Vorige week las u hoe Elton Van Cranenbroeck aka ‘The Privateer’ de Honda CRF250R aan de tand voelde tijdens de Honda testdag in Hondapark. Nu stapt hij op diens grote broer, de CRF450R. Een motorfiets waarvan het 2012-model slechts maar een paar veranderingen onderging.
Na een rustpauze stap ik op de CRF450R, een machine waarop ik in 2010 bij de Nationalen MX1 van de BMB aan de slag was. Een van de eerste dingen die me aan deze 2012-versie opvalt zijn de nieuwe voetsteunen. Deze zijn beter gepositioneerd en ook breder waardoor je als rijder meer grip hebt.
De CRF450R voelt erg licht aan en laat zich makkelijk sturen. Daar waar andere 450’s bij het springen van een groot obstakel als een tafelberg soms bijna als een tank aanvoelen lijkt het hier alsof je op een 250F zit. Ook het insturen verloopt gemakkelijk. Op de lange rechte einden blijft de CRF450R stabiel aanvoelen. Op zich is dat niet zo verwonderlijk. Opvallender is wel dat de Honda ook rustig blijft in snelle, lange bochten. Daar waar andere 450F’s met het balhoofd beginnen te slaan, gaat de CR450F gewoon rechtdoor. Die stuureigenschap is te danken aan de stuurdempers. Stuurdempers waaraan je in het begin weliswaar moet wennen – omdat je gewend bent om tegen te sturen – maar die voor een amateur zeker een welkome hulp zijn. Of de stuurdempers ook interessant zijn voor gevorderde rijders durf ik te betwijfelen.
Op voorhand verwachte ik me aan een schichtige voorpartij bij hard aanremmen. Met dat euvel had m’n CRF450R van 2010 nogal te kampen. De schichtigheid is nu weg, Honda nam de voorvork onder handen. Daardoor voelt het inveren wat stroever aan. Iets te stroef voor een rijder van mijn gewicht. Mensen die vatbaar zijn voor armpump zullen moeite hebben met de standaardvork. Maar met de juiste set-up valt dit wel te verhelpen.
Het blok van de CRF450R onderscheidt zich van de meeste andere 450F-krachtbronnen. Hier geen onbeheersbare zondvloed aan vermogen maar wel een geleidelijke stroom. Bij het uitaccelereren mag je gerust het gashendel volledig in de hoek draaien, zonder vrees om in het decor gekatapulteerd te worden.
Zijn er dan geen minpunten aan het blok van de CRF450R? Toch wel. In tweede versnelling zit je al snel tegen de begrenzer. Een te korte versnelling dus. Als je dan naar 3e schakelt krijg je een dipje in de vermogenscurve. Te weinig punch dus in het middengebied.
De CRF450R liet een goede indruk op mij. Het is zeker een motorfiets die erg toegankelijk is voor amateurs. Dit is een motor waarop je 15 à 20 minuten voluit kan gaan zonder dat je de conditie van een GP-topper moet hebben. En tegelijkertijd misschien ook wel de beste motorfiets om in de MX1 mee te debuteren.
Met dank aan Steven Lettani van LS Motors Honda uit Lier.
Foto’s: MXLife.be/Bavo Swijgers
Tekst: Elton Van Craenenbroeck.