X

Test: Honda CRF250R 2012

Hondapark was de logische locatie voor de officiële test van de 2012 Honda motorcross line-up. Motocrossmag.be stuurde huiscolumnist Elton Van Cranenbroeck als testrijder naar de stille Kempen. ‘The Privateer’ heeft zowel ervaring met MX2- als met MX1-motoren. Bovendien werkte Elton eerder al nationale campagnes af op Honda’s.

Het is nog vroeg als ik in Hondapark aankom. De eigenlijke testdag voor de pers was gisteren maar LS Honda-baas Steven Lettani heeft me ‘er tussen gewrongen’.. Het circuit ligt er vrij zwaar bij. Geen wonder, na een weekend van bijna onophoudelijke regen. Maar dankzij het werk van de Hondapark-crew kan de test toch doorgaan. Bovendien zijn deze omstandigheden ook erg representatief voor de Benelux.

Omdat het nog vroeg op de dag is begin ik met de MX2-motor: de Honda CRF250R.  Honda pakte zijn 250F voor volgend jaar eens goed onder handen. Althans, wat het blok betreft.  Dat kreeg voor 2012 een nieuwe cilinderkop en zou dus iets meer punch moeten hebben.

Honda nam voor 2012 de cilinderkop van de CRF250 onder handen.

Voor ik het circuit op ga, pas ik nog even de positie van het stuur en de rem- en koppelingshendels aan mijn voorkeuren aan.  De kennismaking met de CRF250 duurt welgeteld twee ronden. Als ik voor de derde keer over de tafel aan de kantine spring voelt het alsof ik al een heel seizoen op de ze motor gereden heb. Ik heb zelden, of nee eigenlijk nog nooit eerder op een motor gereden die zo wendbaar is. Ik zou zelfs durven gewagen van een verschrikkelijke wendbaarheid.

Ondanks de vele natte sporen kan ik de motorfiets goed de zandwallen insturen. Dit is duidelijk een motor die doet wat jij wilt. Ook de remputten worden makkelijk verteerd door deze CRF250R. De voorvering is zacht, maar zeker niet te zacht. De uitstekende positie van de voetsteunen en het Renthal-stuur maken de motorfiets gebruiksvriendelijk.  Ook over de Dunlop-banden heb ik geen klagen, zelfs niet in deze omstandigheden.

Het blok voelt goed aan en lijkt nergens een dipje te hebben. Omdat de baan er zwaar bij ligt probeer ik de motor zoveel mogelijk op toeren te houden. Ik plant de motorfiets dan in een zandwal en voor je het weet ben je daar weer uit.  Opvallend is wel dat het met de zesbak van de CRF250R wel  werken geblazen is. De versnellingen zijn allemaal vrij kort en dus ben je bijna constant aan het schakelen. De bak had hier en daar iets langer gemogen, maar veel schakelen hoort nu eenmaal ook bij een MX2-motor.

‘The privateer’ is vertrekkensklaar

De CRF250R benadert mijn inziens de perfectie. Op de korte versnellingsbak na, was er voor mij maar een minpuntje: de sound. De CRF250R produceert een nogal dof geluid, al heeft dat misschien ook wel met de strengere geluidsnormen te maken. Verder petje af…

Motorcrossmag.be staat erop om LS Motors Honda-baas Steven Lettani te bedanken voor het mogelijk te maken van deze test. Verder ook een dankwoordje aan Elton Van Craenenbroeck en fotograaf Bavo Swijgers.

Tekst: Elton Van Craenenbroeck

Foto’s: MXLife.be/Bavo Swijgers