit dat ik de titel wist te winnen. Eigenlijk was het meer een soort van vakantie ginder! Australiërs zijn heel relax, het leven is er veel rustiger dan in LA! Het kampioenschap zelf heeft een hoog niveau en elke week is het wedstrijdformaat een beetje anders, dat is wel leuk zo blijft het interessant. In 2009 was ik ook al naar australië gegaan ”
Hoe belangrijk is Mitch Payton geweest in jouw carrière?
Josh Hansen: “Heel belangrijk, hij geloofde in mij op een moment dat niemand iets met mij wilde te maken hebben. Niemand wilde me helpen want behalve mijn slechte resultaten had ik ook nog eens een slecht imago en toen Joe Gibbs Racing mij ontsloeg hebben Troy Lee en Mitch me geholpen voor de X-Games in 2008. Daarna liep het om persoonlijke redenen verkeerd met Hart & Huntington. Ik had amper gereden, maar Mitch Payton, Monster Energy, Kawasaki, Parts Unlimited bleven in mij geloven en gaven me een contract voor de X-Games in 2009. Ik kon wel janken! Dat was mijn ultieme kans en ik heb ze gegrepen.”
Wat is het belangrijkste dat je de voorbije jaren hebt geleerd?
Josh Hansen: “Dat evenwicht, hard werk en goede mensen om je heen veel meer betekenen dan talent alleen. Ik prijs me gelukkig dat ik wordt gesteund door mijn familie en goede sponsors zoals Kawasaki, Monster Energy en Pro Circuit. Om succesvol te zijn moet je een bepaalde weg volgen. Daarom hoef je nog geen robot te worden, je kan best jezelf blijven, maar wonderformules zijn er niet. Zonder hard werken, bereik je niks.”
Dat zou tante Rikie ook zeggen.
Josh Hansen: “Wie is dat nou weer?”
Daar kom je nog wel achter… Bedankt voor het interview Josh.
Josh Hansen: “Graag gedaan!”
Credit foto’s: CDS